Η δημοφιλής ηθοποιός Κατερίνα Λέχου έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην Αθηναΐδα Νέγκα και την εκπομπή «Καλύτερα αργά». Ανάμεσα σε αρκετά θέματα που έχουν να κάνουν κατά βάση με τη ζωή της και τις διαπροσωπικές σχέσεις, η ηθοποιός αναφέρθηκε και στο κομμάτι της φιλίας. Μας έδωσε μια πρόταση η οποία αποτελεί τροφή για σκέψη για αρκετούς ανθρώπους: «Δεν έχω κολλητή φίλη γιατί δε θέλω. Δε μου αρέσουν αυτού του είδους οι εξαρτητικές σχέσεις», ανοίγοντας μια μεγάλη συζήτηση για το θέμα των κολλητών φίλων και της φιλίας γενικότερα.
Οι απόψεις της γνωστής ηθοποιού για τις διαπροσωπικές σχέσεις παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν μπορεί κάποιος να σκεφτεί με ανοιχτό μυαλό και χωρίς στερεοτυπικές προκαταλήψεις. Η Κατερίνα Λέχου ανέφερε πως δεν κάνει σταθερά παρέα με τους ίδιους ανθρώπους κι η άποψη αυτή έχει μια βάση και μεταφορικά, αν σκεφτούμε πως στην πορεία της ζωής μας, οι φιλίες μας αποκτούν διαφορετικό πρόσωπο. Ξεκινούν με το πιο παιδιάστικο κι αθώο όταν κάνουμε τα πρώτα μας βήματα σε μια φιλία. Συνεχίζουν με ένα πιο συνειδητοποιημένο πρόσωπο προσπαθώντας να κρατήσουμε και να διατηρήσουμε όσο πιο πολλές από τις φιλίες που είχαμε. Φτάνουν δε, σε ένα σημείο, που το πρόσωπο που αποκτούν δείχνει πλέον ώριμο και κατασταλαγμένο. Δεν είναι τυχαίο το «λίγοι και καλοί» που πολλές φορές χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να αναφερθούμε στις επιλογές φίλων στη ζωή μας, μετά από κάποια ηλικία.
«Δεν έχω κολλητή φίλη γιατί δε θέλω. Δε μου αρέσουν αυτού του είδους οι εξαρτητικές σχέσεις. Η εξαρτητική σχέση είναι να ζεις μέσα από τη ζωή του άλλου». Διαβάζοντας αυτή τη δήλωση, ίσως αναρωτιέται κανείς πώς μπορεί κάτι τέτοιο να ισχύει αν ισχύει; Πώς γίνεται να μη θέλει κάποιος να έχει κολλητό φίλο ή φίλη στη ζωή του;
Η φιλία ως διαπροσωπική σχέση και μία από τις πιο σημαντικές στη ζωή μας, αξίζει να μας απελευθερώνει ως άτομα κι ως προσωπικότητες κι όχι να μας δεσμεύει. Να μας εξελίσσει κι όχι να αποτελεί παράγοντα στασιμότητας. Οι λέξεις που η γνωστή ηθοποιός χρησιμοποίησε είναι ξεκάθαρες κι ελαφρώς σκληρές, ίσως γιατί μας πατάνε εκεί που πονάμε. Δεν είναι εξάρτηση το να ζεις μέσα από τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου; Είναι. Όταν λοιπόν μια φιλία εξελίσσεται κατά τρόπο αποπνικτικό κι απαιτητικό τότε για ποια φιλία μιλάμε; Είναι όμως αυτό ακριβώς μια κολλητή φιλία;
Φυσικά, η φιλία είναι κάτι το ιερό αλλά και τόσο σπάνιο. Πόσοι και πόσοι άνθρωποι δεν εκφράζουν καθημερινά τη μοναξιά που νιώθουν χωρίς φίλους αλλά και το γιατί έφτασαν στο σημείο να μην έχουν. Ίσως απογοητεύτηκαν. Ίσως δεν άντεξαν το βάρος μιας φιλίας που λειτουργούσε με λάθος τρόπο. Ξέρετε, τα όρια είναι πολύ λεπτά και πολλές φορές αυτό που ονομάζουμε φιλία μιας ζωής να αντιλαμβανόμαστε κάποια στιγμή πως μπάζει από κάπου. Πως μπορεί να έχουμε επενδύσει πολλά κι αυτά να μην έχουν εκτιμηθεί όπως πρέπει. Πως οι κολλητοί μας ζουν μέσα από τη δική μας ζωή ή εμείς μέσα από τη δική τους κι αυτό εν τέλει μας μαράζωσε αντί να μας κάνει να ανθίσουμε. Εξάλλου μια τέτοιου είδους φιλία μοιάζει λιγάκι με αυτό που όλοι μας αποφεύγουμε κι είναι οι χειριστικές συμπεριφορές.
΄Ομως όχι, μια κολλητή φιλία δεν είναι απαραίτητα μια εξαρτητική σχέση. Μπορεί να είναι και μα υγιής σύμπλευση, ένας δεσμός γεμάτος ουσία μέσα από την ελευθερία να είμαστε ο εαυτός μας, και ταυτόχρονα να έχουμε έναν αληθινό φίλο. Να ευλογούμε τους ανθρώπους που έρχονται στη ζωή μας αφού έχουμε «φάει τα χαστούκια» μας από φιλίες που δε μας εξέλιξαν. Να μάς θεωρούμε τυχερούς για τα μαθήματα ζωής που πήραμε και τις επιλογές που πλέον έχουμε κάνει.
Η Λέχου μπορεί να ενόχλησε κυρίως γιατί τσουβάλιασε. Δεν είχε όμως απόλυτο άδικο, ας της το δώσουμε. Στην τελική, υπάρχει και το αξέχαστο λαϊκό ρητό και μ’ αυτό θα κλείσω, για να ταιριάξει ως απάντηση σε όλους εκείνους που θίγονται από μια τέτοιου είδους δήλωση, όπως αυτή της Κατερίνας Λέχου: «Όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται.»
Φωτογραφία: Bovary
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
