Πάντα πίστευα πως η φράση «τίνος είσαι εσύ;» είναι μια από τις πιο επιτυχημένες και πιο στοχευμένες προτάσεις. Κομματάκι αδιάκριτες με μια συγκαλυμμένη θρασύτητα, οι τρεις αυτές λέξεις καταφέρνουν να αποσπάσουν μια μόνο απάντηση. Εξίσου στοχευμένη σαν φράση είναι το «δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι». Είναι η προσωπική μας αλήθεια.
Η επιλογή των φίλων μας είναι μια από τις πιο σημαντικές επιλογές που καλούμαστε να κάνουμε. Κι επειδή είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, υπάρχουν φορές που μπορεί να έχουμε μετανιώσει για μια τέτοια απόφαση. Κοινώς, να έχουμε πέσει έξω και να έχουμε απογοητευτεί. Δε διαθέτουμε μαντικές ικανότητες Πυθίας για να μπορούμε να προβλέψουμε την έκβαση και την πορεία μιας φιλίας. Ωστόσο, μέσα από τους φίλους του, θα καταλάβει κάποιος πράγματα για τον δικό του χαρακτήρα. Κι αν δεν εντοπίζει τα στοιχεία εκείνα στην αρχή, σίγουρα κάποια στιγμή θα τα βρει μπροστά του.
«Είμαστε ίδιοι χωρίς να είμαστε»
Λένε πως επιλέγουμε τους φίλους μας με βάση τα κοινά στοιχεία που έχουμε ως προσωπικότητες. Όμως δεν μπορούμε να είμαστε ολόιδιοι με τους άλλους. Οι κολλητοί μας, οι άνθρωποι που μας ξέρουνε και τους ξέρουμε καλύτερα, είναι η «αντανάκλαση» τους εαυτού μας, χωρίς βέβαια να συμφωνούμε στα πάντα. Ο τρόπος σκέψης όμως είναι κοινός αλλιώς δε θα υπήρχε ουσιώδης επικοινωνία. Σκεφτείτε όλο αυτό σαν ένα παιχνίδι στο οποίο θα έπρεπε να χωριστούμε σε ομάδες για να περιγράψουμε εύστοχα λέξεις. Θα ταιριάζαμε καλύτερα με τους κολλητούς μας. Μας ξέρουν, τους ξέρουμε, μας «διαβάζουν» και τους «διαβάζουμε».
«Καθρεφτίζουν τα θέλω μας»
Οι φίλοι και ειδικά όσοι είναι πλάι μας για χρόνια, είναι σταθερές αξίες στη ζωή. Μεγαλώνουν μαζί μας κι εμείς μαζί τους. Μας ζούνε σε πολλές φάσεις κι αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να μπορούν να εκδηλώσουν και να εκφράσουν τη δική μας οπτική. Έχουν καταλάβει τον χαρακτήρα που έχουμε κι έτσι καθρεφτίζουν τα θέλω μας, τα πιστεύω μας και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την ίδια τη ζωή. Μπορούν πολλές φορές να «μιλήσουν για εμάς πριν από εμάς» κι όταν συμβαίνει αυτό, ξέρεις πως έχεις κάνει τη σωστή επιλογή. Παρένθεση εδώ, το καπέλωμα άποψης είναι απαγορευτικό.
«Έχουμε κοινά γονίδια»
Ναι, καλά διαβάσατε. Η έρευνα έγινε στην Αμερική από τους Δρ, Νικόλαος Χρηστάκης, Ελληνοαμερικανό καθηγητή Κοινωνιολογίας κι Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Yale και Dr. James Fowler, καθηγητή Γενετικής Ιατρικής και Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Εξέτασαν το γονιδίωμα από 1.932 άτομα συγκρίνοντας ζευγάρια φίλων με ζευγάρια από άγνωστα μεταξύ τους άτομα και κατέληξαν στο ότι έχουμε πιο όμοιο DNA με τους φίλους μας. Και για να το καταλάβουμε καλύτερα, φαίνεται μέσα από την έρευνα πως κατά μέσο όρο, με τους στενούς μας φίλους έχουμε «γενετική συγγένεια» όμοια μ’ εκείνη που έχουμε με τα τέταρτα ξαδέρφια μας.
Η φράση επομένως, «Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι» έχει τεράστια βάση. Όσο κι αν φιλοσοφήσουμε το θέμα, από όποια πλευρά κι αν το εξετάσουμε, ισχύει σε μεγάλο ποσοστό. Γι’ αυτό λοιπόν, προσοχή στις επιλογές. Και πότε- πότε, καλό είναι να κάνουμε και κανένα καλό ξεσκαρτάρισμα. Να καταλαβαίνουμε με ποιους μπορούμε να συνεχίσουμε και με ποιους όχι.
Οι φίλοι είναι οι πυξίδες της ζωής μας. Αφιερωμένο.
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
