Έχει κι o έρωτας, βρε παιδί μου, τα κουσούρια του, όπως κάθε τι άλλο σε αυτό το κόσμο. Έχει τις αντιστάσεις του. Είναι ατίθασος κι απρόβλεπτος. Αποζητά την προσοχή σου σε κάθε τι, κάνεις όνειρα έχοντας τον έρωτα σύμμαχό σου. Έλα όμως που πολλά απ’ αυτά τα όνειρα καταλήγουν να γίνονται παγίδες. Έχει κι ο έρωτας τις ονειροπαγίδες του, τι νόμιζες;

Τα όνειρα που κάνουν οι ερωτευμένοι έχουν κάτι από χρυσόσκονη πάνω τους. Ο πρώτος καιρός, που σαν background, έχει κάτι από ρομαντική ταινία εποχής. Τα γλυκόλογα που πάνε κι έρχονται εκατέρωθεν, κομμάτι ενός ατέρμονου άτυπου ανταγωνισμού μεταξύ των συντρόφων για το ποιος θα εντυπωσιάσει αλλά και θα εντυπωσιαστεί περισσότερο. Η επαφή που θα έρθει για να επιβεβαιώσει την αρχική έλξη κι επιθυμία. Όνειρο ο έρωτας, σαν συναίσθημα από το οποίο κανείς δε θέλει να ξυπνήσει.

Τώρα θα αναρωτιέσαι βέβαια για το αν είναι κακό να ονειρεύεσαι ενώ είσαι ερωτευμένος. Εξάλλου κανείς δε σε προετοιμάζει για τη στιγμή που θα σου χτυπήσει την πόρτα. Ούτε καν στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου δε θα στο μάθουν αυτό. Γίνεται να μην ονειρευτείς ένα ταξίδι ή μια κοινή απόδραση; Μπορείς να μην ονειρευτείς κοινούς στόχους;

Όταν τα όνειρα παύουν να είναι όνειρα και μετουσιώνονται σε προσδοκίες, τότε αρχίζουν να εμφανίζονται οι παγίδες. Διότι άλλο πράγμα να ονειρεύεσαι ένα όμορφο ταξίδι που μπορείτε να χαρείτε μαζί κι άλλο πράγμα να θέτεις στόχους και να κολλάς σ’ αυτούς. Είσαι στα μέλια και βασανίζεις το μυαλό σου με δήθεν πρέπει; Αντί να αφήσεις το συναίσθημα να σας παρασύρει σε περιπέτειες, καίγεσαι για το αν θα συμφωνηθούν πράγματα κι από τις δυο πλευρές. Είναι η παρερμήνευση της κατάστασης που θα σε ωθήσει στην παγίδα και μετά θα κλαις και θα οδύρεσαι για το πώς βρέθηκες εκεί.

Οι προσδοκίες που έχεις από τον ίδιο σου τον εαυτό όταν ζεις έναν έρωτα είναι επίσης η απόλυτη παγίδα. Ήρθε λοιπόν το επιθυμητό σενάριο, ρόδισαν όλα γύρω σου και νιώθεις πως αγαπάς όλο το κόσμο κι εκείνος εσένα. Κι εκεί αρχίζει η μουρμούρα προς εαυτόν και η αυστηρή αυτοκριτική. «Μήπως να μην είχα πει αυτό τις προάλλες– δείχνω αρκετά τα συναισθήματά μου– έχει καταλάβει πόσο πολύ μου αρέσει» και μια αράδα από ερωτήματα να βασανίζει καταρχάς το δικό σου ερωτευμένο μυαλουδάκι και κατ’ επέκταση της άλλης πλευράς.

Είναι σωστό κι απολύτως αναμενόμενο να έχεις προσδοκίες από τον εαυτό σου βιώνοντας έναν έρωτα, όμως έτσι δε ζεις το όνειρο. Η τάση του να βάζεις σε «κουτάκια» τα θέλω και τις επιθυμίες σου δεν οδηγεί στο όνειρο αλλά στην παγίδα. Η αυστηρή κριτική προς τον εαυτό σου δε θα αυξήσει τις πιθανότητες για να κρατήσει όσο γίνεται περισσότερο, τουναντίον θα περιορίσει σιγά σιγά τη δική σου αίσθηση ελευθερίας στο να πεις και να κάνεις πράγματα. Έρωτας σημαίνει ελευθερία κινήσεων, ανάσες κι όνειρα, όχι κατηγοριοποίηση και κόκκινες κάρτες όταν κάτι δε βγαίνει όπως το θέλαμε.

Τα όνειρα που κάνεις μέσα σε έναν έρωτα έχουν διάρκεια εικοσιτετράωρου και βάλε. Δε νοιάζει κανέναν αν είναι μέρα ή νύχτα για να ονειρευτείς. Το μυαλό σου θα φύγει ανύποπτα οποιαδήποτε στιγμή για να φτιάξει ένα όμορφο μικρό σενάριο, θα δώσει ρόλους σε πρωταγωνιστές και κομπάρσους κι έτοιμο το όνειρο. Το «κάνω όνειρα» για εμάς δε σημαίνει απαραίτητα πως όλα είναι τακτοποιημένα με στόχους σε αλφαβητική σειρά που περιμένουν έγκριση και υλοποίηση. Οι παγίδες καραδοκούν κι είναι αχόρταγες ως προς τα όνειρα των ερωτευμένων.

Μπορείς να αφεθείς και να το ζήσεις; Αυτό είναι το όνειρο που αρχικά θα κατακτήσετε κι οι δυο. Η ανάγκη για εξουσία και το ποιος ορίζει αποφάσεις, ακόμα και για τα απλά πράγματα, είναι η μεγαλύτερη παγίδα για το όνειρο. Πολλοί είναι εκείνοι που νιώθουν απειλή και δεν αφήνονται στο να ζήσουν αυτό το ανέμελο κομμάτι. Χάνουν την αυτοκυριαρχία τους, σου λέει, δε νιώθουν πως ορίζουν οι ίδιοι τις αποφάσεις τους γιατί πολύ απλά βλέπουν κάτι πολύ δυνατό, έτοιμο να τους παρασύρει. Κι εκεί κάνουν παύση συνήθως. Κι εκεί το χάνουν, γιατί αυτό που εκείνη τη στιγμή φοβήθηκαν είναι το ίδιο που τους περίμενε να το ζήσουν.

Καταλαβαίνεις λοιπόν πως το ανθρώπινο μυαλό είναι ταυτόχρονα ευεργέτης μα και δυνάστης επιθυμιών. Ο έρωτας έρχεται με όνειρα πολλά και για τις δυο πλευρές. Είναι στο χέρι σου αν θα τα αφήσεις να εξελιχθούν και να σε παρασύρουν ή αν θα τα αφήσεις στο έλεος της ονειροπαγίδας. Όλα εξαρτώνται από τα παιχνίδια του μυαλού και το κατά πόσο θα επιτρέψεις στη λογική να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Για όσο κρατήσει, για όσο μπορεί να σε παρασύρει άσ’ το να το κάνει.

Φέρε στο μυαλό σου τη λέξη «έρωτας». Τι εικόνα σχηματίστηκε; Αυτή είναι και η απάντηση που χρειάζεσαι. Θυμήσου, τα όνειρα στον έρωτα είναι για να τα ζούμε, δεν είναι τρόπαια που δεσπόζουν σε μια ονειροπαγίδα.

 

 

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου