Οι σχέσεις κι η διάρκειά τους ήταν και θα είναι πάντα μια κόντρα με άγνωστο νικητή. Υπάρχουν σχέσεις που θα εκπληρώσουν τις υποσχέσεις που δίνουν. Υπάρχουν σχέσεις που θα μείνουν κολλημένες και σταματημένες σε ένα κόκκινο φανάρι. Θα περιμένουν να ανάψει για εκείνες το πράσινο φως, αλλά μάταια. Και κάπως έτσι φτάνουμε να μιλάμε για σχέσεις που υφίστανται και πορεύονται στο χρόνο, για σχέσεις που δε βρίσκουν τον χωροχρόνο τους ποτέ αλλά και για χωρισμούς.
Λένε πως οι άνθρωποι που οι δρόμοι τους χωρίζουν για οποιοδήποτε λόγο, κάνουν πολλές φορές κάτι που ίσως να μη θέλουν να κάνουν αλλά που αναπόφευκτα συμβαίνει. Μπαίνει λέει το μυαλό σε διαδικασία σύγκρισης χωρίς όμως να προκαλείς τέτοιου είδους σκέψεις. Όπου σύγκριση, βλέπε στιγμές προηγούμενης σχέσης με στιγμές νέας σχέσης. Όποιος το έχει πάθει να σηκώσει χέρι τώρα με αλήθεια και θάρρος.
Μια σχέση έχει τη δική της μυρωδιά. Τη δική της ταυτότητα. Οι στιγμές της έχουν μια μοναδική σφραγίδα που δεν αντιγράφεται οτιδήποτε και να έχει συμβεί στην πορεία, ακόμη κι αν έχει καταλήξει σε χωρισμό. Οι σύντροφοι, κουβαλάνε και θα κουβαλάνε για πάντα αυτές τις στιγμές σαν τα λάφυρα ενός πολέμου που αν και δεν είχε νικητήρια κατάληξη για καμία από τις δυο πλευρές, υπάρχουν κρεμασμένα για να θυμίζουν στους συντρόφους τι είχαν, τι άφησαν, τι έχασαν και τι ίσως να μην έχουν ποτέ ξανά.
Ασχέτως λοιπόν από τις συνθήκες κατάληξης της κάθε σχέσης που δε συνέχισε, το μυαλό παίζει πολλά παιχνίδια. Μπορεί ενώ είσαι σε μια νέα σχέση, κάτι να ενεργοποίησε τους μηχανισμούς της μνήμης. Μια λέξη, μια μυρωδιά, ένα αντικείμενο, ένα μέρος ή ακόμη και μια γεύση. Κι εκεί αρχίζει το άδικο παιχνίδι. Η διαδικασία σύγκρισης έρχεται αναπόφευκτα. Για να σου θυμίσει; Για να σε βασανίσει; Για να επιβεβαιώσει κάτι που γνωρίζεις ή μια απόφαση που σε δικαιώνει; Για να σε κάνει να νοσταλγήσεις κάτι; Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε άλλα τόσα ερωτήματα αλλά δεν υπάρχει λόγος γιατί η ουσία είναι πως σ’ όλα αυτά τα ερωτήματα δεν μπορεί να απαντήσει κανείς με βεβαιότητα. Ακόμη κι όταν έχει περάσει αρκετός χρόνος από μια προηγούμενη κατάσταση απολαμβάνοντας τη μοναξιά σου ή υπάρχεις μέσα σε μια νέα κατάσταση δε θα μπορέσεις να εξηγήσεις τελικά γιατί να συγκρίνεις ενώ δε θέλεις να το κάνεις.
Υπάρχει βέβαια κι η μερίδα εκείνων που ψάχνουν μια στιγμιαία εξιλέωση από το παρελθόν. Μια μικρή ικανοποίηση γι’ αυτά που έδωσαν και που δεν πήραν πίσω ποτέ. Η πιθανότητα της σύγκρισης έστω και φευγαλέα, είναι για όσους έχουν πονέσει με μια μικρή αλλά παταγώδη νίκη. Κι ας μη βγάλει πουθενά. Ας έχει λήξει η σχέση προ πολλού. Ένα λουκούλλειο γεύμα με μοναδικό πιάτο τον εγωισμό που σερβίρεται πλουσιοπάροχα. Εξάλλου οι σχέσεις εμπεριέχουν το στοιχείο του εγωισμού κι ας αρέσκονται οι περισσότεροι να υποστηρίζουν την ανωτερότητα και την ώριμη στάση. Μπορεί αυτή η αναπόφευκτη διαδικασία σύγκρισης στην οποία χορεύει το μυαλό ώρες ώρες, να είναι τροφή για τον εγωισμό που δεν ικανοποιήθηκε μέσα στην όποια προηγούμενη σχέση. Δεν είναι εκδίκηση. Είναι ξεκάθαρα θέμα επιβίωσης. Βοηθάει το να φαντάζεσαι πως ο άλλος δε θα ξαναζήσει με τον δικό σας μοναδικό τρόπο κάποιες στιγμές. Ανακουφίζει να υποθέτεις πως οι δικές σας στιγμές είναι οι δικές σας στιγμές και δεν αντιγράφονται γιατί έτσι είναι. Το βουλοκέρι μπήκε. Εκείνες οι στιγμές θα σας ανήκουν κι ας μην είστε πια μαζί.
Και για να επανέλθουμε στο παραπάνω θέμα του κατά πόσο τελικά είναι δίκαιο αυτό για όλους ή όχι, θα πούμε με βεβαιότητα πως δεν είναι. Ιδιαίτερα δε για εκείνους που έρχονται στο προσκήνιο ως κάτι νέο, ως κάτι φρέσκο. Δεν είναι σίγουρα δίκαιο να συγκρίνει το μυαλό σου τη νέα σου σχέση και τις στιγμές της με εκείνες μιας προηγούμενης σχέσης. Ο άνθρωπος που τώρα έχεις μπροστά σου δεν μπορεί να λειτουργεί ως μέτρο σύγκρισης. Αν αυτό συμβαίνει κατά κόρον τότε η σχέση αυτή δε θα έχει σωστές βάσεις. Δεν πας να χτίσεις κάτι πάνω σε αποκαΐδια. Τα αφήνεις να κρυώσουν πρώτα.
Εν τέλει, το μυαλό κι η καρδιά λειτουργούν ξέχωρα. Το καθένα κάνει τα δικά του παιχνίδια και τεστάρουν ό,τι θέλουν όταν μιλάμε για σχέσεις. Η καρδιά δε θα μπει σε διαδικασία σύγκρισης γιατί ξέρει πολύ καλά τι έχει στις αποθήκες της. Έχει πάρει κι έχει δώσει. Το μυαλό όμως είναι άλλο. Θα συγκρίνει γιατί έτσι έχει μάθει να κάνει. Αν λοιπόν μπαίνεις στη διαδικασία σύγκρισης του τότε και του τώρα στις σχέσεις σου, φρόντισε να γίνεται πάντα συνειδητά.
Γιατί μπορεί ο εγωισμός σου να βρίσκει ένα πιάτο φαΐ όταν πεινάει. Αφιερωμένο.
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
