4 σημάδια που δείχνουν αν είχε νόημα η δεύτερη ευκαιρία

Είναι γεγονός πως στη ζωή δε μας έρχονται πάντα όλα βολικά κι όπως θα θέλαμε να μας έρθουν. Οι διαπροσωπικές μας σχέσεις κλονίζονται διαρκώς, και σαφώς ποτέ δεν είναι δεδομένες. Έρχονται κι εκείνες οι άχαρες στιγμές που η μια κουβέντα θα φέρει μια άλλη κι εκείνη με τη σειρά της μια ενέργεια που δε μας άρεσε κι όλα μαζί θα ταράξουν τις ισορροπίες μας. Θα πληγωθούμε. Θα πονέσουμε και θα αναρωτηθούμε «να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία;».

Μπορεί να πρόκειται για σχέσεις μέσα στον οικογενειακό μας κύκλο -για παράδειγμα με τους γονείς μας- και να σκεφτόμαστε αν μια πατέντα συμπεριφοράς από μέρους τους -η οποία μάλιστα μας έχει ενοχλήσει αρκετές φορές- θα πρέπει να έχει τη δεύτερη ευκαιρία της για να μάθει από τα λάθη της. Βλέπετε, η σχέση που έχουμε με τους γονείς μας καθορίζει πάρα πολλά στη δική μας προσωπική ζωή, οπότε το να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στους ανθρώπους που ξέρουμε και μας ξέρουν καλύτερα -υποτίθεται- από τον καθένα, είναι μια πολύ σημαντική απόφαση.

Μια δεύτερη ευκαιρία ίσως να αφορά μια φιλική σχέση ετών που «έφαγε τα μούτρα της» μετά από συμπεριφορές που δεν τιμούν καμία πλευρά. Τι κάνεις εκεί; Πως αντιδράς σε ένα ψέμα που άκουσες; Δίνεις μια δεύτερη ευκαιρία στη φιλία στην οποία επένδυσες χρόνο, συναίσθημα και κομμάτια του εαυτού σου ή είναι τόσο μεγάλη η πληγή σου που παρά το γεγονός ότι έχεις ακόμη συναισθήματα και νοιάζεσαι, δεν μπορείς να ξεχάσεις αυτό που σε πλήγωσε;

Σαφέστατα στο άκουσμα της φράσης «δεύτερη ευκαιρία» το μυαλό μας θα πάει πρωτίστως στις ερωτικές σχέσεις. Σε συντρόφους, σε ερωτικούς παρτενέρ, σε ανθρώπους που άφησαν το δικό τους στίγμα στη ζωή μας με τον δικό τους τρόπο. Μήπως όταν μιλάμε για έρωτα κι αγάπη η δεύτερη ευκαιρία έχει διαφορετική μετάφραση και ταυτότητα σε σύγκριση με τα όλα τα παραπάνω; Μήπως τα ζητήματα καρδιάς και πάθους έχουν μια παραπάνω ευθιξία κι ευαισθησία και κάπως έτσι «τσιγκουνευόμαστε» τις δεύτερες ευκαιρίες;

Αφού λοιπόν έχουμε ταυτιστεί με κάποια από τις παραπάνω περιπτώσεις κι αφού έχουμε αποφασίσει να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στο άτομο που μας πλήγωσε, πάμε να δούμε κάτι άλλο. Κάτι που συνήθως δεν αντιλαμβανόμαστε πριν πάρουμε την απόφαση να δώσουμε μια ακόμη ευκαιρία. Ποια είναι τα σημάδια που θα μας δείξουν πως άξιζε, τελικά, να δώσουμε αυτή τη δεύτερη ευκαιρία;

Μεταμέλεια, όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στις πράξεις

Πολύ απλά και λογικά, να βλέπεις πως τα πράγματα στη σχέση που πλέον έχετε, πάνε προς το καλύτερο. Να αντιλαμβάνεσαι πως έχει μπει ένα stop σε αυτό που αρχικά σε ενόχλησε, πως συμβαίνει η αλλαγή. Όχι με λόγια κι υποσχέσεις οι οποίες ναι μεν παρέχουν μια κάποια ασφάλεια, αλλά δε συνοδεύονται από τις ανάλογες πράξεις κι έτσι δεν πιάνουν τόπο.

Έχουμε δείξει τις νέες μας προθέσεις ξεκάθαρα;

Συνήθως, μετά από μια ρήξη σε οποιαδήποτε διαπροσωπική μας σχέση, αλλάζουμε άρδην τα θέλω μας. Μπορεί να καταλογίσουμε ευθύνες στον εαυτό μας αν τα θέλω μας δεν ήταν από την αρχή ξεκάθαρα προς τους άλλους. Ίσως να ήμαστε παραπάνω διαλλακτικοί κι αυτό να δημιουργεί μια εντύπωση του τύπου «έλα μωρέ, θα καταλάβει». Μετά λοιπόν την όποια ρήξη, θα πρέπει να θέσουμε κάποιες νέες βάσεις. Να καταλάβουν οι φίλοι, οι σύντροφοι, οι συγγενείς πως έλαβαν μια δεύτερη ευκαιρία γιατί κάτι μέσα μας άλλαξε. Κι αυτό που άλλαξε θα πρέπει πια να ανακοινωθεί ξεκάθαρα.

Η επανάληψη κουράζει

Αν στο παρελθόν υπήρξαν περιπτώσεις που φτάσαμε και πάλι στο σημείο να σκεφτόμαστε αν κάποιος αξίζει τη δεύτερη ευκαιρία μας, τότε μάλλον έχουμε μια πατενταρισμένη συμπεριφορά η οποία θα πρέπει να σταματήσει. Τότε μάλλον οι δεύτερες ευκαιρίες που δώσαμε δεν αποτέλεσαν ευκαιρίες αλλά άλλοθι. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η άνεση κι η υπερβολή συγγενικών προσώπων να περνάνε τις δικές μας κόκκινες γραμμές θεωρώντας πως επειδή υπάρχει αυτή η σχέση, μπορούν να λένε και να ξελένε στο δευτερόλεπτο.

Μήπως έχουμε δεύτερες σκέψεις;

Μπορεί να έχουμε δώσει μια δεύτερη ευκαιρία σε κάποιον και το μυαλό μας να κάνει τα δικά του παιχνίδια, αλλά όχι άδικα. Ίσως να μη μας έχει κάνει καλό η δεύτερη ευκαιρία που δώσαμε και να μας φθείρει ψυχικά. Οι δικές μας δηλαδή δεύτερες σκέψεις για το αν πράξαμε σωστά, να μας ταλανίζουν καθημερινά, αφού η αντίληψη και το ένστικτο έχουν πάντα λόγο σε οτιδήποτε κάνουμε. Αν συμβαίνει αυτό, τότε ίσως η δεύτερη ευκαιρία που δώσαμε μας έχει κάνει περισσότερη ζημιά από όσο το ίδιο το πρόβλημα.

Οι δεύτερες ευκαιρίες λοιπόν είναι σαν εκείνες τις αλλαγές των παικτών σε έναν αγώνα. Κάθεσαι στον πάγκο όταν κουράζεσαι ή όταν δεν έχεις δείξει πόσο πολύ θέλεις κάτι. Μπαίνεις και πάλι στο παιχνίδι όταν αποδεικνύεις με πράξεις πόσο πολύ το θέλεις ή πόσο πολύ θέλεις να ξαναπροσπαθήσεις. Για το καλό του συνόλου. Για το καλό μια σχέσης. Για να μην υπάρχουν, λοιπόν, συχνές αλλαγές και φθορές, οι δεύτερες ευκαιρίες θα πρέπει να φιλτράρονται πολύ καλά πριν το τελευταίο σφύριγμα.

Αφιερωμένο στις αλλαγές ενός αγώνα που κατέληξαν σε αυτογκόλ.