Σας έλεγαν κι εσάς μικρά παιδιά όταν ήσασταν να μην ορκίζεστε, δεν κάνει; Κι έτσι απλά, γεννήθηκε ένα τραύμα και κάθε φορά που υποσχόμαστε κάτι παίρνοντας όρκο γι’ αυτό, στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει ένα μικρό, τόσο δα «κι αν δεν;». Κι είναι απόλυτα λογικό. Γιατί δεν είμαστε θεοί. Δεν είμαστε παντογνώστες. Είμαστε απλώς θνητοί με πάθη και λάθη.
Στην αλάνα του έρωτα πέφτουν οι καλύτερες ατάκες προς τέρψη κι ευχαρίστηση των συντρόφων. « Άρτος και θεάματα» οι λέξεις κι οι υποσχέσεις. Θα έλεγε κανείς πως το πρώτο χρονικό διάστημα μιας σχέσης οι σύντροφοι επιδίδονται σε απίστευτες κινήσεις εντυπωσιασμού. Θεοποιούν ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Επαινούν τα συναισθήματα που προκαλούν ο ένας στον άλλον. Χτίζουν αργά,σταθερά και χωρίς να το καταλάβουν έναν βωμό υποσχέσεων. Κι αν η σχέση δεν ευδοκιμήσει, οι υποσχέσεις είναι αυτές που τελικά θα τη θυσιάσουν στον βωμό που της έχτισαν.
Ο έρωτας κι η έλξη που νιώθουμε για κάποιον φαίνεται πως γεννούν μια ανεξήγητη ανάγκη. Θ’ ακουστούν με στόμφο φράσεις όπως «θα σ’ αγαπώ για πάντα», «είσαι η μοναδική μου αγάπη» και «σ’ αγαπώ όπως δεν έχω αγαπήσει ξανά». Κι αν ισχύουν όλα αυτά, μήπως θα έπρεπε ο καθένας να τα κρατάει για τον εαυτό του ως φοβερές διαπιστώσεις; Μήπως να μην μπαίνουμε στη διαδικασία δηλώσεων αλλά κι υποσχέσεων γιατί απλούστατα μπορεί να μην τις τηρήσουμε;
Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν αυτό που λέμε «μεγάλα λόγια». Πιστεύουν πως μέσα από εκφράσεις απόλυτης λατρείας κι υπερβολής θα επιβεβαιώσουν τoν βαθμό της σχέσης τους. Πως μ’ αυτόν μόνο τον τρόπο, θα επικυρώσουν αυτό που αισθάνονται για τον άλλον. Το ν’ αγαπάς είναι από μόνο του τεράστιο. Το ν’ αγαπιέσαι επίσης. Το να το δείχνουν κι οι δυο σε μια σχέση είναι φανταστικό. Δεν είναι περιττοί οι όρκοι στο όνομα της αγάπης για να δώσουμε, και καλά, ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στο συναίσθημα;
Σίγουρα δεν μπορεί κανείς ν’ αμφισβητήσει πως μια όμορφη σχέση προκαλεί δυνατά συναισθήματα. Δεν είναι λίγο να σου λένε πως είσαι σημαντικός άνθρωπος για κάποιον άλλο. Και ναι, υπάρχουν εκείνες οι στιγμές που ενώ κοιτάζεστε στα μάτια, τα βλέμματα λένε πολλά. Και θέλουν και τα χείλη να πουν πολλά. Και παρασυρόμενοι από τη στιγμή και το τσουνάμι συναισθημάτων, ακούγονται τα πολλά υποσχόμενα λόγια. «Δεν έχω αγαπήσει κανέναν άλλο τόσο πολύ». Πώς γίνεται; Η αγάπη δεν είναι μέτρο σύγκρισης για να μας δείξει αν και πόσο πολύ έχουμε αγαπήσει ή αγαπηθεί. Δηλαδή, γιατί για παράδειγμα να μην έχεις αγαπήσει το ίδιο δυνατά σε μια άλλη δεδομένη χρονική στιγμή πρώην συντρόφους; Δεν μπορείς ν’ αναιρέσεις το γεγονός ότι και τότε αγάπησες, αγαπήθηκες και το έδειξες κι ας έληξε. Και τότε, τα ίδια θα σκεφτόσουν ή θα ήθελες να πεις, απλώς δε φανταζόσουν ίσως ότι κάποια στιγμή μπορεί να μην υφίσταται σχέση.
Αν λήξει ένας γάμος κι οι σύντροφοι χωρίσουν, θα πρέπει να πάρουν πίσω κάθε δήλωση λατρείας κι αγάπης που χάρισαν ο ένας στον άλλον; « Θα σ’ αγαπώ για πάντα». Πώς γίνεται; Κανείς μας δεν ξέρει πόσο διαρκεί το «πάντα». Κι είναι τρομακτικό να το χαρίζεις έτσι απλόχερα χωρίς να σκεφτείς συνέπειες. Ναι, θα συνεχίσεις ν’ αγαπάς έναν άνθρωπο με τον οποίο μοιράστηκες στιγμές ζωής. Αλλά για πάντα; Μπορείτε να υπογράψετε και να δηλώσετε υπεύθυνα πως θα ισχύσει;
Θα έπρεπε να είναι βλασφημία να ορκιζόμαστε στο όνομα της αγάπης που νιώθουμε για κάποιον άλλο. Σαν αυτό που μας έλεγαν όταν είμαστε μικροί. Δεν κάνει, δεν είναι καλό. Γιατί μετά, όταν οι υποσχέσεις κι οι όρκοι δεν κρατάνε, γκρεμίζονται κόσμοι ολόκληροι. Κι άντε να μαζέψεις τα κομμάτια για να τους χτίσεις πάλι. Κι άντε να εξηγήσεις τα ανεξήγητα. Γιατί πώς να εξηγήσεις το ότι κάποτε ήσουν για κάποιον «μοναδική αγάπη» ενώ τώρα δεν είσαι;
Τώρα βέβαια θα μου πείτε, καλά όλα αυτά αλλά, εκείνες τις ξεχωριστές στιγμές που μοιράζεσαι με τον άνθρωπό σου θέλεις να κάνεις grande δηλώσεις. Νιώθεις πως έχεις θεϊκές δυνάμεις και πως μπορείς να κάνεις τα πάντα για τη σχέση σας. Κι εκείνες τις στιγμές δε σε νοιάζει αν αυτό που θα πεις ή που θα ορκιστείς, θα καταφέρεις να το τηρήσεις. Θέλεις απλώς να το βγάλεις από μέσα σου και να το μοιραστείς. Να το ξεστομίσεις και να πεις έτσι είμαι, αυτά νιώθω, στα δείχνω και στα λέω. Κι ό,τι θέλει ας γίνει.
Δεν μπαίνουμε σε μια σχέση με τη σκέψη της ημερομηνίας λήξης στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Όμως οι υποσχέσεις, οι όρκοι και τα μεγάλα λόγια δεν είναι ενδείξεις του πόσο πολύ αγαπάς. Οι πράξεις σου είναι οι ενδείξεις. Κι αν σε ρωτάνε «πόσο μ’ αγαπάς» να απαντάς και πάλι με πράξη. Με ένα ζεστό φιλί που θα δείξει την αγάπη σου. Κανένα «για πάντα» δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει. Καμία υπόσχεση αγάπης δεν είναι ικανή ν’ αναιρέσει τη πιθανότητα της απουσίας της από τη ζωή μας.
Τα μεγάλα λόγια είναι απλώς διακοσμητικά. Οι μεγάλες πράξεις είναι η ουσία. Αφιερωμένο.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
