Ο έρωτας κάνει τα στραβά μάτια

Κι ήρθε η στιγμή που περίμενες. Αυτή η πολυπόθητη στιγμή που είχες δει σε ταινίες, που έζησες νοερά μέσα από στίχους τραγουδιών, που άκουσες κι ένιωσες μέσα από συζητήσεις με φίλους. Έρωτας, καψούρα, μπορείς να το ονομάσεις όπως θέλεις. Σε παρασέρνει. Σε ξεσηκώνει. Σε αλλάζει. Κάνεις πράγματα που θεωρούσες απίθανα έως αδύνατα. Ξεπερνάς προσωπικά όρια. Σταματάς να δίνεις σημασία σε πράγματα που πριν σε ενοχλούσαν, τα βρίσκεις όλα ανούσια, ασήμαντα, μηδαμινά μπροστά σε αυτό που ζεις. Μαγεύεσαι και μαγεύεις ταυτόχρονα.

Μαγεία είπαμε, και κράτησέ το, μιας κι ο έρωτας κι η καψούρα έχουν κάτι από ταχυδακτυλουργικά και ψευδαισθήσεις. Μεθυστικό το άρωμα του έρωτα λένε όσοι τον γνώρισαν και ξέρουν πως η θολούρα αυτή έχει τις συνέπειές της, όπως κάθε εθιστική ουσία στον πλανήτη αυτό. Κι αφού, λοιπόν, έχεις ζαλιστεί και φυσικά το απολαμβάνεις, ενώ έχεις αφεθεί σε όλη αυτή την ψευδαίσθηση, καθετί μικρό, κάθε δόση ρεαλισμού που ίσως εμφανιστεί και πάει να χαλάσει λιγάκι την τέλεια εικόνα που έχεις χτίσει στο μυαλό σου, το απομακρύνεις ενστικτωδώς, αποφασισμένος να μην το αφήνεις να σε επηρεάσει. Ναι, έχεις μπει σε mode αυθυποβολής.

Αναμφίβολα, οτιδήποτε μπορεί να σε πειράξει κατά τη διάρκεια της ονειρικής περιόδου της αρχής του έρωτα επιλέγεις να το αφήσεις λιγάκι στην άκρη για μετά. Δεν είναι ότι δεν το παρατηρείς, ούτε ότι δε σε ενοχλεί. Εξάλλου, τον εαυτό σου δεν μπορείς να τον κρατήσεις μακριά απ’ την αλήθεια. Κι ευτυχώς, γιατί ο έρωτας δε συγχωρεί τους ψεύτες.

Κάνεις, απλά, λιγάκι τα στραβά μάτια σε κάθε συμπεριφορά που μπορεί να ραγίσει λίγη απ’ την εξιδανίκευσή σου. Γιατί το κάνεις αυτό; Μαγεία είπαμε πιο πάνω, θυμάσαι; Δε θέλεις να χαλάσεις αυτή τη μαγεία. Δε θέλεις να αλλάξεις την απόχρωση της παλ κατάστασης που ζείτε. Νομίζεις πως υπογραμμίζοντας τις κόκκινες γραμμές σου θα δείξεις μια παρεξηγήσιμη δυσαρέσκεια, που ίσως γίνει αιτία να διαλυθεί ό,τι πάτε να δημιουργήσετε. Κι έτσι το θάβεις λίγο, αφήνοντάς το για πιο μετά. Κερδίζεις χρόνο έρωτα, αναβάλλοντας για λίγο την απομυθοποίηση μα και την αλήθεια.

Υπάρχουν φορές που εθελοτυφλούμε συνειδητά κι άλλες που απλά συμβαίνει. Όπως και να έχει, η σημασία του πράγματος δεν αλλάζει. Ο έρωτας –λένε– είναι τυφλός, μα μάλλον τυφλοί γινόμαστε όλοι εμείς μπροστά στη σκέψη του ιδανικού. Πράγματι, προτιμάς να σε ερωτευτούν για τα προτερήματά σου μόνο; Και με τα ελαττώματα τι γίνεται; Δεν είναι κομμάτι σου;

Όλοι θέλουν να ζήσουν λιγάκι παραπάνω το όνειρο του πρώτου καιρού, μακριά από κουσούρια κι αρνητικές πτυχές. Έχεις, όμως, σκεφτεί ποτέ πως αν εξαρχής δεν τα έβλεπες όλα τέλεια, τότε ίσως να είχες κερδίσει παραπάνω χρόνο μαγείας κι έρωτα; Βλέπεις, υπάρχει μια μανία τον πρώτο καιρό να εξιδανικεύονται όλα. Να βλέπεις το άψογο χαμόγελο, το τέλειο βλέμμα, τη φοβερή συμπεριφορά, ακόμη κι όταν δεν είναι όλα έτσι. Κι όλα να συνωμοτούν στο να σε κάνουν να το συνεχίζεις μέχρι να φτιάξεις, όντως, το τέλειο σενάριο στο μυαλό σου.

Αλλά ακόμη κι αν το ζεις το τέλειο σενάριο, θα έπρεπε να σε τρομάζει η τελειότητά του. Γιατί τίποτε αληθινό δεν είναι τέλειο. Όλοι κάνουμε και λέμε πράγματα που πειράζουν κι ενοχλούν. Πώς είναι δυνατόν να θεωρείς πως η κάθε λέξη που βγαίνει απ’ τα χείλη σου είναι άξια θαυμασμού; Πώς είναι δυνατόν να πιστεύεις πως ό,τι κάνεις κατά τη διάρκεια της τρελής καψούρας είναι μοναδικό; Ζήσε τον απόλυτο έρωτα μα με δόσεις ρεαλισμού.

Κι αν φοβάσαι τις συνέπειες του να θίξεις όσα σε ξενερώνουν, σκέψου πόσο καταστροφικό θα ‘ναι όλο αυτό, όταν το κάνεις πολύ αργότερα, έχοντας πρώτα δώσει την εντύπωση πως δε σε ενοχλούσαν. Πόσο ψεύτικο θα φανεί το να κάνεις παρατήρηση για κάτι απαιτώντας να αλλάξει, ενώ τον πρώτο καιρό έδειχνε να μη σε πειράζει καθόλου. Τρέμεις στην ιδέα του να τονίσεις μικρά εμπόδια, που όμως αν τα αφήσεις για αργότερα, ίσως γίνουν μεγάλα.

Ναι, όλοι θέλουν να κρατήσει λιγάκι παραπάνω η περίοδος του τρελού έρωτα. Της απόλυτης εξάρτησης κι ανάγκης. Της επιθυμίας και της δίψας του να γευτείς και να νιώσεις συναισθήματα που σε κάνουν να χάνεις τον έλεγχο. Όλοι θέλουν να ζήσουν, όσο γίνεται περισσότερο, αυτό που περίμεναν καιρό να συναντήσουν. Αυτό που ζήλευαν ακούγοντας άλλους να το περιγράφουν. Εκεί, όμως, βρίσκεται κι η παγίδα. Μην κάνεις τα λάθη των άλλων. Κέρδισε τον έρωτα με λογική.

Ηρεμία μα και φουρτούνα. Κύμα αλλά κι άπνοια. Παράλογο αλλά και λογικό. Συναίσθημα που ζεις στον απόλυτο βαθμό μα και με πλήρη συνείδηση.