Λένε όσοι ξέρουν –ή μπορεί κι όσοι απλά έχουν ακούσει κάτι γι’ αυτό- πως ο έρωτας αλλάζει τον άνθρωπο. Σε μια φιλική συζήτηση, τις προάλλες, κάποιος απ’ τους παρευρισκομένους έριξε το θέμα στο τραπέζι. Ο έρωτας αλλάζει τους ανθρώπους ή οι άνθρωποι αλλάζουν για να βρουν τον έρωτα; Τους κάνει καλύτερους ή χειρότερους; Γιατί να αλλάξει κάποιος για χάρη του;
Το «αλλάζω για κάποιον» είναι απόλυτα θεμιτό και κατανοητό όταν γίνεται ενσυνείδητα. Με τέτοιο τρόπο, δηλαδή, που δε θα μεταβάλλει πλήρως την προσωπικότητα του άλλου. Άλλωστε, το να ‘ναι κάποιος ερωτευμένος δε σημαίνει πως ξανά βαφτίστηκε! Γιατί, δηλαδή, να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας κάποιου εξαιτίας ενός δυνατού συναισθήματος;
Υποτίθεται πως ερωτευόμαστε ανθρώπους όχι μονάχα για την εμφάνιση μα και για τον τρόπο σκέψης, την ψυχοσύνθεση, τον τρόπο αντίδρασης απέναντι σε καταστάσεις. Ακόμη κι οι μηχανισμοί άμυνας που κάποιος διαθέτει μπορεί να αποτελέσουν σημείο θαυμασμού και ταυτόχρονα λόγο έλξης.
Ίσως όσα γράφτηκαν παραπάνω να σου φαίνονται μονάχα θεωρίες, μα μην ξεχνάς πως όλοι μας έχουμε πιάσει κατά καιρούς τον εαυτό μας να κρίνει με γνώμονα τα «θέλω» του άλλου κι όχι τις προσωπικές μας επιθυμίες. Μήπως τώρα όλα τα παραπάνω δε θυμίζουν και τόσο θεωρία μα καθαρές πράξεις;
Ο έρωτας αλλάζει τους ανθρώπους, προς το καλύτερο μα και προς το χειρότερο. Όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας και βιωμάτων από προηγούμενες ίσως σχέσεις. Ακόμη και το οικογενειακό υπόβαθρο παίζει τεράστιο ρόλο στο πώς οχυρώνεσαι απέναντι σε κάτι τόσο δυνατό κι ικανό να σε παρασύρει, όπως ο έρωτας κι η αγάπη. Όταν έχεις μεγαλώσει μέσα σε μια οικογένεια όπου καλλιεργήθηκε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ο σεβασμός μεταξύ των συντρόφων, αυτόματα έχει καλλιεργηθεί κι ο αυτοσεβασμός, που συνοδεύει πάντοτε μια δυνατή προσωπικότητα.
Προς το καλύτερο θα ‘χεις αλλάξει όταν πια για χάρη του έρωτα αποφασίσεις να αγαπήσεις τους φόβους σου. Κι όταν λέμε φόβους εννοούμε όλα εκείνα τα μικρά εμπόδια που κάθε λίγο σου έβαζε ο νους σου. Σκέψου πως υπάρχουν άνθρωποι που εμπνευσμένοι απ’ τον έρωτα και για να αποδείξουν στο ταίρι τους ή ακόμη και στον ίδιο τους τον εαυτό πως μπορούν να τα καταφέρουν, νίκησαν την υψοφοβία τους, τη φοβία για το σκοτάδι, ακόμη και την αγοραφοβία. Η ισχύς εν τη ενώσει, δε λένε;
Όταν επίσης αποφάσισες να αγαπήσεις τα λάθη σου από προηγούμενες σχέσεις αλλά και σε ατομικό επίπεδο, τότε ξέρεις πως ο έρωτας σε ‘χει αλλάξει προς το καλύτερο. Φαντάζει ακατόρθωτο, μα δεν είναι. Εξάλλου, όλα έχουν το κόστος τους σε αυτή τη ζωή. Αγάπησε τα λάθη σου επειδή εσύ τα έκανες. Σε δίδαξαν κάτι για εσένα και για τις σχέσεις των ανθρώπων γενικότερα. Τα σφάλματα των προηγούμενων σχέσεων είναι σαν το κατακάθι του καφέ -καταλαβαίνεις απ’ την όψη στον πάτο του φλιτζανιού αν επρόκειτο για γλυκό ή πικρό καφέ.
Δες, όμως, τώρα και την άλλη όψη. Ο έρωτας μπορεί εξίσου δυνατά να σε αλλάξει προς το χειρότερο. Πόσες φορές έχουμε ακούσει σε συζητήσεις φράσεις όπως «Πάει αυτός, την δάγκωσε τη λαμαρίνα, τον χάνουμε» ή « Ξέχνα την αυτήν τώρα, κάηκε από έρωτα». Οι ίδιες οι λέξεις που ντύνουν αυτές τις φράσεις το μόνο που περιγράφουν είναι η έλλειψη αυτόβουλων κινήσεων μέσα σε μια σχέση. Ο έρωτας δεν είναι δημοφιλές προφίλ σε social media για να ‘σαι απλά ένας follower.
Μια ακόμη δυστυχής παράμετρος που δείχνει ότι μεταλλάχτηκες είναι η τάση αυτοθυσίας που πιθανότατα να έδειξες στην αρχή του ροζ σεναρίου στο οποίο πρωταγωνιστείς και που μάλλον σου εξασφάλισε τον ρόλο του θύματος για κάθε επόμενο επεισόδιο αυτής της ιστορίας. Όταν δείχνεις πως ζεις, αναπνέεις, σκέφτεσαι, πράττεις μονάχα για τον άλλον, θυσιάζεις καθημερινά κομμάτια του εαυτού σου και της προσωπικότητάς σου. Σκέψου το γιατί αρχικά σε ερωτεύτηκαν∙ γι’ αυτό που είσαι εσύ, γι’ αυτό που κουβαλάς μέσα σου, μην το χάνεις λοιπόν .
Τα βέλη χτύπησαν και βρήκαν στόχο, όπως πάντα εξάλλου. Το σκηνικό άλλαξε, τα χρώματα ζωήρεψαν κι οι ρυθμοί επιτάχυναν. Γεύσου το, ζήσε το στο φουλ με όλα σου τα ψυχικά αποθέματα. Ερωτοχτυπήθηκες κι απέκτησες νέα ταυτότητα. Είναι στο χέρι σου, όμως, να κρατήσεις όσα είσαι, απογειώνοντάς τα. Αυτά είναι που σε έκαναν εξαρχής πόλο έλξης κι αιτία έρωτα για κάποιον άλλον άνθρωπο.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη