Ο έρωτας δεν προκαλείται με το ζόρι

«Ποιος καίγεται απόψε και μύρισε η πόλη αγάπη;» Σκέψεις που σου περνούν από το μυαλό με συνοδεία αγαπημένων ήχων. Έτσι, για τη παρέα, καταναλώνεις και λιγάκι αλκοόλ αναπολώντας στιγμές και γεύσεις. Το άσμα που ακούγεται από το ράδιο φτάνει στην κορύφωσή του μα και το δικό σου μυαλό ανεβάζει την τελευταία σκηνή του έργου. Ένα σωρό σκέψεις κατασκήνωσαν στο κεφάλι σου, κουρνιάσανε εκεί κι ήρθε η ώρα να τις βάλεις για ύπνο. Να τις σιγάσεις για να μη σε ενοχλούνε πια. Περί αγάπης κι έρωτα η φασαρία στο κεφάλι σου, μα θα μου πεις πως αυτή είναι γλυκιά φασαρία.

Άλλοι λένε πως ο έρωτας είναι εύκολος κι άλλοι πως είναι δύσκολος. Τελικά ποιο από τα δυο ισχύει; Υπάρχει μια χρυσή τομή; Πώς να χωνέψεις το ότι σύντροφοι του παρελθόντος συνέχισαν με νέες σχέσεις και μάλιστα επιτυχημένες, ενώ προφανώς μαζί σου δεν «έλαχε»; Πώς να δεχθείς πως μαζί σου δεν κόλλησε μα με άλλα πρόσωπα κόλλησε μια χαρά; Κι άντε να πεις πως μετά δεν προσπάθησες, πως δεν έδωσες το είναι σου κι ό,τι είχες μέσα σου. Τελικά όλα στη ζωή λειτουργούν υπό προϋποθέσεις, όπως ένα καλοκουρδισμένο ρολόι.

Το timing, βλέπεις, είναι καθοριστικός παράγοντας στις σχέσεις και δη στις ερωτικές. Μπορεί με ‘σένα να μην ταίριαξε και να μην πήρε την απόφαση να συνεχίσει τη σχέση σας ίσως και για κάτι πιο σοβαρό, αφού το timing δεν ήταν το σωστό, το επιθυμητό ή το αναμενόμενο. Ονόμασέ το όπως θέλεις αν αυτό σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα μα ο σωστός χρόνος παίζει τεράστιο ρόλο στο να επιτρέψει τη συνέχεια πραγμάτων ή να τα τερματίσει.

Χαζεύεις τα δικά τους status στα social media, τα βλέπεις να αλλάζουν μορφή κι εικόνα κι εσύ αναρωτιέσαι για τη δική σου πλευρά, για πράγματα που έκανες λάθος ή μήπως τελικά δεν έκανες; Η αλήθεια όμως είναι πως ο έρωτας ούτε προκαλείται μα και ούτε προσκαλείται! Μπορεί όλοι να προχώρησαν σε νέες σχέσεις, ε και; Γιατί αυτό να σε πικάρει και να σου βγάζει αρνητικά συναισθήματα; Γιατί να μην είναι προάγγελος του ότι θα σου συμβεί το ίδιο, αν αφεθείς στην ιδέα του ότι θα έρθει;

Ο κάθε άνθρωπος μας βγάζει κάτι διαφορετικό. Νόμος, σε οποιαδήποτε σχέση είτε φιλική είτε ερωτική. Το ότι δεν ταίριαξε μαζί σου δε σημαίνει κάτι για ‘σένα, ως προσωπικότητα. Δεν υπογραμμίζει κάτι στο δικό σου χαρακτήρα. Δε βάζει θαυμαστικό στη δική σου συμπεριφορά μέσα στη σχέση. Και σίγουρα δε θα πρέπει να βάζει ερωτηματικό όσον αφορά τις δικές σου ενέργειες. Έδωσες και πήρες, έτσι πάνε αυτά.

Ο έρωτας δεν κάνει επιλογές. Δε διαλέγει ποιον, πού και πότε θα ερωτευτείς. Ερωτευόμαστε λένε, όταν είμαστε έτοιμοι για νέες ανιχνεύσεις στη ζωή. Κράτησε όμως κατά νου πως δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι για όλα. Υπάρχουν άνθρωποι που σ’ αυτή τη ζωή θα κάνουν οικογένεια, θα πορευτούν με συντρόφους, υπάρχουν όμως κι άλλοι που απλώς θα συνεχίσουν να πορεύονται μόνοι. Ερωτευμένοι ή μη, θα συνεχίσουν όμως. Εξάλλου η επιλογή ανθρώπων, ως συντρόφων, πηγάζει από μια και μόνο αποκλειστική ανάγκη μας. Την ανάγκη για συντροφικότητα.

Κι αν πριν δε ήθελε καν να ακούσει για σχέση και τώρα πήρε την απόφαση να το κάνει, αυτό από μόνο του αποδεικνύει περίτρανα το γεγονός πως τον έρωτα δεν τον ελέγχεις. Δεν τον βάζεις σε καλούπια και δεν τον προστάζεις. Γιατί; Πολύ απλά επειδή αυτό το γλυκό φτερωτό πλάσμα  δεν είναι παιδί της λογικής. Άσε που δεν μπορούμε να βαφτίζουμε έρωτα το κάθε τι στη ζωή μας. Υπάρχουν πάθη, υπάρχουν σχέσεις επιφανειακές κι ένα σωρό τύποι δεσμεύσεων.

Πολύς ο ντόρος περί πετυχημένου κοκτέιλ και μαγικών συνταγών. Δεν είναι έτσι οι σχέσεις των ανθρώπων. Δεν μπορούν να βασιστούν σε δοσολογίες κι αναθυμιάσεις. Δεν υπάρχει συνταγή που να καθορίζει το γιατί μαζί σου δεν πέτυχε και με άλλους προχώρησε. Όλο αυτό συνδέεται άρρηκτα με την επικοινωνία και την αίσθηση ασφάλειας που, στη τελική, κάποιος σου βγάζει. Μπορεί να μη σε ένιωσε μοναδικά όπως θα ήθελες; Ίσως και να συνέβη μα από την άλλη, ίσως κι εσύ να μην έδωσες ό,τι περίμενε. Δούναι και λαβείν.

Ναι, ο έρωτας ίσως είναι δύσκολος κι ακόμη πιο δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις, μα η ίδια η ζωή είναι πιο δύσκολη δίχως αυτόν. Είναι επικίνδυνος, χαοτικός, σε αποδιοργανώνει μα και σε συντονίζει. Μπορεί να προχώρησαν λοιπόν όλοι, μα δε μένεις πίσω. Άνοιξε πανιά και νιώσε πως δε χάνεις την πίστη σου στον έρωτα. Δεν υπάρχουν λάθος και σωστοί άνεμοι, μόνο λάθος και σωστές μανούβρες για ν’ αποφύγεις κύματα.