8 must καταστάσεις για ένα σωστό και τίμιο αυγουστιάτικο πανηγύρι

Σας έχω ερώτηση, μαζευτείτε. Ποιοι είναι οι all time classic καλοκαιρινοί συνδυασμοί για το ελληνικό καλοκαίρι; Σίγουρα είναι η ελιά στη χωριάτικη, η φέτα στο καρπούζι, η τηγανητή πατάτα στο τζατζίκι και φυσικά δε γίνεται να λείπει το πανηγύρι στο νησί ή το χωριό. Δε νοείται καλοκαίρι αν δεν πας τουλάχιστον σε ένα πανηγύρι, όπου κι αν είσαι. Αν δεν πας, θα νιώσεις με βεβαιότητα πως κάτι λείπει.

Από τις αρχές του καλοκαιριού οι πλατείες οργανώνονται αναλόγως για να υποδεχθούν ντόπιους και φιλοξενούμενους. Όσο πλησιάζουμε στον Δεκαπενταύγουστο, έχουμε όλο και περισσότερες ανακοινώσεις πανηγυριών κι είναι λογικό αφού η συγκεκριμένη χρονική περίοδος είναι σαν να λέγαμε οι Ολυμπιακοί Αγώνες του ελληνικού καλοκαιριού. Ποιος θα οργανώσει το καλύτερο, ποιο θα έχει τον πιο πολύ κόσμο και τα συναφή.

Το σωστό λοιπόν, το τίμιο το πανηγύρι θέλει κι έχει το δικό του savoir vivre. Τι νομίζατε δηλαδή πως επειδή είναι πανηγύρι κι όχι το γκαλά σε κάποια αίθουσα εκδηλώσεων δεν έχει τους δικούς του χρυσούς κανόνες; Φυσικά κι έχει και θα το απολαύσεις πολύ περισσότερο αν εντρυφήσεις στο savoir vivre του αξέχαστου ελληνικού πανηγυριού. Εξάλλου, αν ήταν μαζί μας τώρα ο κ Ζαμπούνης, ο μετρ των savoir vivre ολούθε, θα μας έλεγε «silence κι ακούστε.»

«Εν λευκώ»

Κάνε εικόνα σε παρακαλώ την πλατεία ενός χωριού που θα φιλοξενήσει το πανηγύρι. Τι φαντάζεσαι πως θα δεις; Λευκά πλαστικά τραπέζια και λευκές πλαστικές καρέκλες. Τα τελευταία βέβαια χρόνια να αναφέρουμε πως ίσως παίζει ο συνδυασμός λευκό με γκρι, όπου λευκό το τραπέζι και γκρι πλαστικό οι καρέκλες ή και το αντίστροφο. Όπως και να έχει όμως, το πατροπαράδοτο λευκό είναι αυτό που κλέβει πάντα την παράσταση. Οι συγκεκριμένες καρέκλες είναι βολικές αφού στοιβάζονται η μια πάνω στην άλλη για να χωράνε πολλές στα φορτηγάκια κι έτσι να πηγαίνουν ως άλλες τουρίστριες από πανηγύρι σε πανηγύρι. Αν είχαν στόμα και μιλούσαν θα μας έλεγαν ένα σωρό ιστορίες για τους καθήμενους. Από κουτσομπολιά και φλερτ μέχρι το πόσο άντεξαν τη θεία Νίτσα να χορεύει πάνω τους μέχρι πρωίας.

Το χάρτινο τραπεζομάντιλο

Το σωστό το πανηγύρι θέλει το λευκό του χάρτινο τραπεζομάντηλο, δεν ακούμε τίποτε! Η μόνη υποχώρηση που μπορούμε να κάνουμε σε αυτό είναι να υπάρχει μια μπορντούρα άλλου χρώματος έτσι για την essence της αντίθεσης και για να καθορίζονται τα όρια του τραπεζιού τα οποία πάντα θα έχουν ένα πλαστικό κλιπ στην άκρη. Ίσως επίσης να παίζει στη μέση το όνομα του χορηγού κάπου στη μέση αλλά μια που το είδαμε μια που το ξεχάσαμε αφού το νερό που θα στάζει από τα μπουκάλια με τις παγωμένες μπύρες και τα αναψυκτικά θα φροντίσει να σβήσει ή να σκίσει κάπως εκείνο το σημείο. Σκίσει αναφέραμε και να πούμε πως το χάρτινο τραπεζομάντιλο έχει και τη χρήση του αγχολυτικού μέσου. Αμε! Εκνευρίζεσαι γιατί σου πήραν τη θέση στο κύκλο; Δεν πρόλαβες το τελευταίο σουβλάκι στο τραπέζι; Σκίσε λίγο από το τραπεζομάντιλο και θα έρθεις στα ίσια σου.

Dress code

Πολλοί νομίζετε πως θα πάτε ντυμένοι απλά και casual τέλος πάντων σε ένα πανηγύρι και το κάνετε. Να ξέρετε πάντως πως στα καλύτερα και τα πιο αρχοντικά πανηγύρια, οι τουαλέτες και τα φορέματα πάνε σύννεφο. Στα χωριά παλαιότερα οι γυναίκες ράβονταν για να πάνε στο πανηγύρι κι αν υπήρχε η δυνατότητα ενός μίνι beauty contest θα γινόταν σας διαβεβαιώνω με τη θεία Νίτσα να κερδίζει και πάλι στα σημεία καθώς το βεραμάν αποτελούσε πάντα ένα από τα must χρώματα για το ταγεράκι ή το φόρεμα κατά το savoir vivre του dress code.

Το ευφάνταστο service

Το σωστό το τίμιο το πανηγύρι σε θέλει να παίζεις σε ένα quiz. Αφού καθίσεις αρχίζεις να κοιτάζεις τριγύρω για να εντοπίσεις το άτομο που θα σου πάρει παραγγελία. Ποιος να είναι, ποιος να είναι άραγε; Αν το βρεις κερδίζεις μια εξάδα σουβλάκια στη λαδόκολλα για αρχή. Κινούνται βιαστικά πολλά άτομα, ψάχνεις για κάποια βασικά σημάδια ως άλλος Σέρλοκ Χολμς όπως ένα στυλό σε τσέπη στο πουκάμισο ή ένα μολύβι στερεωμένο στο αυτί. Κάτι που να δείχνει βρε παιδί μου ποιος κάνει τα κουμάντα εδώ πέρα. Το παραδοσιακό, το ωραίο πανηγύρι που σέβεται τον εαυτό του έχει πολλά πρόσωπα κι όχι ένα. Θα σου πάρει παραγγελία ίσως ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού στην πλατεία έτσι για το καλωσόρισμα και για να σου πει τα καλούδια. Θα σου φέρει τα ποτά κάποιο από τα παιδιά του, τα φαγητά κάποια θεία ή και γειτόνισσα που κλήθηκε να βοηθήσει όταν ανέβηκε η δουλειά. Κάπου μέσα στο χαμό θα τους χάσεις όλους κι αυτοί εσένα κι ίσως να φας και κανένα σουβλάκι παραπάνω γιατί η παραγγελία των διπλανών ήρθε σε εσένα αλλά καλή καρδιά δεν έγινε και τίποτε. Όσο για τον λογαριασμό, πιθανότατα να έρθει ο μπατζανάκης που είναι επί των υπολογισμών κι αν έχει γίνει και κανένα λάθος άνθρωποι είμαστε, η μουσική παίζει δυνατά, το χαρτάκι με τα νούμερα έχει πάνω μια λαδιά κι όλα οκ θα κεραστούμε μια ακόμη γύρα με ποτά.

«Το Ιχ τάδε εμποδίζει»

Το savoir vivre του τίμιου πανηγυριού επιτάσσει τον τραγουδιστή να ανακοινώνει στη μέση του τραγουδιού την πινακίδα του αυτοκινήτου που εμποδίζει για να μπορέσουν να φύγουν κάποιοι. Μάλιστα θα χρειαστεί να το πει αρκετές φορές αφού όλοι είμαστε σε φάση «άντε πάλι» και κανένας μας δεν πιστεύει πως μπορεί να είμαστε εμείς αυτοί που εμποδίζουμε.

Ποιος θα σύρει τον χορό

Είθισται στον πρώτο χορό να ηγείται του κύκλου ο παππάς του χωριού ή κάποιος από τη δημοτική αρχή. Αν βέβαια μιλάμε για τη δεύτερη περίπτωση θα ακούσεις τους παρευρισκόμενους ντόπιους να λένε πολλά. Άλλος θα θυμηθεί τις λάμπες που δεν μπήκανε και τα έργα που δεν έγιναν άλλος τις υποσχέσεις που του δόθηκαν για το δρομάκι και το χαντάκι έξω από το σπίτι του και πάει λέγοντας. Μετά από την τοπική αρχή και τις πρώτες γυροβολιές, ντόπιοι κι επισκέπτες γίνονται πλέον ένα.

Η σωστή παραγγελιά θέλει κούτελο

Μια κίνηση ματ είναι αυτή που καθώς πλησιάζεις την εξέδρα με την ορχήστρα, έχεις ήδη βάλει το χέρι στην τσέπη οπότε καταλαβαίνουν όλοι ότι θα σκάσει μύτη το χαρτονόμισμα. Βγάζεις τα λεφτά και αν θέλεις να είσαι γνήσιος θαμώνας πανηγυριού το κολλάς στο μέτωπο του οργανοπαίκτη κατά προτίμηση του βιρτουόζου με το κλαρίνο. Προσοχή, δε χρειάζεται να φτύσεις το χαρτονόμισμα. Ο άνθρωπος πιθανότατα είναι τόσο ιδρωμένος που μια χαρά θα κολλήσει το χαρτονόμισμα. Επίσης, αν δε θέλεις να κάνεις αυτή την κίνηση ματ ώστε να μη δουν οι άλλοι τι δίνεις από λεφτά, το διπλώνεις με τρόπο ως άλλος Chandler στα φιλαράκια όταν προσπάθησε να λαδώσει τον μετρ για να του βρει τραπέζι με τη Μόνικα και το πλασάρεις με τρόπο, χάρη κι απαράμιλλο στυλ. Υπενθύμιση: Το πόσο θα διαρκέσει το τραγούδι που παρήγγειλες θα φανερώσει σε όλους τι πλήρωσες γιατί έτσι πάνε αυτά. Ότι πληρώσεις παίρνεις.

Αν δεν ξημερώσει δε φεύγεις

Το savoir vivre ενός επιτυχημένου πανηγυριού είναι να τελειώσει με λίγους και καλούς. Πού και πού θα δεις παιδιά να έχουν αποκοιμηθεί σε καροτσάκια παρά τη φασαρία και κάποιους να κοιμούνται όρθιοι στην κυριολεξία. Εκεί όμως φαίνεται η επιτυχία του πανηγυριού και το savoir vivre απαιτεί να παραγγείλεις κι έναν ελληνικό πολλά βαρύ αν έχει το κατάστημα.

Τα πανηγύρια είναι σημαντικό κομμάτι της παράδοσης αυτού του τόπου. Είναι η χαρά, η ξεγνοιασιά, η λαϊκή προσέγγιση με ντόπιους κι η απόλαυση της παράδοσης. Εμείς σου δώσαμε μια ιδέα από το savoir vivre που θα περιμένει να συναντήσει κανείς σε ένα καθόλα σωστό και τίμιο ελληνικό πανηγύρι. Για να περάσεις καλά όμως χρειάζεσαι κάτι που δεν αναφέραμε μέχρι τώρα. Τη διάθεση να περάσεις καλά και τη διάθεση να γίνεις ένα με το σύνολο. Να αφήσεις πίσω καθωσπρεπισμούς και δήθεν και να μην κρίνεις. Να μη σε πειράξει που θα σε ρωτήσουν πολλές φορές τα ίδια πράγματα για να σε μάθουν αν είσαι απλώς επισκέπτης. Τη διάθεση να χορέψεις και να γελάσεις με την καρδιά σου. Τη διάθεση να γίνεις ρεζίλι αν έχεις πιει και πας ανάποδα στον κύκλο. Όλα παίζουν σε μια τέτοια βραδιά και το μόνο βέβαιο είναι πως θα σου μείνει αξέχαστο. Eyes on the road λοιπόν για την επόμενη αφίσα που θα δεις στο δρόμο και το επόμενο πανηγύρι.

Αφιερωμένο και «για τα πανηγύρια».