«Με ακούτε; Κολλήσατε…»

Γη καλεί μαθητές και καθηγητές συνάμα, over! Όταν το σήμα είναι πιο ασθενές από ποτέ, όταν όλα σου πάνε κόντρα. Όταν το zoom, skype και οποιαδήποτε άλλη πλατφόρμα διαδικτυακών μαθημάτων τείνει να καταρρεύσει από τον όγκο δεδομένων που έχει να διαχειριστεί ως άλλος βαρυστομαχιασμένος μετά από ένα πομπώδες γεύμα. Όταν η καθημερινότητα αγγίζει την παράνοια που ψάχνει να γραπωθεί απεγνωσμένα από τα kilobytes και τα megabytes των συνδέσεων τότε μιλάμε για την αξεπέραστη χάρη των διαδικτυακών μαθημάτων.

Τα online μαθήματα έχουν δυναμικό ρόλο στη ζωή μας με τα τελευταία χρόνια βέβαια να κερδίζουν σε πρωτιά λόγω των δύσκολων αντικειμενικά καταστάσεων που ζούμε. Κι αν πριν χρόνια ήταν ένα εκπαιδευτικό κομμάτι που αφορούσε μόνο συγκεκριμένες ηλικίες όπως ενήλικες ή φοιτητές, τώρα πια έχει επεκταθεί σε ένα ηλικιακό κομμάτι με μεγαλύτερο εύρος, από νήπια έως όπου φτάνει η δίψα για μάθηση.

Το τριπάκι στο οποίο θα μπει κάποιος συμμετέχοντας σε διαδικτυακά μαθήματα είναι το πολύ γνωστό κι εν μέρει λογικό, «είμαι στο χώρο μου, κάνω οτιδήποτε θέλω». Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι έτσι καθόλου. Και όπως για όλες τις καταστάσεις που έχουν να κάνουν με ανθρώπινες συμπεριφορές, έτσι και για τα online μαθήματα υπάρχει το ανάλογο savoir vivre. Μάλιστα, καλά ακούσατε. Θέλουν και τα διαδικτυακά μαθήματα τον σωστό κώδικα συμπεριφοράς, πώς να το κάνουμε. Πάμε να δούμε τι μας χαλάει κάθε φορά που ο προσωπικός μας χώρος θα μετατραπεί σε αίθουσα διδασκαλίας ή παρακολούθησης μαθημάτων αντίστοιχα;

Θα πήγαινες ποτέ για μάθημα φορώντας τις πιτζάμες σου ή οτιδήποτε άνετο που θα φορούσες μόνο σε στιγμές χαλάρωσης και χουχουλιάσματος;  Μη βιαστείς να απαντήσεις με το επιχείρημα ότι δεν είσαι στην αίθουσα αλλά στο σπίτι σου. Το ότι συνδέεσαι για να παρακολουθήσεις ή να παραδώσεις μάθημα από το γραφείο σου στο σπίτι, δεν σημαίνει πως θα περιφέρεσαι στο χώρο ως διχασμένη προσωπικότητα, φορώντας κάτι ευπρεπές στο κομμάτι που φαίνεται στην κάμερα και το κάτω μέρος της πιτζάμας σου στο κομμάτι που δεν είναι ορατό. Είτε παραδίδεις, είτε παρακολουθείς μάθημα, οφείλεις να σεβαστείς τη στιγμή, το πάρε- δώσε της γνώσης. Το χρόνο σου βρε αδερφέ στο ότι κάθισες να μάθεις κάτι. Φόρεσε κάτι ανάλογο των περιστάσεων κι άσε τα ανάλαφρα ντυσίματα για κάποια άλλη στιγμή. Και πού είσαι, μην ξεχνάς επίσης πως ουκ ολίγες φορές, συμβαίνουν και καταστάσεις που ίσως απαιτήσουν το να σηκωθείς για λίγο από την καρέκλα σου γι’ αυτό «φύλαγε τα ρούχα σου».

Θα έτρωγες ποτέ κατά τη διάρκεια του μαθήματος με μια μάλιστα έντονη διάθεση για μασούλημα; Μια από τις καταστάσεις που πολλοί εκπαιδευτικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν είναι τα μπουκωμένα στόματα των μαθητών τους κατά τη διάρκεια της διδακτικής ώρας. Για να είμαστε όμως καθ’ όλα δίκαιοι, υπάρχουν και περιστατικά καθηγητών που μπορεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα να τσιμπολογούν ενώ παραδίδουν. Κι είναι απολύτως κατανοητό το γεγονός πως αμφότερες οι πλευρές ίσως είναι καθηλωμένες σε μια καρέκλα για ώρες προκειμένου να ολοκληρώσουν το εκ των πραγμάτων δύσκολο κομμάτι της τηλεκπαίδευσης. Όμως από την άλλη, θα πρέπει και οι δυο πλευρές να συνειδητοποιήσουν πως όλο αυτό έχει να κάνει με τον σεβασμό που οφείλει να δείξει ο ένας προς τον άλλον έτσι ώστε όλα να κυλήσουν πιο ομαλά δίχως τα ευτράπελα που θα φέρει η μπουκιά που δεν πάει κάτω γρήγορα γιατί θα έρθει η στιγμή να συμμετέχουν στο μάθημα.

Θα πηγαίνατε ποτέ στο μάθημα με παρέα τρίτα πρόσωπα; Το άκρον άωτον της διαδικτυακής εκπαίδευσης και δει στις πιο μικρές ηλικίες είναι η παρακολούθηση σχεδόν όλου του μαθήματος ή μέρος των μαθημάτων από συγγενείς. Υπάρχουν περιστατικά όπου όχι μόνο γονείς αλλά και παππούδες ή γιαγιάδες ή ακόμη και η γειτόνισσα που έχει πεταχτεί για καφέ εκείνη τη στιγμή, βγάζοντας όλοι το κεφαλάκι τους μέσα από την πόρτα, θα διακόψουν με τον τρόπο τους τη διαδικασία της μάθησης. Σαφέστατα και θα υπάρξει η συχνή επιτήρηση του γονιού κατά τη διάρκεια της διδακτικής ώρας. Είναι πιθανό να υπάρξουν προβλήματα σύνδεσης αλλά και απορίες που ακόμη και ο ίδιος ο γονιός μπορεί να έχει όσον αφορά στη ροή του μαθήματος. Μην περιπλέκουμε όμως τα πράγματα ακόμη πιο πολύ από όσο ήδη είναι. Άλλο το παρακολουθώ ως γονιός για να λύσω και δικές μου απορίες ή να θαυμάσω έστω το παιδί μου στην προσπάθεια που κάνει κι άλλο το συμμετέχω ενεργά κι ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό ακόμη κι από το ίδιο το παιδί. Στην τελική δε βοηθάω κανέναν έτσι. Και κυρίως δε βοηθάω το παιδί που προσπαθεί να διατηρήσει την ελάχιστη μαθησιακή ανεξαρτησία που του έχει απομείνει ακόμη και μέσα στα όρια του προσωπικού του χώρου.

Δούναι και λαβείν είναι η μάθηση είτε δια ζώσης είτε μέσω της οποιασδήποτε σύνδεσης στο διαδίκτυο. Όπως λοιπόν τηρούνται βασικά πρωτόκολλα μέσα στο πλαίσιο μιας αίθουσας διδασκαλίας, το ίδιο θα πρέπει να τηρούνται κι ίσως λιγάκι περισσότερο μέσα στο πλαίσιο του προσωπικού μας χώρου. Ναι, υπάρχει το savoir vivre των online μαθημάτων κι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Για να μην αναλωνόμαστε λοιπόν σε άσκοπες παρατηρήσεις αποφεύγοντας τα ευτράπελα και τις κακοτοπιές που με βεβαιότητα θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια, ας φροντίζουμε όλοι να ακολουθούμε πιστά το ανάλογο etiquette στη διαδικασία της διαδικτυακής μάθησης.

Γη καλεί μαθητές και καθηγητές συνάμα, over!

 

Αφιερωμένο σε κάθε «κολλήσατε» που κάνει τα νεύρα μας κουρέλια.

 

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου