Ενώ σε πολλές κοινωνίες η έννοια του διαζυγίου αποτελεί ταμπού, στη Δανία η διαδικασία είναι τόσο απλή όσο το να παραγγείλεις κάτι online. Από την άνεση του καναπέ στο σπίτι τους, οι Δανοί μπορούν να στείλουν το σχετικό έγγραφο στον άνθρωπο με τον οποίο επιθυμούν να χωρίσουν και να υπογράψουν από κοινού μέσω διαδικτύου. Τόσο γρήγορα κι εύκολα μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή ένα διαζύγιο στη Δανία. Τι συμβαίνει όμως όταν υπάρχουν ανήλικα παιδιά στην οικογένεια;

Πιθανόν να φαντάζει εξωπραγματικά εύκολο και σχετικά «ανώδυνο», όμως η αλήθεια είναι πως υπάρχει ένας απαραίτητος κι απόλυτα σημαντικός όρος. Από 1 Απριλίου στη Δανία ισχύει το εξής για τους γονείς ανηλίκων που θέλουν να διακόψουν τον γάμο τους. Είναι υποχρεωμένοι βάσει νόμου να παρακολουθήσουν μια σειρά από μαθήματα τα οποία γίνονται online. Εάν δεν τα παρακολουθήσουν, απλούστατα παραμένουν παντρεμένοι.

Τα μαθήματα αυτά έχουν διάρκεια περίπου 30 λεπτά το καθένα κι είναι υποχρεωτική η παρακολούθηση από πλευράς και των δυο γονιών. Στην ουσία είναι μια πλατφόρμα η οποία προσφέρεται δωρεάν στους γονείς που επιθυμούν να πάρουν διαζύγιο. Το σχετικό πρόγραμμα με το όνομα «συνεργασία μετά το διαζύγιο» είναι δημιουργία των ερευνητών στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και το οποίο ασπάστηκε η κυβέρνηση με στόχο αυτό ακριβώς που υποδηλώνει το όνομα του προγράμματος. Τη συνεργασία των γονιών μετά από ένα διαζύγιο εφόσον υπάρχουν ανήλικα παιδιά.

Απαρτίζεται από 17 ενότητες με ερωτήσεις αλλά κι απαντήσεις πάνω σε θέματα που μπορεί να προκύψουν στους γονείς μετά το διαζύγιο. Θέματα πάνω στα οποία θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις για τα ανήλικα παιδιά τους, αυτή τη φορά εκτός οικογενειακής στέγης, αλλά μέσα από διάθεση για συνεργασία ο ένας με τον άλλον.

Παράλληλα, φαίνεται από μαρτυρίες γονέων που έχουν ήδη μπει στη διαδικασία να δοκιμάσουν το νέο αυτό πλαίσιο, πως μπορούμε να μιλάμε πια για ένα σενάριο μέσα από το οποίο προετοιμάζεσαι για τις ενδεχόμενες δυσκολίες που θ’ ακολουθήσουν τόσο σε πρακτικό επίπεδο όσο σε συναισθηματικό σχετικά με το θέμα ανήλικα παιδιά, διαζύγιο και γονείς από εκεί κι έπειτα. Να αναφέρουμε βέβαια πως η Δανία είναι μια χώρα η οποία εδώ και αρκετά χρόνια διατηρεί μεγάλα ποσοστά διαζυγίων. Επομένως μια τέτοια κίνηση όπως αυτή των υποχρεωτικών μαθημάτων διαζυγίου, βρίσκει βάση σε μια χώρα που σχεδόν το 70% των ανήλικων παιδιών ζει και με τους δυο γονείς, αφού οι περισσότεροι καταλήγουν στη λύση του γάμου τους με κοινή συναίνεση.

Κι εδώ κάπου θα θέσουμε στον εαυτό μας το εξής ερώτημα. Πόσο εύκολα θα μπορούσαμε να αποδεχθούμε μια τέτοια κίνηση και στη δική μας χώρα; Πόσο θα βοηθούσε στη περίπτωση των γονιών με ανήλικα παιδιά; Βασική προϋπόθεση ασφαλώς είναι η απουσία αντιπαραθέσεων μεταξύ των γονιών κι η διάθεση όπως είπαμε και πιο πάνω για συνεργασία. Στο λειτουργικό κομμάτι της υπόθεσης θα μπορούσαμε να έχουμε λύσεις σε πολλά θέματα που μπορεί να προκύψουν μετά από έναν χωρισμό. Θέματα όπως οι αποφάσεις για την εκπαίδευση των παιδιών, οι παρέες τους, η ανάγκη για δραστηριότητες και με τι γνώμονα τις επιλέγεις. Επίσης το πώς μπορείς να διαχειριστείς τυχόν αποτυχίες στην καθημερινότητα των παιδιών και πόσο εύκολα ή δύσκολα μπορείς να σταθείς στο πλάι τους χωρίς να «καπελώνεις» τις δικές τους αποφάσεις.

Στο συναισθηματικό κομμάτι από την άλλη θα μπορούσαν να καλυφθούν πολλά κενά τα οποία αναπόφευκτα δημιουργούνται στη ζωή τόσο των γονιών όσο και των παιδιών μετά από ένα διαζύγιο. Φαντάζομαι όπως κι όλοι μας, πως μέσα από τις ερωτήσεις και τις υποτιθέμενες καταστάσεις που θα υπάρχουν στην εφαρμογή των υποχρεωτικών μαθημάτων, οι γονείς θα νιώσουν πολύ πιο δυνατοί και βέβαιοι για τον εαυτό τους. Αποβάλλοντας ανασφάλειες που εύλογα θα δημιουργηθούν έπειτα από ένα διαζύγιο, θα νιώσουν πως μπορούν να συνεχίσουν να βασίζονται ο ένας στον άλλον. Κι ας μην ζουν πια μαζί.

Κάνοντας τέλος τον δικηγόρο του διαβόλου, το ότι δυο γονείς δεν μπορούν να χωρίσουν σωστά δε σημαίνει ότι δε θα είναι καταστροφικό για εκείνους και για το παιδί να παραμείνουν μαζί με το ζόρι. Ένα διαζύγιο, είναι πάντα μια διαδικασία αρκετά επίπονη για τις εμπλεκόμενες πλευρές, το θέμα είναι όμως πως η έννοια «γονείς» υφίσταται ακόμη και μετά από ένα διαζύγιο. Οι γονείς δεν παύουν να είναι γονείς. Μπορεί να πάψουν να είναι ζευγάρι αλλά ποτέ δε θα πάψουν να είναι γονείς. Επομένως είναι επιτακτική ανάγκη να μάθουν να συνεργάζονται μετά τη λήξη του γάμου τους, πριν αυτή συμβεί. Κι αν κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίου τους, δεν είχαν την απόλυτη διάθεση για συνεργασία, η διαδικασία των υποχρεωτικών μαθημάτων διαζυγίου, έρχεται για να δώσει τα φώτα της με τον πιο επιμορφωτικό τρόπο.

Ας ελπίσουμε πως κάποτε οι έννοιες διαζύγιο, χωρισμός κι αποχωρισμός θα έχουν πλέον ευδιάκριτα όρια για όλους- αλλά κυρίως για τα παιδιά. Γονείς και παιδιά, καλοδουλεμένα γρανάζια με κοινό στόχο.

 

Αφιερωμένο στις δύσκολες αποφάσεις που μπορούν να μετατραπούν σε εύκολες μόνο αν το προσπαθήσεις ειλικρινά.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου