Ήταν σε ένα λιβάδι ένα όμορφο κοπάδι με άσπρα προβατάκια. Ξαφνικά, ξεπροβάλλει ανάμεσά τους κι ένα μαύρο! Αμηχανία για το κοπάδι μα ακόμη περισσότερη για τον ίδιο το βοσκό που ορίζει τους κανόνες και τις νόρμες στο κοπάδι του. «Και τώρα, τι κάνουμε;» σκέφτεται… Αποφασίζει να το διώξει, μιας κι όλα τα υπόλοιπα τον υπακούν και δεν προβάλλουν αντίρρηση στα «θέλω» του. Κι έτσι, το μαύρο πρόβατο αποκτά την πολυπόθητη για τα υπόλοιπα πρόβατα ελευθερία κι αποχωρεί περήφανο.

Το παραπάνω δεν αποτελεί σενάριο διαφημιστικού σποτ για τη διαφορετικότητα ή σκηνή παραμυθιού αλλά μία απ’ τις πιο ενδιαφέρουσες οικογενειακές αλήθειες. Νιώθεις να ταυτίζεσαι με το παραπάνω μαύρο προβατάκι; Τότε μάλλον είσαι εσύ αυτό στο δικό σου περιβάλλον. Μα πριν προλάβεις να πανηγυρίσεις για την ελευθερία σου, θα σκεφτείς αν θα έπρεπε να πληροίς συγκεκριμένες προδιαγραφές. Στην πραγματικότητα, ό,τι αποκλίνει απ’ το κοινώς αποδεκτό και συνηθισμένο τείνει να αγγίζει κόκκινες γραμμές -κι άλλο χρώμα στην παρέα, έτσι για να σπάσει η μονοτονία του ασπρόμαυρου!

Οι εξαιρέσεις, βέβαια, –κι ευτυχώς– δεν είναι τόσο σπάνιες. Κάθε οικογένεια που σέβεται την ύπαρξή της έχει το δικό της μαύρο πρόβατο. Εκείνο το μέλος που πηγαίνει κόντρα στα «πρέπει» και στα «θέλω» των άλλων -συνήθως σ’ ένα πλαίσιο λογικό που δεν πληγώνει άλλους. Είναι ένας ρόλος που πολλοί θα διεκδικούσαν στη διανομή του καστ, μα λίγοι τελικά θα τολμούσαν να αναλάβουν. Μπορεί κάλλιστα να ‘ναι οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας. Το σίγουρο είναι πως απ’ τη στιγμή που θα κολλήσει η ταμπέλα του επαναστάτη στο σικ μαύρο σου χνούδι, δύσκολα θα την ξεφορτωθείς!

Για όλους τους άλλους, λοιπόν, φαντάζεις ως κάτι το διαφορετικό, αφού από μικρή ηλικία καλλιεργείς σε μεγάλο βαθμό την ανεξάρτητη σκέψη κι αυτή φέρνει με τη σειρά της την αυτοπεποίθηση που σε ξεχωρίζει. Γιατί να πρέπει, απαραίτητα, το μαύρο πρόβατο της οικογένειας να βλάπτει; Γιατί να μην είναι εκείνη η αδικημένη προσωπικότητα, που απλά για τους δικούς της λόγους κρατάει αποστάσεις; Είσαι άνθρωπος κι έτσι θα πράξεις τα σωστά μα και τα λάθος. Πόσο άδικο είναι να σε κρίνουν μόνο με βάση τα λάθη σου ή τα διαφορετικά σωστά σου; Να σε περιμένουν  στη γωνία για να σου κουνήσουν επιδεικτικά το δάχτυλο, στην πρώτη λάθος στροφή, μόνο και μόνο γιατί δεν πήρες τυφλά την κατεύθυνσή τους.

Οι επιλογές σου καθώς μεγαλώνεις αλλάζουν κι οι επιθυμίες σου ίσως προβληματίζουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Μα είναι τα δικά σου «θέλω», που διεκδικείς παθιασμένα. Ίσως αυτό ακριβώς το πάθος σου να ‘ναι που προβληματίζει τους άλλους. Μην το πνίγεις όμως και μην το καταπιέζεις, γιατί αν μη τι άλλο η ζωή απαιτεί τόλμη και θράσος για να την γευτείς όπως πρέπει.

Ίσως να σου φόρτωσαν πολλές φορές το βάρος των ευθυνών για κάθε οικογενειακή ένταση. Κι ίσως τις ευθύνες αυτές να τις συνοδεύουν συχνά-πυκνά με βαριές κουβέντες του τύπου «δε σε αναγνωρίζουμε πια», μα ξεχνάς κάτι. Είναι στη φύση του ανθρώπου να κυνηγά αυτό που ποθεί και να απομακρύνεται απ’ ό,τι τον εμποδίζει να το φτάσει, ακόμα κι αν αυτά τα εμπόδια ονομάζονται «οικογενειακές ισορροπίες», είναι ενστικτώδης η απόσταση απ’ το αλλιώτικο. Λυπηρό αλλά αληθές. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως δε σε αγαπούν το ίδιο, μπορεί και λίγο περισσότερο λόγω ακριβώς αυτής της διαφορετικότητάς σου.

Μπορεί τα όνειρά σου να μην ταυτίζονται με εκείνα που είχαν για εσένα, μπορεί οι στόχοι σου να ‘ναι εντελώς διαφορετικοί. Μπορεί να μη θες να κάνεις οικογένεια και να αφοσιωθείς στην καριέρα σου. Μπορεί να μη συμφωνείτε σε θέματα θρησκείας και στο πώς ο καθένας ορίζει την ηθική. Ίσως πάλι να ‘χει να κάνει με τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό. Το σίγουρο είναι ένα∙ όταν φτάνεις να απαρνηθείς τα δικά σου «θέλω», άρα και τη δική σου ευτυχία, για την εγγύηση πως θα παραμείνεις στον κύκλο εμπιστοσύνης της οικογένειας, τότε απαρνιέσαι εσένα, κι αυτό η ζωή δε θα στο συγχωρέσει. Κάτι που ξέρουν καλά τα μαύρα πρόβατα, γι’ αυτό και δε συμβιβάζονται.

Θάρρος ή θράσος, ονόμασέ το όπως θες, μα αναλαμβάνεις με απίστευτη τόλμη τις δικές σου επιλογές κι αντίστοιχα αντιμετωπίζεις τις ευθύνες. Μάλιστα, κάτι που γυαλίζει ακόμη πιο πολύ στην ταμπελίτσα που σου φόρεσαν είναι το γεγονός πως τολμάς κατά καιρούς να υποδεικνύεις στους υπόλοιπους και τα δικά τους λάθη. Ένας ακόμη λόγος που το μαύρο πρόβατο μπαίνει στη μαύρη λίστα.

Όση ανεξαρτησία και δύναμη κι αν κουβαλά ένας άνθρωπος, η ανάγκη του να ανήκεις κάπου είναι τόσο μεγάλη ώστε σε πολλές των περιπτώσεων να συγχωρείς συμπεριφορές που σε πλήγωσαν και να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες. Βλέπεις, υπάρχει κι ένα ακόμη χαρακτηριστικό που σου φύλαξα για το τέλος∙ η δύναμη ψυχής που διαθέτεις είναι τέτοια ώστε να συγχωρείς, για να μπορείς να πας παρακάτω. Δίχως δεσμεύσεις και κρίκους ηθικής εξάρτησης, περνάς με τον δικό σου τρόπο τις επιθυμίες σου.

Οι άνθρωποι, αν δε φοβηθούν τόσο την αλήθεια τους, κόπιες δε γίνονται! Γεννήθηκαν για να ξεχωρίζουν, φροντίζοντας να μην πληγώνουν άλλους, δείχνοντας από νωρίς σημάδια ανεξαρτησίας. Αν είσαι εσύ το μαύρο πρόβατο της δικής σου οικογένειας φρόντισε να διατηρήσεις την έντασή σου, στο χρώμα και τον χαρακτήρα, δίχως όμως να ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου.

Μείνε και σπάσε τη μονοτονία του λευκού όταν τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται ρουτίνα.

 

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη