«Ο έρωτας είναι ίσως το μεγαλύτερο αφροδισιακό». Σκέφτομαι αυτό και κρατώντας το κρύο ποτήρι με το ποτό μου, σε βλέπω που μπαίνεις στο μπαράκι μου. Συγνώμη για το «μου» αλλά τελευταία περνάω μια φάση κτητικότητας και μου αρέσει. Θέλω να μου ανήκουν οι χώροι, οι μυρωδιές, οι εικόνες κι όλα εκείνα που επιλέγω να κάνω περνώντας τα καλοκαιρινά μου βράδια.
Σε κοίταξα, με κοίταξες, δε θυμάμαι ποιος από τους δυο μας το έκανε πρώτος. Και δεν ξέρω ειλικρινά αν παίζει κάποιο ρόλο, απλώς το ψυχανεμίζομαι καθώς συνεχίζω να σε κοιτάζω όπως κινείσαι στον χώρο. Χαμογελάω όταν σκέφτομαι πως έχω καρφωθεί ήδη αλλά λίγο με νοιάζει πια. Εξάλλου δεν έκρυψα ποτέ το πόσο με γοητεύεις. Με μαγεύει η γλώσσα του σώματός σου. Αλλά όχι μόνο εμένα..
Επέλεξες να καθίσεις στο βάθος, σχεδόν απέναντί μου, κι αναρωτιέμαι τώρα αν αυτό είναι λιγάκι έως πολύ τυχαίο. Μεσολαβούν κάποιες παρέες κι η μπάρα οπότε ευελπιστώ πως το παιχνίδι με τις ματιές μας θα διακοπεί αρκετές φορές. Διαγραφή στην προηγούμενη σκέψη. Κι όμως βρίσκεις πάντα τον τρόπο να κολλάς το βλέμμα σου πάνω μου.
Εξάλλου, δεν κάνεις και κάτι αντίθετο από αυτό που σου ζήτησα. Με τον τρόπο μου, σου έχω δείξει πως σε κρατάω σε απόσταση. Κι έτσι τώρα, όπως και χθες, όπως και όλες τις άλλες βραδιές, έχουμε ανάμεσά μας απόσταση. Τη λες κι απόσταση ασφαλείας για εμένα, αλλά θα δείξει.
Με τους ήχους της τζαζ να γεμίζουν επίτηδες την απόστασή μας, πίνω αργά το ποτό μου κι αναρωτιέμαι τι θα σου έλεγα για να καταλάβεις γιατί σε κρατώ σε απόσταση. Αν δηλαδή τώρα ερχόσουν ξαφνικά δίπλα μου και μου ζητούσες τον λόγο, τι θα σου έλεγα;
Ξέρεις κάτι; Σε κρατάω σε απόσταση αν και σου έχω δείξει πόσο με γοητεύεις, γιατί η αύρα σου είναι επικίνδυνη. Με βάζεις σε αχαρτογράφητα νερά όταν βλέπω πως δεν είναι μόνο τα δικά μου μάτια με τα οποία παίζεις. Αποζητάς την επιβεβαίωση από θαμώνες, φίλους κι αυτό είναι που με χαλάει λιγάκι. Στο είπα; Είμαι σε μια φάση κτητικότητας τελευταία, πόσο μάλλον με έναν έρωτα που θέλω να μου ανήκει.
Θέλεις να μάθεις για ποιον άλλο λόγο σε κρατάω σε απόσταση; Δε μου έδειξες πόσο το θέλεις όλο αυτό μεταξύ μας. Αυτή μου η σκέψη ήταν κάπως έντονα γραμμένη στο βλέμμα μου, γιατί σε βλέπω να σαστίζεις για λίγο. Τι έλεγα; Α, ναι. Δε μου έχεις δείξει πόσο πολύ το θέλεις. Αν νομίζεις πως κάνα δυο βλέμματα, κάποια χαμόγελα, κάποιες στροφές χορού και κάνα-δυο υποσχέσεις αποτελούν απόδειξη για το «θέλω» σου, κάνεις λάθος.
Ο έρωτας, αγάπη μου, δεν είναι εικασία. Αν δεν καίγονται τα βλέμματα στον βαθμό που θέλουν να καούν τα σώματα, τότε δεν κάνουμε τίποτε. Δεν ξέρω πόσο πολύ το θέλεις το « μαζί» που εγώ φαντάζομαι. Μπορεί να αρκείσαι σε μια χαλαρότητα στις σχέσεις σου ώστε να μην έχεις και πολλά για τα οποία θα πρέπει να λογοδοτήσεις. Ίσως και να με απατούν οι πρώτες εντυπώσεις αλλά μακάρι να μην ισχύει αυτό που μόλις σκέφτηκα.
Το δικό μου μαζί; Πίνεις μια γουλιά από το αγαπημένο σου κοκτέιλ και με κοιτάζεις σαν με ρωτάς. Θα σου πω για το μαζί που εγώ αποζητάω. Δεν ξέρω όμως αν θα το αντέξεις. Θέλω να μας ξυπνάει ο ήλιος κάθε πρωί τα καλοκαίρια και να πειράζουμε ο ένας τον άλλον που δεν έκλεισε τα στόρια το προηγούμενο βράδυ. Θέλω τις ανάσες της ανακούφισης όταν μετά από κακοκαιρία τους χειμώνες θα βουλιάζουμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου έπειτα από μια μεγάλη κουραστική ημέρα. Θέλω να με φλερτάρεις και να σε φλερτάρω σαν να είναι Άνοιξη κι ας μην είναι.
Κάνω παύση με το βλέμμα μου, περιμένοντας το δεύτερο ποτό μου. Εστιάζω στην πλευρά σου, αλλά δε σε βλέπω. Δεν άντεξες τους λόγους μου; Να όμως που μίκρυνες την απόσταση. Άλλαξες θέση, ήρθες πιο κοντά. Λες και μου απαντάς ξεροκέφαλα στο λογύδριο που κάνω μέσα στο μυαλό μου. Όχι, δε την πατάω, συνεχίζω. Θα με ακούσεις. Θα με ακούσω.
Σε κρατάω σε απόσταση, επειδή τελευταία νιώθω και περνάω μια φάση κτητικότητας, στο είπα; Νομίζω πως έχω μάθει να αγαπώ πια τον εαυτό μου τόσο, ώστε να μην του επιτρέπω να αναλώνεται σε ιστορίες που δεν αξίζουν. Δεν πέρασα λίγα, αλλά έμαθα. Και μπορεί εσύ να έχεις μαζί σου λιακάδες, αλλά έχεις και μπόρες. Κι εμένα τα δικά μου στεγανά δεν πρόλαβαν να φτιαχτούν ακόμη από τις τελευταίες συναισθηματικές μπόρες που βρήκαν.
Μα πού χάθηκες πάλι; Το βλέμμα μου σε αναζητά στον χώρο αλλά δε χρειάζεται να πάει μακριά. Είσαι δίπλα μου. Πάει η απόσταση ασφαλείας. Σε κρατάω… Από το χέρι. Κι εσύ εμένα στην αγκαλιά σου. Εξάλλου ο έρωτας είναι ρίσκο. Και διεκδίκηση. Και πλάνα. Και ματιές. Κι εσύ, δίπλα μου.
Θέλω να σου πω πως σε κρατάω σε απόσταση, αλλά και δε θέλω τώρα. Περνάω μια φάση κτητικότητας τελευταία, δεν ξέρω αν στο είπα. Κι αυτή η στιγμή μου ανήκει. Είναι δική μου. Και τη θέλω. Συγνώμη για το «μου». Χάνομαι στους ήχους της τζαζ και στη δική σου αγκαλιά που πλέον γίνεται και δική μου.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
