Όταν δυο άνθρωποι συμφωνούν από κοινού να διατηρήσουν τη σχέση τους από απόσταση, οι ερμηνείες, οι μεταφράσεις, οι επιθυμίες κι οι κανόνες γίνονται ένα συνονθύλευμα λέξεων που ψάχνουν να βρουν τρόπο είτε να βγουν στο φως για να λυτρωθούν είτε να κρυφτούν για να μην πληγωθεί κανείς.
Οι σχέσεις από απόσταση λένε πως είναι από τις πιο αληθινές σχέσεις παρ’ όλο που η απόσταση πονάει όσο τίποτε. Θέλεις να δεις τον άνθρωπό σου, έχεις ανάγκη τη φυσική παρουσία, αποζητάς το πάθος και τη σωματική έλξη κι επαφή. Όλα αυτά δε γίνεται να αντισταθμίζονται πάντα με ένα τηλεφώνημα ή ένα μήνυμα. Κι αν η τεχνολογία έχει κάνει άλματα στους τρόπους επικοινωνίας, το ανικανοποίητο συναίσθημα θα ψάχνει πάντα να βρει εκείνο το μοναδικό τρόπο να δηλώσει πως είναι εκεί. Δυνατότερο από ποτέ. Θα σκαλώνει σε βλέμματα που έμαθαν να «αγγίζονται» μέσα από μια οθόνη γιατί αυτό επιβάλλει η απόσταση.
Ανάμεσα σ’ αυτά τα βλέμματα και τις άπειρες λέξεις που συνεχώς αλλάζουν αμφίεση θαρρείς και νιώθουν ανασφάλεια πως αδυνατούν να περάσουν το μήνυμα που θέλουν, οι ερωτευμένοι από απόσταση έχουν να διαχειριστούν εκτός από την απόσταση και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Είναι αυτό που λέμε «χαμένοι στη μετάφραση». Για να μη γίνουν τα πράγματα παράξενα κι απογοητευτικά, θα πρέπει –ανάμεσα στα πολλά πρέπει που έχουν οι σχέσεις από απόσταση– να μην ακουστούν κάποιες φράσεις γιατί θα οδηγήσουν τη σχέση από απόσταση σε μια οριστική κι αμετάκλητη απόσταση. Κοινώς θα λήξει.
1. «Μη με πιέζεις»
Ξεκινάμε από τα πολύ βαθιά και πάμε σε μια φράση που είναι βασικά η πιο απαγορευτική για μια σχέση από απόσταση. Ειδικά αν ακούγεται αρκετά συχνά, τα πράγματα είναι ανησυχητικά. Διότι δε φτάνει η απόσταση που τα μπερδεύει όλα, έρχεται και μια τέτοια φράση να προσθέσει ερωτηματικά πάνω στα ήδη υπάρχοντα λόγω απόστασης. Μπορεί να ειπωθεί σε φάσεις που κι οι δυο πλευρές νιώθουν κάπως κουρασμένες από την ατέρμονη αναζήτηση προσωπικών στιγμών ή την ανάγκη για πιο συχνή επικοινωνία μέσα σε λογικά βέβαια πλαίσια. Χτυπάνε καμπανάκια για το μέλλον της σχέσης όταν ο ένας εκ των δυο ή και οι δυο, εκφράζονται με τη φράση «μη με πιέζεις» και μάλιστα συχνά.
2. «Δεν ξέρω πού θα μας βγάλει, θα δείξει»
Σε μια σχέση από απόσταση υπάρχει πάντα ο παράγοντας ανασφάλεια κι η αβεβαιότητα για το μέλλον δηλαδή το που οδηγείται αυτή η σχέση. Όταν ακούγεται μια τέτοια φράση η σχέση και κατ’ επέκταση οι συμμετέχοντες νιώθουν μετέωροι. Είναι σαν να αφήνονται έρμαια στη ροή των πραγμάτων χωρίς καμία διάθεση να πολεμήσουν για αυτή τη σχέση. Όταν λες σε κάποιον «δεν ξέρω πού θα μας βγάλει, θα δείξει» εγκαταλείπεις κάπως αυτό το μαζί που έχετε έστω κι αν το έχετε από απόσταση. Είναι θεμιτό το «δεν ξέρω» γιατί κανείς ποτέ δεν ξέρει. Αλλά δεν είναι και τόσο τίμιο το «θα δείξει» γιατί μιλάμε για σχέση, συναισθήματα και συνειδητές αποφάσεις. Όχι για το τι καιρό θα κάνει.
3. «Δε ζηλεύω»
Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά το εξής. Αυτή η φράση είναι δίκοπο μαχαίρι άπαξ κι ειπωθεί. Από τη μια θέλεις να έχεις λιγάκι αυτό το πικάντικο στοιχείο στη σχέση από απόσταση χωρίς όμως την υπερβολή στη συμπεριφορά και στον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται η ζήλια. Από την άλλη όμως δε θέλεις να στο λένε γιατί νιώθεις απαρατήρητος ή δεδομένος μέσα σε μια σχέση που δοκιμάζεται καθημερινά με πολλές πιθανές προκλήσεις. Άρα ακόμη κι αν υπάρχει πίσω από αυτή τη φράση η καλή πρόθεση στο να δείξουμε πως έχουμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον – έστω κι από απόσταση – μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Μπορεί να βρεθούμε ξαφνικά αντιμέτωποι με χίλιους λόγους για να ζηλέψουμε έστω και λίγο.
4. «Δε με ενοχλεί η απόσταση»
Αν και πολλοί πιστεύουν πως οι σχέσεις από απόσταση έχουν αρκετούς λόγους για να διαρκέσουν λόγω απόστασης, της έντονης επιθυμίας και της απουσίας ρουτίνας, ωστόσο το να γίνει η απόσταση συνήθεια δηλώνει κάποια «θέλω» που πιθανώς να μη συμμερίζονται κι οι δυο πλευρές. Αν συνηθιστεί η απουσία, τότε δεν υπάρχει λόγος παρουσίας. Αφήστε που μετά από μια τέτοια φράση αρχίζεις να αναρωτιέσαι για την ελευθερία που απολαμβάνει κάποιος σε μια σχέση σαν κι αυτή. Την απολαμβάνει τόσο που αρχίζει να μην ενοχλείται από αυτή.
5. «Κι αν δε βρεθούμε τώρα δεν πειράζει»
Η αναβλητικότητα στο να συναντηθείτε είναι τεράστιο θέμα ειδικά αν αυτό πηγαίνει από αναβολή στην αναβολή. Κουράζει, προβληματίζει ενώ τελικά αυτό που θέλεις είναι η αποφασιστικότητα και το τσαγανό του να σε διεκδικούν έστω κι από απόσταση. Θέλεις κοινές στιγμές όσο πιο συχνά γίνεται. Θέλεις όχι μόνο να εκφράζεται η επιθυμία του να συναντηθείτε αλλά να γίνεται κιόλας.
Οι σχέσεις από απόσταση είναι εξαιρετικά δύσκολες. Ας μην τις κάνουμε όμως πιο δύσκολες απ’ όσο είναι εκ των πραγμάτων. Ας φροντίσουμε να μη χανόμαστε στη μετάφραση και να αντιλαμβανόμαστε τι λέμε και πότε για να είναι τα πράγματα ξεκάθαρα. Με αλήθειες κι ας πονάνε. Το να είσαι κομμάτι μιας σχέσης από απόσταση είναι άθλος από μόνο του αλλά μέχρι σημείου που ο άθλος δε μετατρέπεται σε αθλιότητα.
Αφιερωμένο στις αποστάσεις που άλλοτε μικραίνουν κι άλλοτε μεγαλώνουν επικίνδυνα…
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου