Για οτιδήποτε λανσάρεται στην εποχή μας ως πετυχημένο υπάρχει πάντα μια πατέντα την οποία άλλοτε με επιτυχία κι άλλοτε με παταγώδη και κακόγουστη αποτυχία όλοι προσπαθούν να αντιγράψουν. Αυτό, όμως, δεν ισχύει με τίποτα για τον έρωτα. Ο έρωτας δεν έχει πατέντα. Δεν αντιγράφεται. Τα πραγματικά ευτυχισμένα ζευγάρια το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.
Λένε πως ο έρωτας κι ο βήχας δεν κρύβονται. Κι άντε, τον βήχα ίσως καταφέρεις να τον τιθασεύσεις κάποιες φορές, μια καραμέλα, κανένα σιρόπι, για τον έρωτα δεν υπάρχει γιατρειά. Λάμπεις, χαμογελάς κι αγαπάς τα πάντα γύρω σου.
Έτσι, λοιπόν, υπάρχουν και κάποια ζευγάρια σε αυτή τη ζωή που δε χορταίνεις να τα κοιτάζεις. Μπορεί να είναι 30, 60 ή 70. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, όλων των χρωμάτων, κάθε κοινωνικής τάξης. Δεν παίζει ρόλο πόσο καιρό ίσως είναι μαζί.
Υπάρχει μήπως κάποιο μαγικό φίλτρο για όλα αυτά; Τόσο σπάνιο που μόνο επίλεκτοι το γεύτηκαν και βρήκαν το μυστικό της ευτυχίας; Δε θα στο χαλάσω το σενάριο, γιατί στην ουσία υπάρχει μυστική συνταγή με πολύ όμορφα κι απλά συστατικά που όλοι έχουμε στο ντουλάπι μας! Μόνο που φροντίζουμε να χρησιμοποιούμε κυρίως τα συστατικά που βρίσκονται μπροστά στο ντουλάπι, τα εμφανή, τα εύκολα χωρίς να ψηλαφίζουμε εκείνα που βρίσκονται λίγο πιο πίσω, πιο βαθιά.
Υπάρχουν ζευγάρια με ταμπέλα «ευτυχισμένοι μαζί»! Δεν έχουν σκυθρωπά πρόσωπα, μα όμορφα πλατιά χαμόγελα. Κοιτάζονται στα μάτια -βαθιά, με παύσεις. Χωρίς βιασύνες απολαμβάνουν ο ένας την παρέα του άλλου. Επικοινωνούν πολλές φορές χωρίς λέξεις. Ακόμη και φιλιά μπορούν να ανταλλάξουν με ένα βλέμμα.
Είναι εκείνα τα ζευγάρια που σέβονται ο ένας τις επιθυμίες του άλλου, όπως και τις ανάγκες του. Ο σεβασμός είναι αυτό που αρχικά όλοι μας ζηλεύουμε σε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι. « Σιγά μη συμπεριφέρονται με τον ίδιο σεβασμό όταν είναι μόνοι τους». Πόσες τέτοιες μικρές κακίες πιασμένες χέρι-χέρι με τεράστια ερωτηματικά στήνουν συχνά τρικούβερτο χορό μέσα στο μυαλό μας; Μικροπρέπειες απέναντι σε κάτι αληθινό που όμως τρομάζει.
Ο ένας αποτελεί για τον άλλον το καλύτερο και ταυτόχρονα το πιο ένθερμο ακροατήριο. Μάθανε να ακούνε με ουσία δίχως να βιάζονται να κρίνουν. Σε ένα μονάχα πράγμα κλείνουν τα αφτιά τους: στον εγωισμό. Ξεγυμνωμένοι από εγωκεντρικές τάσεις φιλτράρουν κι ακούνε. Ακόμη και τη σιωπή τους μάθανε να αφουγκράζονται και να ερμηνεύουν.
Είναι εκείνα τα ζευγάρια που βλέπεις να αγγίζουν συχνά ο ένας τον άλλον. Αγκαλιάζονται σφιχτά λες και παίρνουν δύναμη μόνο με μια αγκαλιά. Κι όμως, αν το καλοσκεφτείς λιγάκι, μια αγκαλιά μπορεί να κρύβει πολύ οξυγόνο. Ανταλλάσσουν χάδια και φιλιά όχι για να επιδείξουν τον έρωτά τους μα γιατί πολύ απλά δεν αντέχουν χωρίς αυτά. Τους γεμίζει όλο αυτό αδιαφορώντας για τυχόν αδιάκριτα βλέμματα με πράσινη απόχρωση ζήλιας.
Τα ευτυχισμένα ζευγάρια δε σταματούν ούτε λεπτό να γνωρίζουν το σύντροφό τους. Δε θα βαρεθούν αυτό το παιχνίδι. Κάνουν συχνά ο ένας στον άλλον κομπλιμέντα. Τολμούν ερωτικές εξομολογήσεις. Δε θεωρούν δεδομένο κανέναν και τίποτε, ειδάλλως εκεί χάνεται το παιχνίδι, εκεί χαλάει η συνταγή.
Αν πάλι πιστεύεις πως είναι αυτοκόλλητοι κι ότι όλο τους το 24ωρο περιστρέφεται γύρω απ’ το πώς να ευχαριστήσουν ο ένας τον άλλον, είσαι λάθος! Διατηρούν με μεγάλη επιτυχία ατομικότητα κι ανεξαρτησία μέσα στα όρια μιας σχέσης. Αυτό βέβαια είναι ψιλά γράμματα για κάποιους θεωρώντας όλα αυτά όνειρο θερινής νυκτός.
Αυταπατάσαι οικτρά αν νομίζεις πως τα πραγματικά ευτυχισμένα ζευγάρια είναι διαρκώς ευτυχισμένα! Δε ζούνε πάντα σε ροζ φόντο, δεν είναι πάντα τρυφεροί. Έχουν διαφωνίες, λογομαχίες ίσως κι ειρωνείες. Ξέρουν, όμως, πού και πότε να σταματήσουν κόντρες ή οποιαδήποτε διαφωνία.
Το τέλειο είναι άπιαστο όνειρο. Συνάμα, όμως, μπορεί να είναι βαρετό και κουραστικό. Αληθινή ευτυχία δεν είναι να συγχωρείς μα να ξεχνάς. Δεν είναι αυτό που βλέπεις μα αυτό που νιώθεις. Δεν είναι το πώς ακούς μα το τι τελικά καταλαβαίνεις. Ήθελες να μάθεις τη μυστική συνταγή της ευτυχίας; Ώρα να την εκτελέσεις χωρίς να παρεκκλίνεις απ’ τη σωστή δοσολογία.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη