Θεωρητικά ο καθένας μας θέλει να κάνει πράγματα για να προστατεύει τον εαυτό του, για να ζει χαρούμενος την κάθε μέρα που περνάει, χωρίς φόβους ή ανησυχίες. Προσέχει έτσι σε υλικό, συναισθηματικό και πνευματικό επίπεδο. Αυτοπροστατεύεται  προσέχοντας τη διατροφή του, φροντίζοντας να μην πληγωθεί, να μη χτυπήσει, διαβάζει για να κρατά το μυαλό του σε εγρήγορση.

Όλα καλά κι όλα απλώς θεωρητικά. Στην πράξη, αρκεί μια βόλτα σε έναν κεντρικό δρόμο για να δούμε πόσο, στα αλήθεια, προστατεύει ο καθένας τον εαυτό του. Τα πρωινά στο δρόμο για τη δουλειά, τα απογεύματα στις βόλτες μας και τα βράδια στις ρομαντικές ή φιλικές εξόδους μας, κόσμος κυκλοφορεί παντού, βλέπουμε πολλά μηχανάκια αλλά ελάχιστα κράνη.

Γιατί; Θεωρείς πως θα σου βαρύνει το κεφάλι ή μήπως πως θα χάσεις τα ωραία σου μαλάκια; Κι ακόμη κι έτσι να ήταν, τι είναι καλύτερο, να χάσεις τρίχες ή τη ζωή σου; Το να κυκλοφορείς σε λεωφόρους και να έχεις το κράνος σου στην μπαγκαζιέρα είναι απλά σαν να μην το έχεις. Το να παίρνεις τους δρόμους της περιοχής σου για ένα γρήγορο καφεδάκι και να έχεις το κράνος περασμένο να κρέμεται απ’ το χέρι σου, μάντεψε, είναι και πάλι σαν να μην το έχεις.

Μακάρι να ήταν λίγα έως κι ελάχιστα, μονάχα εξαιρέσεις, τα περιστατικά εκείνων που δε φόρεσαν κράνη, αλλά δυστυχώς είναι πολλά. Μπορεί να έχεις χάσει κάποιον δικό σου ή να κόντεψες να τον χάσεις επειδή δε φορούσε κράνος κι αντί να πεισμώνεις και να το φοράς πάντα, ακόμη και στην πιο κοντινή διαδρομή, το αποφεύγεις λες κι είναι ντροπή. Δε θα δείχνεις τόσο μάγκας ή τόσο περιποιημένη αν σε πετύχουν με το κράνος στο κεφάλι; Προτιμάς να δείχνεις τόσο επικίνδυνος για την υγεία σου;

Προστάτευε τον εαυτό σου, του το χρωστάς, μην ξεχνάς πόσο σημαντικός είσαι, για σένα και για τόσους άλλους, μην κάνεις πειράματα με τη ζωή σου. Η λογική του «σιγά μη συμβεί σε μένα» δε θα σε σώσει. Να σε προσέχεις, διαρκώς, σε όλες σου τις στιγμές, ακόμη και στις πιο προσωπικές.

Το να θες έναν άνθρωπο πάρα πολύ και να τον θέλεις πολύ άμεσα, είναι δικαίωμά σου, δεν είναι όμως δικαίωμά σου το να μην είσαι προετοιμασμένος. Δεν είναι ντροπή να έχεις πάντα μαζί σου προφυλακτικό, ωριμότητα είναι. Γιατί να ‘ναι ντροπή το να νοιάζεσαι για σένα και τον παρτενέρ σου και να θες να προλάβεις κάτι που μπορεί να σου στοιχίσει ακόμη και τη ζωή σου; Ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, κίνδυνοι ρεαλιστικοί. Πιστεύουν πως ένα προφυλακτικό θα μειώσει την ευχαρίστηση και προτιμούν να διακινδυνεύσουν την υγεία τους, γίνεται πιο παράλογο;

Λες πως σε αγαπάς και νοιάζεσαι για τον εαυτό σου, τότε απόδειξέ το! Βάζοντας πάντα κράνος (και ζώνη εννοείται) στο δρόμο, θα προλάβεις κάποιο ατύχημα, που είναι πάντα πιθανό όσο σκληρό κι αν ακούγεται. Γιατί στο δρόμο δεν αρκεί απλώς να ‘σαι εσύ προσεκτικός, απ’ τη στιγμή που δεν ξέρεις αν θα ‘ναι κι εκείνος που θα πεταχτεί απ’ το στοπ.

Βάζοντας προφυλακτικό σε κάθε επαφή προστατεύεις τη ζωή σου και του συντρόφου σου. Δε χρειάζεται να ανησυχείτε πριν από κάθε προληπτική εξέταση (που επίσης επιβάλλονται) ούτε να φοβάστε για μια εγκυμοσύνη που δεν είστε έτοιμοι να δεχτείτε αν προκύψει καθυστέρηση.

Το κράνος και το προφυλακτικό είναι για να τα φοράμε πάντα! Όσο πιο γρήγορα βγάλεις απ’ το μυαλό σου την τρέλα της στιγμής και τη (βολική αλλά παράλογη) λογική «δε θα συμβεί και κάτι», όσο πιο άμεσα ωριμάσεις, τόσο το καλύτερο για σένα.

Τι λες, λοιπόν;

Θα ξεκινήσεις να σε αγαπάς και στην πράξη;

 

Συντάκτης: Νάσια Στέρπη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη