Ποιος είπε ότι ο πελάτης έχει πάντα δίκιο;

Και ποιος, δηλαδή, σου είπε πως επειδή είσαι πελάτης, έχεις αυτομάτως πάντα και παντού δίκιο; Λάθος στα μάθανε, γι’ αυτό ας τα ξαναπάρουμε λιγάκι απ’ την αρχή.

Ο εργαζόμενος που επισκέπτεσαι για να σε εξυπηρετήσει (να σου φτιάξει ή απλά να σου παρέχει) αυτό που θέλεις τη στιγμή που το θέλεις, καταβάλλει ενέργεια και προσπαθεί να σε ικανοποιήσει όσο καλύτερα μπορεί. Δεν είναι εκεί μόνο για όσο θα είσαι εσύ. Ήταν ώρες πριν από σένα και θα ΄ναι κι ώρες μετά την αποχώρησή σου. Δεν έχει να εξυπηρετήσει μόνο εσένα!

Προφανώς, επιθυμείς τα καλύτερα, ένα προϊόν σε άριστη κατάσταση ή μια υπηρεσία όσο πιο άψογη γίνεται. Αυτό, όμως, θέλει κι ο εργαζόμενος, γι’ αυτό αν κάτι σε δυσαρεστήσει μπορείς να το αναφέρεις ήρεμα για να διορθωθεί, όχι με φωνές και παρατηρήσεις για κάτι που δεν έγινε από πρόθεση λάθος.

Το ότι ψάχνεις ή ζητάς κάτι απ’ την αγορά, αγαπητέ πελάτη, δεν καθιστά τους υπαλλήλους δούλους σου. Ίσως αν δοκίμαζες πιο ευγενικά την επόμενη φορά, ίσως και μ’ ένα χαμόγελο, να έβρισκες πιο εύκολα το δίκιο σου.

Τι λες να δοκιμάσεις κάτι πολύ απλό κι αποτελεσματικό; Να μπεις, ας πούμε, για λίγο στη θέση εκείνου που μόλις του έβαλες τις φωνές, γιατί οι πατάτες σου ήρθαν κρύες -λες και τις μαγείρεψε αυτός. Αντί να αρχίσεις να ουρλιάζεις σαν υστερικός –δεκτό πως δε θες να φας παγωμένο το φαγητό σου–, ανάφερε τι συνέβη και ζήτα να στις αντικαταστήσουν, μιας και δεν ήρθαν όπως έπρεπε κι όπως τις περίμενες. Και το δίκιο σου θα έβρισκες και δε θα χαλούσες τη μέρα ενός ανθρώπου που δε σου φταίει ουσιαστικά σε κάτι και δεν έγινε και κάτι τόσο τραγικό που να μη διορθώνεται.

Δεν κάνουμε σεμινάρια για καλούς τρόπους, προφανώς, αλλά πώς είναι δυνατόν να βλέπεις έναν άνθρωπο να τρέχει πάνω-κάτω για να εξυπηρετήσει τον κόσμο (κι εσένα μαζί) όσο ταχύτερα μπορεί κι αντί να σκεφτείς πως κάνει ό,τι καλύτερο με τα δεδομένα που έχει (καθώς ο εργοδότης θα έπρεπε να είχε προσλάβει τρεις για τη δουλειά που φορτώνει σε έναν), επιλέγεις να ξεσπάσεις πάνω του τη δυσαρέσκειά σου;

Ο κάθε άνθρωπος που κυκλοφορεί εκεί έξω έχει πολλά πράγματα στο κεφάλι του να τον απασχολούν, ομοίως κι εσύ κι όλοι μας. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις όταν βγαίνεις για καφέ, εξωτερικές δουλειές ή ψώνια είναι να μην τα κουβαλάς μαζί σου. Κι εσύ θα νιώσεις καλύτερα, θα είσαι πιο ευχάριστη συντροφιά και δε θα κινδυνεύει ο κάθε υπάλληλος να ξεσπάσεις πάνω του την πίεση που κουβαλάς. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως αυτό συμβαίνει και πληρώνουν άλλοι τα σπασμένα μας.

Αν θεωρήσεις πως ο πωλητής σου μίλησε απότομα (γιατί δε σου έπιασε ψιλή κουβεντούλα), πριν παρεξηγηθείς, σκέψου πως ίσως είναι εγκλωβισμένος σε μια δουλειά που μισεί, αλλά την έχει ανάγκη κι εργάζεται υπερβολικά πολλές ώρες, ενώ συναναστρέφεται καθημερινά εκατοντάδες αγενείς ανθρώπους.

Σπουδαίο πράγμα η ενσυναίσθηση. Είναι υπέροχο πριν αντιδράσουμε σε κάποιον για κάτι που μας ενόχλησε, να σκεφτόμαστε πώς θα ήταν αν βρισκόμασταν εμείς στη θέση του κι εκείνος στη δική μας. Αν δε βιώσεις αυτό που πραγματικά ζει ο απέναντί σου, δεν μπορείς να καταλάβεις κι ίσως και να μη σε απασχολεί καν η κούραση κι η πίεση που τραβάει. Μπορείς, όμως, κι επιβάλλεται να τον σεβαστείς !

Επιμένεις ακόμα πως ο πελάτης έχει πάντα δίκιο;