Το απαγορευμένο είναι πιο γλυκό;

Τελικά, όσο πιο απαγορευμένο γνωρίζεις πως είναι κάτι, τόσο περισσότερο θέλεις να το δοκιμάσεις. Γιατί λατρεμένο το απαγορευμένο, πόσο μάλλον το παράνομο. Μπορεί να διστάζεις και να φοβάσαι να το δοκιμάσεις μέχρι τη στιγμή εκείνη που θα σε ξελογιάσει χωρίς να το καταλάβεις. Είναι αυτά τα διλήμματα κι οι δεύτερες σκέψεις, με το αγγελάκι να σου λέει «όχι, τι πας να κάνεις εκεί;» και το διαβολάκι να σε τσιμπάει με την τρίαινά του και να σε πείθει, τελικά, να δοκιμάσεις. Και το χειρότερο; Το ήξερες απ’ την αρχή πως θα το κάνεις.

Συνήθως, το πάθος φωνάζει από πολύ μακριά. Μέχρι τη στιγμή εκείνη που θα έρθει κοντά και θα ερωτευτείς τα πάντα του. Ίσως γιατί έτσι τον περίμενες, ίσως γιατί δε μοιάζει με κανέναν. Κάτι κρύβει, σου αρέσει το μυστήριο και θες να το ανακαλύψεις. Κι αν, τελικά, ανακαλύψεις ένα άλλο πρόσωπο ενώ έχεις ήδη αρχίσει να δένεσαι;

Λοιπόν, τα πράγματα είναι απλά. Εμείς τα περιπλέκουμε στο μυαλό μας, με τις πράξεις μας, τις σκέψεις και τις υποθέσεις μας. Γνώρισες έναν άνθρωπο και σε κέρδισε με πράξεις που δεν έχεις ξανασυναντήσει. Τον ονόμασες «ιδανικό σύντροφο», για όλα τα μικρά και τα μεγάλα που έκανε για σένα. Όταν ξεκλέβατε χρόνο απ’ την καθημερινότητά σας τον ξοδεύατε μαζί. Ύπνος αγκαλιά και ξύπνημα με καφέ στο κομοδίνο. Όλα τόσο υπέροχα, σαν να τα κρατούσε καιρό για να τα δώσει μόνο σε σένα.

Τα ζούσες όλα αυτά. Δεν ήταν μόνο στο μυαλό σου, αλλά πραγματικότητα και μάλιστα ωραία. Τα όμορφα κάποια στιγμή τελειώνουν, λένε. Κι έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς πως όλα αυτά τα χάδια, τα αγγίγματα, τα βλέμματα και τις αγκαλιές δεν τα έδινε μόνο σε σένα. Είσαι η δεύτερη επιλογή ή δεν ξέρει τι τον γεμίζει περισσότερο; Σίγουρα, αν ήταν καλά δε θα έψαχνε για συμπληρώματα. Κι αν δεν έψαχνε κι απλά βρέθηκε μπροστά του, τι ήταν εκείνο που τον οδήγησε στο να το κρατήσει στη ζωή του;

Το παράνομο! Ο παράνομος έρωτας, η γοητεία κι η αδρεναλίνη του. Κάθε «όχι», «μη» και «δεν πρέπει» που βγάζει η λογική στην επιφάνεια, τα νικάει το συναίσθημα. Εκείνο τα ελέγχει όλα. Ο έρωτας δεν ξέρεις πότε θα έρθει. Δεν τον νοιάζει αν είσαι μέσα στο σπίτι με άλλη συντροφιά, αν σε διαλέξει θα χτυπήσει την πόρτα σου.

Όσο και να σκέφτεσαι τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, όσο και να τον αγαπάς, ο έρωτας κι η σπίθα που βλέπεις πλέον στα μάτια κάποιου άλλου, σου περνάει το μήνυμα πως αυτό που ήδη έχεις, έχει ρουτινιάσει. Ήρθε η ώρα να ανάψεις νέα φωτιά με αυτή τη σπίθα.

Έχεις επιλέξει πλέον να ανοίξεις την πόρτα στον έρωτα που σου χτύπησε, χωρίς να διώξεις τον προηγούμενο νοικάρη. Το κρεβάτι σου πλέον έχει άλλη μυρωδιά. Άλλες εκφράσεις, άλλα βλέμματα. Όλα διαφορετικά. Τόσο που σε αναζωογονούν και σε τρελαίνουν. Κρατώντας παράλληλα και την ασφάλεια του παλιού, αφού το νέο δε σ’ έχει πείσει ακόμη για την αξιοπιστία του κι έτσι συνεχίζεις παράλληλα να το τεστάρεις.

Ανυπομονείς για κάθε συνάντηση, το γουστάρεις τόσο πολύ. Γιατί; Επειδή είναι στα κρυφά. Μπορεί να ΄χει κρατήσει για καιρό, αλλά παίρνεις μικρές μόνο δόσεις κι έτσι δεν προλαβαίνεις να το χορτάσεις. Παραμένει ελκυστικό για σένα.

Δε μας ξενερώνει ποτέ το καινούριο στη ζωή μας, πόσο μάλλον όταν το συνδυάζουμε με την παρανομία. Το κρυφό μας εξιτάρει και μας κάνει να το θέλουμε μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Ας παίξουμε, λοιπόν, αρκεί να μην ξεχνάμε πως «το κρυφτό τελειώνει πάντα με φτύσιμο».