“Notting Hill”, ποπκόρν κι αναστεναγμοί

Οι ρομαντικές ταινίες, εμάς τους ονειροπόλους που ψοφάμε για ρομάντζα, μας κάνουν να βρίσκουμε στα σενάριά τους και στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών τους τον έρωτα που τόσο πολύ επιθυμούμε να βιώσουμε.

Πολλές οι κλασικές αισθηματικές ταινίες, λίγες ξεχωρίζουν για τον καθένα μας κι εμένα θα μου επιτρέψετε να σταθώ στην πιο αγαπημένη μου. “Notting Hill” ή αλλιώς «Μια βραδιά στο Notting Hill». Μια ταινία που μας ταξιδεύει στο Λονδίνο και πραγματεύεται το δυνατό συναίσθημα που αναπτύσσεται μεταξύ δύο ανθρώπων από δύο τελείως διαφορετικούς κόσμους. Αρκεί, λοιπόν, ο έρωτας για να ενώσει δύο ζωές και να παραβλέψει κάθε ρεαλιστικό εμπόδιο;

Μία μέρα, καθόλου τυχαία, απ’ το πεπρωμένο απεσταλμένη, η μοίρα φέρνει στη ζωή του Γουίλ, τον οποίο υποδύεται ο Xιου Γκραντ, τη διάσημη Αμερικανίδα ηθοποιό Άννα Σκοτ, τον ρόλο της οποίας ενσαρκώνει η Τζούλια Ρόμπερτς. Απ’ το πρώτο κιόλας βλέμμα γεννιέται κάτι έντονο ανάμεσά τους. Μία άγαρμπη κίνηση του Γουίλ, μια πορτοκαλάδα πάνω στην Άννα συγκεκριμένα, τους βρίσκεις στο σπίτι του, προκειμένου να αλλάξει ρούχα. Εκείνη αιφνιδιάζει τον Will με ένα φιλί και κάπως έτσι ξεκινάει μια δυνατή κι αμοιβαία έλξη μεταξύ τους. Τι παραπάνω χρειάζεται, άλλωστε, πέρα από ένα φιλί για να φέρει κοντά δύο ανθρώπους;

Μία πρόσκληση της Άννας προς τον Γουίλ να την επισκεφτεί στο ξενοδοχείο της έχει ως αποτέλεσμα ο Γουίλ να θεωρηθεί δημοσιογράφος. Καταλήγει να μιλάει στην Άννα και να την καλεί στο πάρτι γενεθλίων της αδερφής του. Κάπως έτσι οι δυο τους έρχονται πιο κοντά. Η Άννα μπαίνει λίγο περισσότερο στον κόσμο του. Αυτός, όμως, δυσκολεύεται να μπει στον δικό της. Προσπαθεί όμως. Βγαίνουν για σινεμά, πηγαίνουν για φαγητό, περπατάνε το βράδυ στους δρόμους του Notting Hill, γνωρίζοντας ο ένας τον άλλον. Μπαίνουν παράνομα σε ιδιωτικούς κήπους κι εκεί η Άννα αιφνιδιάζει ξανά τον Γουίλ με ένα φιλί, ο οποίος αδυνατεί να πιστέψει πως είναι δυνατόν να του συμβαίνει όλο αυτό στην πραγματικότητα. Ένας κήπος με απέραντη ηρεμία, δύο άνθρωποι που ξεκινάνε να νιώθουν πολλά κι ένα παγκάκι με μία αφιέρωση δύο ερωτευμένων ανθρώπων απ’ το παρελθόν. Η Άννα συλλογίζεται πως μερικοί άνθρωποι ζουν όλη τους τη ζωή μαζί και μέσα στον προβληματισμό της μας περνάει το μήνυμα πως όντως υπάρχει η αληθινή αγάπη και πως σίγουρα θα ήθελε να την βιώσει.

Πόσο εύκολα μπορούν να ‘ναι τα πράγματα για δύο ανθρώπους που ανήκουν σε δύο τελείως διαφορετικούς κόσμους; Το σίγουρο είναι πως δεν επιλέγεις ποιον θα ερωτευτείς, ούτε μπορείς να ξέρεις τι εκπλήξεις σου επιφυλάσσει το πεπρωμένο.

Επιστρέφοντας στο στόρι της ταινίας, οι δρόμοι τους χωρίζουν, καθώς η Άννα δεν έχει χωρίσει με το Jeff, έναν ηθοποιό που διατηρεί εκείνη την περίοδο μια σχέση επιφανειακή. Οι ίδιοι δρόμοι, όμως, που τους χώρισαν, οδηγούν ξανά την Άννα στο σπίτι του Γουίλ αναζητώντας καταφύγιο μετά από ένα σκάνδαλο που προηγήθηκε στον επαγγελματικό της τομέα. Δύο άνθρωποι που λιώνουν ένας για τον άλλον έρχονται κοντά, γίνονται ένα. Αυτό που θες η ζωή θα βρει τον τρόπο να στο δώσει, εσύ απλά θα πρέπει να εκμεταλλευτείς αυτήν την ευκαιρία. Κι έτσι, το επόμενο πρωί τους βρίσκει αγκαλιά σε τσαλακωμένα σεντόνια.

Ο χώρος στον οποίο εργάζεται η Άννα δυσκολεύει αρκετά τον Γουίλ, ο οποίος πλέον είναι γεμάτος ανασφάλειες. Στην τελευταία της προσπάθεια η Άννα πηγαίνει απ’ το βιβλιοπωλείο του για να τον διεκδικήσει, αφού ο Γουίλ έχει πληγωθεί και φοβάται να την εμπιστευτεί ξανά. Για να ‘ρθει ως απάντηση στην άρνησή του να διαχειριστεί όλη αυτή την κατάσταση με τη δουλειά της και την κυκλοθυμία της πάνω σε αυτό η ατάκα που όλοι ταυτιστήκαμε: «Μην ξεχνάς πως είμαι μόνο ένα κορίτσι που στέκεται μπροστά από ένα αγόρι ζητώντας του να την αγαπήσει.»

Το τέλος θα το κρατήσω για εσένα. Εσένα που θα μπεις στον πειρασμό να την δεις αυτήν την ταινία, αν ακόμα δεν το ‘χεις κάνει. Εσένα που πιστεύεις στον έρωτα. Εσένα που αγαπάς τις ρομαντικές ταινίες. Εσένα που ονειρεύεσαι τη ζωή σου σαν μια ταινία. Αξίζει να την δεις. Να καταλάβεις πως δεν υπάρχουν απαγορευμένα κι ανέφικτα, αν κάτι το θέλουμε πολύ, αρκεί να το διεκδικήσουμε. Το μόνο στοιχείο που θα σου δώσω είναι πως, ναι, όντως, μερικοί άνθρωποι είναι γραφτό να περάσουν όλη τη ζωή τους μαζί.