Πώς καταλαβαίνεις αν είσαι ερωτευμένος;

Ο έρωτας∙ μία λέξη, χιλιάδες πρόσωπα, ένα ξεχωριστό για τον καθένα από εμάς, αμέτρητες στιγμές, ένα συναίσθημα που δε συγκρίνεται με κανένα άλλο. Όμορφη εμπειρία ο έρωτας. Ακόμα κι αν κάποια στιγμή σε κατέστρεψε, εσύ πάντα θα επιδιώκεις να τον ξανά βιώσεις. Θα τον αναζητάς σαν ένα μαγικό ξόρκι που σε αναζωογονεί, σε μεθάει και σε κάνει να υποκύπτεις σε κάθε του πρόκληση, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, φόβο ή δεύτερες σκέψεις.

Αβίαστο, απρόβλεπτο, ανεξέλεγκτο συναίσθημα. Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Φιλιά που δε θα ξεχάσεις το ξημέρωμα, δύο αναπνοές που πλησιάζουν απειλητικά, δύο άνθρωποι που αποχωρίζονται, αφού ενωθούν. Αυτό, όμως, δε συνεπάγεται πως καθένας από αυτούς που μπήκαν στις σκέψεις μας κατάφερε να μας κάνει να τον ερωτευτούμε. Είτε το επιδίωξε είτε όχι. Κι αν πιστέψαμε πια στη σπανιότητα του έρωτα, πότε μπορείς με βεβαιότητα να πεις ότι είσαι ερωτευμένος;

Τα χαρακτηριστικά του ερωτευμένου δε χωράνε σε λίστες. Είναι, όμως, πάνω-κάτω κοινά για όλους μας, με μικρές παραλλαγές και διαφορετικό τρόπο έκφρασης. Ναρκωτικό είναι ο έρωτας. Αν εθιστείς σ’ αυτόν δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Η μόνη σου επιθυμία το αντικείμενο του πόθου σου. Λένε ότι οι εξαρτήσεις βλάπτουν, ότι ο εθισμός κάθε άλλο παρά καλό σου κάνει. Κι έτσι να είναι. Στην προκειμένη, όμως, αξίζει να το απολαύσεις όπως του αρμόζει, απόλυτα, ως το τέλος.

Όλα ή τίποτα. Κι αν απ’ αυτή τη φράση κρατάς μόνο το «όλα», τότε μάλλον ανήκεις στους ερωτευμένους. Όταν δε σκέφτεσαι το αύριο. Όταν φροντίζεις να εξαντλήσεις κάθε στιγμή του σήμερα. Όταν όσα φιλιά και να σου δώσει εκείνο το πρόσωπο δε θα ‘ναι ποτέ αρκετά, όταν όσες φορές κι αν βρεθείτε, πάντα θα περιμένεις την επόμενη κι αυτή η αναμονή θα σκάει εκρήξεις μέσα σου και θα σε τρελαίνει. Όταν δε θα ‘χεις καμία υπομονή, όχι από εγωισμό αλλά από απερίγραπτη επιθυμία. Τότε ξέρεις πως την έχεις πατήσει.

«Όταν κάποιος σε ρωτήσει αν είσαι ερωτευμένος, οποιαδήποτε απάντηση εκτός απ’ το “όχι” –κι αυτό παίζεται κιόλας, γιατί ίσως να ‘ναι ένα ψέμα ασφαλείας– σημαίνει αυτόματα “ναι”. Αν ήσουν σίγουρος πως δεν είσαι ερωτευμένος θα το έλεγες ευθύς αμέσως. Δε θα έμπαινε στη διαδικασία να αναρωτηθείς, να χαμογελάσεις και να ακούσεις τη φωνή μέσα σου που λέει “είμαι άραγε;”.» Αυτές είναι οι σκέψεις μιας φίλης σχετικά με το πότε ξέρουμε αν είμαστε ή όχι ερωτευμένοι.

Η αλήθεια είναι πως δεν ερωτευόμαστε κάθε περιπέτεια στη ζωή μας, και δε χρειάζεται να το κάνουμε. Ερωτευόμαστε τα άτομα αυτά που ξυπνάνε μέσα μας πρωτόγνωρα συναισθήματα κι αλλιώτικες, ίσως παράτολμες, επιθυμίες, εκείνους τους λίγους που μας κάνουν να αντιμετωπίζουμε διαφορετικά τη ζωή και τον εαυτό μας. Ερωτευμένος θεωρείσαι όταν σε έναν άνθρωπο αισθάνεσαι πως βρήκες όλα όσα έψαχνες. Παραμερίζοντας οποιοδήποτε ψεγάδι, εξιδανικεύοντάς τον. Όταν τα χάνεις κι αναρωτιέσαι αν όντως το ζεις αυτό, σε κάθε βλέμμα, κάθε άγγιγμα, κάθε φιλί.

«Όταν αντικρίζεις το άτομο που ‘χεις ερωτευτεί, αυτόματα αλλάζει όλη σου η διάθεση, ακόμα κι αν είχες τη χειρότερη μέρα της εβδομάδας μέχρι τότε. Χαμογελάς χωρίς λόγο σαν μικρό παιδί. Η παρουσία του και μόνο στον ίδιο χώρο με εσένα σου αρκεί. Γυρνάει συνεχώς στο μυαλό σου. Όλα όσα σκέφτεσαι είναι αυτός» είπε.

Πιάνεις κι εσύ τον εαυτό σου να ταυτίζεται με αυτή την περιγραφή ενός ερωτευμένου; Αν ναι, τότε ζήσ’ το δίχως υπεραναλυτική σκέψη και αμφιβολίες. Άσ’ το σε κυριεύσει. Μαγικά, αβίαστα, απόλυτα. Έτσι είναι ο έρωτας. Δε σε ρωτάει, απλά σε σημαδεύει και σε ταξιδεύει στο πιο έντονο κι απερίγραπτο συναίσθημα της ζωής. Εσύ θα το αφήσεις να σε προσπεράσει;