Έφτασε, λοιπόν, η μεγάλη μέρα. Εκείνη που αποφάσισες να παντρευτείς τον άνθρωπό σου, να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα στην κοινή πορεία σας, να κάνεις το επόμενο βήμα. Ευτυχία. Νυφικά, κουστούμια, κουμπάροι, προσκλητήρια, καλεσμένοι. Αυτοί οι τελευταίοι θέλουν πολύ ψάξιμο.
Μην ξεχάσεις κανένα, μη δυσαρεστήσεις συγγενείς, είναι κι οι κοινωνικές υποχρεώσεις, και ξεκινάς τους υπολογισμούς. Κι εκεί που νομίζεις πως έχεις τελειώσει, κάτι λησμονείς. Τι; Αν, υποθετικά, είχες καλές σχέσεις με το πρώην αμόρε σου, θα το καλούσες στον γάμο σου; Ένα μεγάλο ερώτημα με πολλά υποερωτήματα και παρατηρήσεις, που πρέπει να σκεφτείς καλά πριν βιαστείς να σου απαντήσεις!
Πολλές οι πιθανές αντιδράσεις, τα σενάρια και τα ενδεχόμενα και πρόσεχε μην εκραγεί το μυαλό σου! Ας αρχίσουμε απ’ τα βασικά. Ένας πρώην σύντροφος για να κουβαλά αυτόν τον τίτλο σημαίνει πως όσο υπέροχος άνθρωπος κι αν είναι, κι όσα κι αν μοιραστήκατε, ανήκει στο παρελθόν σου, και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τον αφήσεις εκεί. Κομμάτι της ιστορίας σου μα όχι και του παρόντος σου.
Ακόμα κι αν έχετε κρατήσει επαφές, κι αν ο σεβασμός δε χάθηκε ποτέ, όσο καλές κι αν είναι οι σχέσεις μεταξύ σας, πόσο φυσιολογικό θα ήταν να καλέσεις ένα ταίρι απ’ τα παλιά στον γάμο σου; Με αυτό το πρόσωπο πέρασες μία κοινή περίοδο ως ζευγάρι. Φίλοι δε θα γίνετε ποτέ. Είναι γνωστό πως ο έρωτας δε ξεχνά ποτέ τη φύση του. Είναι σχεδόν ακατόρθωτο να θαφτεί εντελώς αυτό που κάποτε ζήσατε και νιώσατε. Τουλάχιστον για έναν απ’ τους δύο αυτό, έστω και λίγο, πάντα θα πονάει. Κι αν εσύ είσαι ο άνετος της υπόθεσης, ίσως να ‘ναι ο άλλος που κάπως θα τον καίει.
Και τώρα που εσύ όχι μόνο έχεις πάει παρακάτω στη ζωή σου, αλλά πήρες και την απόφαση να κάνεις αυτό το μεγάλο βήμα, πώς καταχωρηθείς στη λίστα των καλεσμένων σου κάποιον που κάποτε φανταζόσουν το μέλλον σου μαζί του; Ποιος μπορεί, με βεβαιότητα, να σου πει ότι αυτός ο άνθρωπος δε νιώθει πια τίποτα για εσένα και δε θα τον χαλάσει αυτή σου η κίνηση; Κι εσύ, όση σιγουριά κι αν αισθάνεσαι –εκ του ασφαλούς– για τα αισθήματά σου, μπορείς να εγγυηθείς πως η παρουσία του εκεί δε θα σε μουδιάσει, αν όχι αναστατώσει;
Θα τολμούσες να τον καλέσεις, το οφείλεις αφού μόνο ξένος δε σου είναι, είναι μικροπρεπές το να το κάνεις, σαν να διαφημίζεις την ευτυχία σου, ή κακία να μην το κάνεις; Μήπως θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο κι αμήχανο; Με βεβαιότητα δεν μπορούμε να απαντήσουμε, γιατί οι περιπτώσεις ποικίλουν, κι όπου εμπλέκονται άνθρωποι και συναισθήματα, όλα είναι υποκειμενικά.
Αναρωτήσου, όμως, το εξής. Πώς θα ένιωθες εσύ αν βρισκόσουν στη θέση του πρώην σου; Αν εσύ ήσουν καλεσμένος στον γάμο ενός ανθρώπου που κάποτε ερωτεύτηκες. Άβολο, από όποια οπτική κι αν το δεις. Κάποτε υπήρχαν πράγματα που σας ένωναν, μετά βρέθηκαν περισσότερα που σας χώρισαν, τα άλλα όμως δε διαγράφονται. Να κρατάμε τα όμορφα, να χαιρόμαστε με τη χαρά του άλλου, αλλά από μια ασφαλή απόσταση, που δε θα ξυπνά μνήμες κι απωθημένα, που δε θα ξύνει πληγές.
Κι εδώ προκύπτει και το άλλο ερώτημα. Σκέφτηκες τον σύντροφό σου; Τον άνθρωπο που πας να παντρευτείς. Αυτόν που έχεις επιλέξει, που αγαπάς κι εκτιμάς. Όσο κι αν προσπαθήσει να σε καταλάβει και να σεβαστεί την επιλογή σου, πώς θα νιώθει μέσα του; Ανασφάλεια, αβεβαιότητα, ζήλια; Αξίζει να του δημιουργήσεις αμφιβολίες; Αντίστοιχα, σου αρέσει να βρεθείς στην ίδια θέση;
Πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση, πριν γράψεις τη λίστα με τα προσκλητήρια, έχεις πολλά να σκεφτείς. Επιβάλλεται να το δεις από όλες τις οπτικές, απ’ το πώς θα νιώσουν όλοι, όχι μόνο εσύ. Εκείνη η μέρα είναι δική σου αλλά και κάποιου άλλου. Μην το ξεχνάς!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη