Το κλειδί στο «μαζί» είναι η αποδοχή

Όχι, ούτε στον έρωτα ούτε στον πόλεμο επιτρέπονται όλα. Κάπου το χάσαμε, κάπου μπερδευτήκαμε. Στον έρωτα συνδέεσαι με έναν άνθρωπο για όλα αυτά που σας ενώνουν, σας ελκύουν, σας μαγνητίζουν, είναι όμως δύσκολο –ή μάλλον απίθανο– να συμφωνείς με κάποιον σε κάθε ζήτημα κι οποιαδήποτε κατάσταση. Κι αυτό γιατί ερχόμαστε στον κόσμο για να ξεχωρίσουμε με τη μοναδικότητα και τη διαφορετικότητά μας, όχι για να βρούμε την κόπια μας ή να γίνουμε η σκιά κάποιου άλλου.

Ουσιαστικά αυτή η διαφορετικότητα είναι το πιο δυνατό χαρτί στο παιχνίδι των σχέσεων. Η μοναδικότητα του καθενός, που τον κάνει να ξεχωρίζει απ’ τους υπόλοιπους και για κάθε λόγο που διαφέρει μας επιβεβαιώνει άμεσα ή έμμεσα ότι του αξίζει μια θέση στη ζωή μας, αφού έχει πολλά να μας μάθει και να μας προσφέρει.

Κάθε άνθρωπος έχει τα όριά του κι αυτό είναι κάτι που όλοι ξέρουμε, κοιτώντας απλά τον εαυτό μας. Όσο κι αν είσαι ερωτευμένος με κάποιον, όση χημεία κι αν υπάρχει μεταξύ σας, όσο κι αν έλκεστε, κι όσο κι αν γεφυρώνετε τις αποστάσεις μέρα με τη μέρα, άλλο τόσο υπάρχουν διαφωνίες κι εντάσεις, άλλες οπτικές και πράγματα για τα οποία οι απόψεις σας δε θα συμβαδίζουν. Τι πιο φυσιολογικό, άλλωστε; Τα όριά σου σταματούν εκεί που ξεκινούν τα όρια του άλλου. Κι αυτό πρέπει να το κατανοείς και να το σέβεσαι, πριν περάσεις τις κόκκινες γραμμές.

Σε αρκετές περιπτώσεις ίσως θεωρήσουμε παράλογη μία θέση του συντρόφου μας, είμαστε κάθετοι και διαφωνούμε, και τι κάνουμε τότε; Προσπαθούμε να τον κάνουμε να ενστερνιστεί τη δική μας άποψη και να σκεφτεί το θέμα απ’ την οπτική που το αντιμετωπίζουμε εμείς. Γιατί; Σαφέστατα κανένας δε σου είπε να μην επιχειρηματολογήσεις για τα πιστεύω σου και να μην τα υποστηρίξεις, κανείς δε σου είπε να αλλάξεις γνώμη. Γιατί, όμως, προσπαθείς να επιβάλλεις στον άλλον το δικό σου «σωστό»,  απλά και μόνο επειδή οι σκέψεις σας δεν ταυτίζονται; Όπως εσύ θα ‘θελες ιδανικά ο άλλος να συμφωνεί με εσένα και τον τρόπο που βλέπεις κάποια πράγματα, σκέφτηκες ποτέ ότι το ίδιο ίσως να ‘θελε κι εκείνος;

Γιατί δεν προσπαθείς να μπεις λιγάκι στον τρόπο σκέψης του συντρόφου σου και να αναρωτηθείς γιατί αντιμετωπίζει διαφορετικά μια κατάσταση και πώς το σκέφτεται; Να μην προσπαθεί μόνο ένας μα κι οι δύο. Μαζί. Ένα βήμα εσύ, ένα βήμα ο άλλος. Όχι πιεστικές και σπασμωδικές κινήσεις. Μικρά βήματα που αποδεικνύουν ότι σέβεστε, καταλαβαίνετε κι αγαπάτε τη διαφορετικότητα του άλλου. Βήματα που σας φέρνουν πιο κοντά. Που αποδεικνύουν ότι όταν αγαπάς κάποιον βλέπεις τον εαυτό σου να αλλάζει μέσα από αυτόν. Γίνεσαι καλύτερος, όχι εκβιαστικά, αλλά γιατί ο άλλος στο εμπνέει.

Αυτή είναι η δύναμη της αγάπης. Να σε κάνει να παρατηρείς τα πράγματα διαφορετικά. Ίσως ακόμα κι εκείνα για τα οποία μέχρι χτες είχες τελείως αντίθετη αντίληψη. Να αφήνεις στην άκρη τον εγωισμό σου και να επιτρέπεις στον εαυτό σου να αλλάξει. Να δει κάποια πράγματα αλλιώς. Κι όλα αυτά να τα ‘χει καταφέρει αβίαστα ένας άνθρωπος.

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει αλληλοσεβασμός μεταξύ δύο ανθρώπων και να ‘χουν τη διάθεση να αποδεχτούν την οποιαδήποτε διαφορετική άποψη του άλλου, καθώς και το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, στις προτιμήσεις και στη μοναδικότητα του καθενός.

Ερωτεύεσαι κάποιον γιατί έχει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά που τον ξεχωρίζουν απ’ τους υπόλοιπους κι αυτά σε ελκύουν με την πρώτη επαφή. Τα ίδια χαρακτηριστικά που ερωτεύτηκες ίσως να ‘ναι και εκείνα που θα σε κάνουν να δεις τον κόσμο από μια άλλη οπτική γωνία. Παραμέρισε τον εγωισμό σου, περισσεύει σε τέτοια συναισθήματα και ζήσε μέσα σε μια ουτοπία που εσύ θα έχεις δημιουργήσει αποδεχόμενος τη διαφορετικότητα του άλλου.

Όμορφο πράγμα ο έρωτας. Σε συναρπάζει και σε αλλάζει με έναν ξεχωριστό τρόπο πριν καν το καταλάβεις. Εσύ θα αφήσεις πίσω τις άμυνές σου για να παραδοθείς σε όσα νιώθεις;