Να κυνηγάμε την περιπέτεια

Υπάρχουμε κι εμείς που διψάμε για περιπέτεια, που θέλουμε να βγούμε απ’ τη ρουτίνα και μας πνίγει το συνηθισμένο. Εμείς που επιθυμούμε διακαώς να κάνουμε πράγματα πέρα απ’ τα όρια και να ζήσουμε καταστάσεις περίεργες, μοναδικές, και ριψοκίνδυνες ίσως. Η ανάγκη μας για μια ζωή γεμάτη συγκινήσεις ξεπερνά την ανάγκη μας για ασφάλεια.

Για τον καθένα από εμάς η περιπέτεια ορίζεται κάπως διαφορετικά. Κάποιοι, για παράδειγμα, είναι συνηθισμένοι να κάνουν σαφάρι στην Αφρική, ενώ οι περισσότεροι από εμάς το θεωρούμε είτε συναρπαστικό χωρίς όμως να το ‘χουμε γευτεί είτε απλώς επικίνδυνο, αποκλείοντάς το απ’ τη λίστα μας. Στην πραγματικότητα, το σαφάρι είναι μια αρκετά παρεξηγημένη δραστηριότητα. Πολλοί, μες στον φόβο και την άγνοιά τους, θεωρούν ότι αν πάνε, θα τους κατασπαράξει σίγουρα κάποιο άγριο ζώο ή θα κολλήσουν κάποια σπάνια αρρώστια. Αρχικά, για όσους δε γνωρίζουν, το σύγχρονο σαφάρι είναι ένα ταξίδι διά ξηράς στην Αφρική, όπου οι τουρίστες παρατηρούν και φωτογραφίζουν τη φύση και τα ζώα ή κάνουν πεζοπορία στα αξιοθέατα. Πιο επικίνδυνος είναι εκεί ο ήλιος, παρά τα άγρια ζώα. Το σαφάρι απαιτεί συγκεκριμένη προετοιμασία, ωστόσο τα σημαντικότερα είναι η ασφάλεια και, φυσικά, ο σεβασμός κι η σωστή μεταχείριση των ζώων.

Όπως, όμως, για τους περισσότερους από εμάς το σαφάρι μοιάζει κάτι εξωπραγματικό κι ίσως σκέτη αυτοκτονία, με την ίδια ανησυχία αντιμετωπίζουν κι οι τουρίστες τη θάλασσα και τον ήλιο μας. Εμείς έχουμε συνηθίσει κάθε καλοκαίρι να κάνουμε τα μπανάκια μας, να βουτάμε στα βαθιά, να λιώνουμε με τις ώρες κάνοντας ηλιοθεραπεία στην ξαπλώστρα, ενώ παιχνίδια στην άμμο και το νερό έχουν γίνει καθαρά ρουτίνα για μας. Δεν το θεωρούμε κάτι δύσκολο, κάτι εξωτικό αλλά ούτε το λογαριάζουμε και για κάποια ιδιαίτερη περιπέτεια, μάλλον το αντίθετο. Για τους ξένους, πάλι, μοιάζει όντως κάτι το εξωτικό και το περιπετειώδες. Πολλοί κάνουν οικονομίες ολόκληρων χρόνων για να ‘ρθουν να απολαύσουν τις διακοπές τους στη χώρα μας και να ζήσουν την περιπέτειά τους στα μπλε νερά μας και κάτω απ’ τον καυτό μας ήλιο.

Εξωτικό στα μάτια μας θα μοιάζει πάντα αυτό που δεν έχουμε ζήσει, που δεν έχουμε συνηθίσει, κι είναι κάθε φορά το ίδιο καθηλωτικό το να τολμάμε να το ανακαλύπτουμε. Η ζωή χρειάζεται περιέργεια και θάρρος, δυο βασικά συστατικά που μπορούν να μας βοηθήσουν να ‘ρθουμε πιο κοντά στην πληρότητα.

Όλα είναι στιγμές, άλλοτε χαρούμενες, άλλοτε στενάχωρες, εύκολες και δύσκολες. Σημασία έχει να ζούμε τη ζωή μας απ’ την αρχή μέχρι το τέλος, στο εκατό τοις εκατό της. Αν δεν εξερευνάμε το περιβάλλον γύρω μας, δεν εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες και δεν επικοινωνούμε με όλες μας τις αισθήσεις, όσο το δυνατόν περισσότερο, τότε πλήττουμε. Δεν μπορούμε να ευτυχήσουμε πραγματικά μέσα σε μια βολική μα άνευρη καθημερινότητα, και μένουμε στάσιμοι, αφήνοντας την κάθε μέρα να περνά αδιάφορα. Είναι σημαντικό να γράφουμε οι ίδιοι τη μουσική που θα χορεύουμε στη ζωή μας, αγνοώντας τους υποτιθέμενους κινδύνους που μας κρατάνε εγκλωβισμένους στον μεγαλύτερο κίνδυνο, στη φυλακή του φόβου και της αδράνειας, μακριά απ’ τα όνειρα και τις επιθυμίες μας.

Να κυνηγάμε την περιπέτεια και να τολμάμε να ξεφύγουμε πού και πού απ’ την καθημερινότητα. Όσοι δεν έχετε κάνει ακόμα σαφάρι, ποτάμια, λίμνες, ξηρά, θάλασσα, άγρια χλωρίδα και πανίδα σας περιμένουν για εμπειρίες που είναι φτιαγμένες για να μένουν αξέχαστες. Όσοι δε θέλουν να κάνουν σαφάρι στην Αφρική, μπορούν να ταξιδέψουν οπουδήποτε στο εξωτερικό, ανάλογα με τις προτιμήσεις και τα γούστα τους.

Ένα ταξίδι είναι πάντα μια περιπέτεια!