Οι καταστάσεις είναι δύο: ελεύθερος ή δεσμευμένος

Βγαίνετε, περνάτε καλά, έρχεται σπίτι σου, πηγαίνεις στο δικό του, περνάτε σουκού μαζί, πηγαίνετε εκδρομές, ωστόσο ακόμη δεν ξέρεις σε τι φάση είστε. Ακόμη περνάτε την περίοδο του dating με προοπτικές ή έχετε μπει στη φάση της σχέσης;

Κι αν είναι ακόμα οι πρώτες μέρες, εντάξει, είναι λογικό να μη βάζεις την ταμπέλα «είμαι σε σχέση». Αν, όμως, έχετε καιρό που βγαίνετε και δεν ξέρεις αν είστε μαζί ή όχι, τότε κάτι πάει στραβά. Και μην πεις ότι «βγαίνουμε, περνάμε καλά κι απλώς δε γουστάρουμε τις ταμπέλες». Στην πραγματικότητα αυτοί που το παίζουν ιστορία, δε θέλουν να έχουν σχέση γενικά ή με το συγκεκριμένο άνθρωπο. Απλά ξοδεύουν το χρόνο τους περνώντας σχετικά ευχάριστα, χωρίς (συναισθηματικές) δεσμεύσεις κι υποχρεώσεις. Κι αν αυτό είναι ξεκάθαρο και το επιλέγουν συνειδητά κι οι δύο, μια χαρά.

Αν όμως νιώθεις το πράγμα να μπερδεύεται κι εσύ να μην ξέρεις τι έχεις κι αν θα ‘ναι τελικά αυτό που θες, ξεκαθαρίστε όσο είναι νωρίς για να μη θρηνήσουμε θύματα στην πορεία. Δεν είναι κακό να παραδεχτείς στον άλλον ότι δεν είσαι έτοιμος ακόμα για σχέση ή δε θέλεις καθόλου. Κακό είναι να μην ξέρουμε τι θέλουμε ή να μην είμαστε ειλικρινείς με τον άλλον, ή ακόμα χειρότερα να τον συγχύζουμε με μισόλογα για να βολευόμαστε εμείς.

Αυτό το «δεν ξέρω ακόμα, είμαι σε περίεργη φάση», «είναι περίπλοκο», «ας του δώσουμε λίγο χρόνο» πρακτικά είναι καμουφλαρίσματα της ελευθερίας μας. Αν δεν οριστεί ως σχέση, είμαστε singles. Τόσο απλά. Αν στην προσωπική κατάσταση στο Facebook, το έχεις ορίσει ως “complicated”, να το βγάλεις. Γελάει ο κόσμος. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα το μπερδεμένο σε αυτό. Οι «μαζί» είναι μαζί κι οι «σχεδόν μαζί» είναι απλά ελεύθεροι, που κάπου-κάπου κάνουν σεξ. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση.

Όσο φλερτάρουμε επίσης είμαστε ελεύθεροι. Το ότι ξεκίνησε κάποιος να μας φλερτάρει ή τον φλερτάρουμε εμείς, απολαμβάνοντάς το εξίσου κι οι δύο, δε σημαίνει ότι ξεκινάει αυτομάτως και σχέση. Αυτό θα φανεί στην πορεία. Αν τα πάτε καλά, ταιριάξετε και θέλετε κι οι δύο τα ίδια την ίδια στιγμή, τότε ναι.

Προσοχή πολύ με εκείνους που θέλουν τόσο πολύ να κάνουν σχέση που παραβλέπουν τις προθέσεις και τις επιθυμίες του άλλου. Τα πράγματα είναι δύσκολο να αλλάξουν, δεν μπορείς να του επιβάλεις την επιθυμία σου για συνύπαρξη αλλά ούτε κι ο άλλος την έκπτωση στα «θέλω» σου. Τώρα αν σου πει ότι θέλει ελεύθερη σχέση;

Η ελεύθερη σχέση αρχικά δεν είναι σχέση. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν αυτή η κατάσταση. Τη δημιουργήσαμε για να ντύνουμε την πραγματικότητα κατά πώς μας ακούγεται καλύτερα. Οι λέξεις «ελευθερία» και «σχέση» όταν προσδιορίζουν την επαφή δύο ανθρώπων είναι αντίθετες, δε συναντιούνται, δε συνδυάζονται. Το «ελεύθερη» σαμποτάρει τη «σχέση» απ’ τα θεμέλια κι, αντιστρόφως, η «σχέση» γελάει κοροϊδευτικά στα μούτρα του προσδιορισμού «ελεύθερη». Είναι απλά ένας μετριοπαθής όρος για να μη μας πει ο άλλος πως θέλει μόνο σεξ και για να μην παραδεχτούμε εμείς πως συμβιβαστήκαμε σ’ αυτό ενώ θέλαμε κάτι παραπάνω.

Αν το θέλεις κι εσύ, τότε να το κάνεις και να το απολαύσεις, χωρίς όμως να το βαπτίσεις κάπως. Αν ελπίζεις ότι στην πορεία θα αλλάξει, θα θέλει και θα μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω, τότε κολυμπάς σε επικίνδυνα νερά. Χαμένος κόπος και το πιθανότερο πως στο τέλος θα πληγωθείς. Το δοκιμάσαμε κι εμείς και δεν πέτυχε. Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα αυτοί που αλλάζουν στην πορεία. Αντέχεις να κυνηγάς τις εξαιρέσεις;

Οι καταστάσεις, λοιπόν, αν θέλουμε να ‘μαστε ειλικρινείς κι ακριβείς είναι δύο: ελεύθερος ή δεσμευμένος. Τα υπόλοιπα είναι ονόματα που βγάλαμε εμείς για να καλύψουμε τα κενά μας, έννοιες που στολίσαμε κάπως γιατί έτσι ακούγονται καλύτερα.

Αν έχει περάσει αρκετός καιρός και το «ραντεβού» σου δε δείχνει έτοιμο να αλλάξει πίστα, είναι κι αυτό ένα μήνυμα που σου δίνει, αλλά δε λες να το πιάσεις και να το μεταφράσεις. Το θέμα είναι να θέλετε κι οι δύο το ίδιο κι αν είναι δυνατόν να το θέλετε με την ίδια ένταση και με τον ίδιο (περίπου) ενθουσιασμό. Τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου, συνθηκών και καλής διάθεσης!