Οι λίστες υποχρεώσεων δεν τελειώνουν ποτέ

Πολλές φορές, ο σύγχρονος τρόπος ζωής, οι αυξημένες απαιτήσεις της καθημερινότητας κι οι έντονοι ρυθμοί της, μας οδηγούν στην ανάγκη της δημιουργίας μας λίστας, ώστε να διευκολυνθεί με κάποιον τρόπο περισσότερο η οργάνωση της ρουτίνας μας και των υποχρεώσεών μας. Τι εννοούμε όταν λέμε «λίστα»; Ένα πλάνο του πώς θα κινηθούμε, μια ιεράρχηση ή εκείνο το πρόγραμμα, όπου αναγράφουμε τις δουλειές που έχουμε να κάνουμε είτε την επόμενη μέρα είτε τις προσεχείς.

Καθόμαστε, λοιπόν, το βράδυ στον καναπέ, μετά από μια κουραστική μέρα, και γράφουμε σε ένα χαρτί όλες τις ασχολίες που ‘χουμε να κάνουμε την επόμενη, καθώς έχουν μαζευτεί τόσες που θα ‘ναι δύσκολο να τις θυμηθούμε όλες απ’ έξω εκείνη τη στιγμή. Χρειάζεται να πάμε σουπερμάρκετ (άρα να κάνουμε και μία διαφορετική λίστα με τα ψώνια), να πάμε στην τράπεζα, να πληρώσουμε λογαριασμούς, να πετάξουμε τα σκουπίδια, να πάμε στο ραντεβού με τον γιατρό, κι ό,τι άλλη υποχρέωση έχουμε να φέρουμε εις πέρας.

Το αστείο της υπόθεσης είναι πως όταν, επιτέλους, ολοκληρώσουμε όσα αναγράφονται στη λίστα μας και πριν προλάβουμε να μας κάνουμε εικόνα αραχτούς στο κρεβάτι μας να απολαμβάνουμε τον ελεύθερο χρόνο που μας έχει απομείνει μέχρι να αναλάβουμε δράση για το πολυάσχολο πρόγραμμα της επόμενης μέρας, ξαφνικά, απ’ το πουθενά, ξεπετάγεται κι άλλη υποχρέωση, που δε σηκώνει αναβολή. Τη σημειώνουμε, φυσικά, κι αυτή στη λίστα μας κι όταν έρθει η στιγμή και καταφέρουμε να τις τελειώσουμε όλες, θα προκύψουν κι άλλες, με αποτέλεσμα είτε να μας καθυστερήσουν και να μείνουμε εν τέλει πίσω στο πρόγραμμά μας, είτε να μην προλάβουμε να τις διεκπεραιώσουμε στην ώρα τους. Με δυο λόγια, οι δουλειές ποτέ δεν τελειώνουν, και το κεφάλι μας ποτέ δεν ησυχάζει.

Όλο αυτό, όμως, όσο κι αν το κάνουμε για να μας εξυπηρετήσουμε και να μας οργανώσουμε, διευκολύνοντάς μας, πολλές φορές φέρνει αντίθετα αποτελέσματα, αφού έχει άσχημες επιπτώσεις στην υγεία και την ψυχική μας ηρεμία. Δημιουργείται έντονο άγχος, είμαστε συνεχώς στην τσίτα, ορίζοντας διαρκώς νέες προτεραιότητες κι αφήνοντας σταθερά πίσω την προσωπική κι ερωτική μας ζωή, μιας και δε χωρά στη λίστα μας.

Επιπλέον, ο τόσο αυστηρός προγραμματισμός μας δε μας αφήνει χρόνο για πνευματική και σωματική ξεκούραση. Το διάβασμα ενός λογοτεχνικού βιβλίου, η ενασχόληση με κάποιο άθλημα, ακόμη κι ένας καφές με ένα φιλικό πρόσωπο, θεωρείται πολυτέλεια και σπατάλη ενέργειας, με αποτέλεσμα να ζούμε ρομποτικά, μ’ ένα μόνιμο σφίξιμο κι ένα ρολόι να μετρά αντίστροφα κάθε κίνησή μας.

Δεν είναι λίγες οι φορές που, εκεί που νομίζουμε πως τα ‘χουμε όλα υπό έλεγχο, καταλήγουμε να παθαίνουμε υπερκόπωση, ή έστω απ’ την έντονη κούραση να μειώνουμε τα ποσοστά της αποδοτικότητάς μας, να πέφτουμε σε λάθη ή να προκύπτουν καθυστερήσεις, που εντείνουν τον φαύλο κύκλο της εξάντλησής μας.

Καλές οι λίστες κι ο προγραμματισμός, αλλά επιβάλλεται να μην ξεχνάμε τον εαυτό μας και να μην ξεπερνάμε τα όριά μας. Ένα τρέξιμο μισή ώρα, το πρωί, μας ανεβάζει τη διάθεση και βοηθάει το μυαλό μας να ξεφεύγει απ’ την πίεση της καθημερινότητας. Γενικότερα, ένας υγιεινός τρόπος ζωής, όπως το κατάλληλο φαγητό και το πολύ νερό, θα μας βοηθήσει να έχουμε όλη την απαραίτητη ενέργεια που χρειαζόμαστε, ώστε να βγούμε κερδισμένοι απ’ το πολυάσχολο πρόγραμμά μας.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τις αντοχές μας. Δεν μπορούν να γίνουν όλα σε μία μέρα. Χρειάζεται να βρούμε χρόνο και για τον εαυτό μας, όσο απαιτητική κι αν είναι η καθημερινότητά μας. Να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα και να προσπαθήσουμε να ασχοληθούμε με πράγματα που μας ευχαριστούν. Ακόμα κι αν είμαστε κουρασμένοι, ας αφιερώσουμε λίγα λεπτά για να διαβάσουμε το αγαπημένο μας βιβλίο, να δούμε μια ταινία ή να περπατήσουμε δίπλα στη θάλασσα, μόνοι ή με έναν δικό μας άνθρωπο.

Το πιο σημαντικό είναι η οργάνωση, ώστε να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε επιτυχώς στην παραφορτωμένη ρουτίνα μας. Ας δημιουργήσουμε, λοιπόν, λίστες με πράγματα που πρέπει να γίνουν την ίδια ή την επόμενη μέρα, αφήνοντάς μας μερικά περιθώρια για παρατάσεις κι ανάσες. Και πάνω απ’ όλα να μην εξαντλούμε τον εαυτό μας. Όλα θα γίνουν, κι αν δε γίνουν, δε θα σκάσουμε κιόλας.