Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα στον κόσμο απ’ τον έρωτα. Πόσο μάλλον όταν είναι αμοιβαίος και τον μοιράζεσαι. Χωρίς αυτόν η ζωή είναι σαν άδειο ποτήρι που μόλις το γεμίσεις με την ένταση και το πάθος του, αποκτά περιεχόμενο, νόημα κι ουσία. Ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικούς τρόπους να εκφράζει τα συναισθήματά του στο σύντροφό του. Ο πιο συχνός ίσως είναι τα γλυκόλογα, που αποτελούν μία απ’ τις αγαπημένες συνήθειες των ζευγαριών.
Υπάρχει, όμως, άραγε κάποιος συγκεκριμένος κανόνας που μας επιβάλλει να εκφραζόμαστε στο σύντροφό μας συνεχώς με γλυκόλογα; Όχι! Το σημαντικότερο είναι να τα λέμε μόνο όταν μας βγαίνουν κι όχι να πιεζόμαστε ενώ δεν τα νιώθουμε. Δεν υπάρχει κάποιος άγραφος νόμος που να λέει πως αν δεν αποκαλέσεις τη σχέση σου «μωράκι μου», «αγαπούλα μου», «αστεράκι μου» κι άλλα παρόμοια, δεν αγαπάς ή δεν επιθυμείς αρκετά. Ίσα-ίσα που αν τα χρησιμοποιείς συνεχώς, είτε το αισθάνεσαι πραγματικά είτε όχι, χάνουν το νόημά τους.
Κάποιοι άνθρωποι δεν εκφράζονται τόσο πολύ με λόγια, όσο με πράξεις. Κι αυτό θεωρείται ίσως πιο ειλικρινές, μιας κι όπως συνηθίζουν να λένε τα λόγια πάνε κι έρχονται, οι πράξεις όμως μένουν. Το ιδανικότερο, βέβαια, είναι να συνδυάζονται και τα δυο. Δεν είναι δευτερεύον το να κάνουμε το σύντροφό μας να νιώθει όμορφα μιλώντας του πού και πού με τρυφερά υποκοριστικά, μιας κι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ανάγκη να βιώνουμε επιβεβαίωση, ζεστασιά κι οικειότητα σε μια σχέση.
Με δυο-τρεις γλυκές κουβέντες του φτιάχνουμε τη διάθεση και του εκφράζουμε την αγάπη μας, ακόμη και σε στιγμές που δεν είναι ανάγκη να πράξουμε με συγκεκριμένο τρόπο για να την αποδείξουμε. Όταν τα λόγια δεν παίρνουν καθόλου μέρος στο παιχνίδι της έκφρασης και της διεκδίκησης, υπάρχει πιθανότητα να δημιουργήσουμε στον άνθρωπό μας την ανασφάλεια της συναισθηματικής απόστασης κι αυτό αργά ή γρήγορα θα τον κάνει να σκεφτεί πως μάλλον κάτι δεν πάει καλά στη σχέση.
Απ’ την άλλη μεριά, η υπερβολική χρήση των γλυκόλογων μπορεί τελικά να τον ξενερώσει, αφού οτιδήποτε σε υπερθετικό βαθμό κάποια στιγμή μας λιγώνει. Προσοχή και στο είδος των υποκοριστικών που χρησιμοποιούνται. Κάποια από αυτά όπως τα «ζουζουνάκι», «μπισκοτάκι», «αρκουδάκι», «αστεράκι» και γενικώς όλα τα «-άκι» ίσως αποδειχθούν πάρα πολύ γλυκά αλλά συνάμα και κάπως λίγα -μιας και χωρίς να ‘χουμε καθόλου αυτήν την πρόθεση, μειώνουμε το ταίρι μας. Έρευνες έχουν αποδείξει, εξάλλου, ότι πολλές φορές τέτοιου είδους «ζουζουνίστικες» εκφράσεις μπορεί να επηρεάσουν ακόμη και τη διάθεση για σεξ.
Σύμφωνα με τη συγγραφέα κι ειδικό των σχέσεων Juliene Davis «αυτή η συνήθεια, μετατρέπει τους ανθρώπους σε ασέξουαλ γλυκούλικα αρκουδάκια με τα οποία θέλεις να κοιμηθείς αγκαλιά ή να δεις κωμωδίες στον καναπέ με τη συνοδεία ζεστής σοκολάτας αλλά μόνο αυτό! Δε σας κάνει να ποθείτε ο ένας τον άλλον!».
Με άλλα λόγια, τα υποκοριστικά και τα γλυκά προσωνύμια ή ψευδώνυμα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιείτε με το σύντροφό σας έχουν μεν τη χάρη τους, αλλά υποσυνείδητα μειώνουν τη λίμπιντο και την ελκυστικότητα και των δύο. Αν, δε, χρησιμοποιείτε και μωρουδίστικες προφορές για να μιλάτε ο ένας στον άλλον, καλύτερα –λέει– να ξεκινήσετε να ετοιμάζετε την κηδεία της σεξουαλικής σας ζωής. Έτσι, ενώ στην αρχή βλέπετε το σύντροφό σας ως έναν άνθρωπο που μπορεί να σας χαρίσει δυνατές στιγμές στο σεξ, καταλήγετε με όλα τα παραπάνω να τον θεωρείτε περισσότερο φίλο σας.
Καλό είναι να υπάρχει σε όλα ένα μέτρο. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν αρέσουν σε όλους τους ανθρώπους τα ίδια υποκοριστικά και στον ίδιο βαθμό. Η αγάπη κι ο έρωτας δε μετριούνται μόνο με το πόσα γλυκόλογα θα πεις στο σύντροφό σου αλλά και με τις μικρές καθημερινές χειρονομίες και πράξεις που θα κάνεις για χάρη του, οι οποίες μπορεί για σένα να μην αρκούν κάθε φορά για να καλύψουν όσα νιώθεις αλλά για εκείνον είναι τα πάντα. Το παν, λοιπόν, είναι να εκφράζεσαι όπως στ’ αλήθεια νιώθεις. Αν είσαι ειλικρινής απ’ την αρχή στον τρόπο έκφρασής σου χτίζεις μια σχέση σε θεμέλια σωστά. Διαφορετικά κάποια στιγμή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα εκτεθείς.
Υ.Γ. Δοκίμασε όταν σου βγει να του/της ψιθυρίσεις γλυκόλογα στο αριστερό αφτί και δε θα χάσεις!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη