Όλοι έχουμε λίγο-πολύ προβλήματα στη καθημερινότητά μας. Κάποιοι δεν μπορούν (ή δεν τολμούν) να τα διαχειριστούν κι είναι μονίμως με μια αρνητική κι άσχημη διάθεση, συντροφιά με μια διαρκή βαρεμάρα και μια γενικότερη απάθεια. Υπάρχουμε, όμως, κι εμείς που παρά τα όποια θέματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, παραμένουμε πεισματικά γεμάτοι ενέργεια και με ένα συνεχές χαμόγελο στο στόμα.
Λένε πως ο άνθρωπος που γελάει πολύ και δυνατά βαθιά μέσα του είναι πληγωμένος, πως έχει περάσει πολλά και δύσκολα. Έχει πέσει δέκα φορές κάτω, μα όλες κατάφερε και σηκώθηκε στα πόδια του. Λένε επίσης πως το γέλιο επουλώνει τα τραύματα. Μπορεί, λοιπόν, να ισχύει το ίδιο και για εκείνους τους ανθρώπους που είναι πάντα δραστήριοι, χαμογελαστοί κι αισιόδοξοι. Μπορεί και να ‘ναι απ’ τους τυχερούς, να μην πόνεσαν ποτέ, μα μόνο εκείνοι κι οι πολύτιμοί τους ξέρουν, αφού η αισιοδοξία τους δεν μπορεί να τους προδώσει.
Εμείς, λοιπόν, με την ανεβασμένη διάθεση και το ακόμα πιο ανεβασμένο volume θα βγούμε με την παρέα μας έξω κι αν ακούσουμε κάτι που στα αφτιά μας θα φανεί αστείο, δε θα φιλτράρουμε το γέλιο μας ούτε θα το βάλουμε σε σίγαση για να μην ενοχλήσουμε τους δίπλα. Αντιθέτως θα γελάσουμε με την καρδιά μας, θα χειροκροτήσουμε θα φωνάξουμε κι ίσως και να κλάψουμε απ’ τα χαχανητά. Δε μας νοιάζει που μπορεί τριγύρω το μαγαζί να ‘ναι γεμάτο αυστηρό κι ατσαλάκωτο κόσμο, ας πέσει πάνω μας όλη η προσοχή κι ας γίνουμε στα μάτια τους ρεζίλι. Ποσώς μας νοιάζει! Θα χαρούμε όταν μας δοθεί η ευκαιρία κι αν πάλι κάποιο απ’ τα φιλαράκια μας είναι λυπημένο, θα δημιουργήσουμε εμείς μια ευκαιρία για να του αλλάξουμε τη διάθεση, ακόμη κι αν δεν είμαστε ούτε εμείς στα καλύτερά μας.
Αν ξαφνικά παίξει το αγαπημένο μας κομμάτι στην καφετέρια που πίνουμε χαλαρά το καφεδάκι μας, θα ξεκινήσουμε να το τραγουδάμε έξω φωνή, κι ίσως και να το χορέψουμε, ασχέτως αν το φιλαράκι μας από δίπλα έχει κοκκινίσει και μας σκουντάει να το βουλώσουμε. Είμαστε εξωστρεφείς, αυθόρμητοι κι απρόβλεπτοι. Οι φίλοι μας, η οικογένειά μας και γενικά οι γύρω μας, μας βλέπουν κι αναρωτιούνται πού τη βρίσκουμε τόση ένταση. Ενίοτε τους φέρνουμε σε δύσκολη θέση, μα όσοι μας αγαπούν μας θαυμάζουν γι’ αυτήν την αυθεντική τρέλα μας και τη θαρραλέα παρόρμησή μας.
Ίσως όλο αυτό να ‘ναι θέμα χαρακτήρα ή απλώς στάση ζωής. Θα σηκωθούμε το πρωί και δε θα μας επιτρέψουμε να ‘μαστε γεμάτοι νεύρα και βαρεμάρα. Θα πιούμε τον καφέ μας, θα χαμογελάσουμε στον καθρέπτη μας και θα αισθανθούμε πανέτοιμοι για μια υπέροχη μέρα, που θα της κλέψουμε τη δόξα με το κέφι μας.
Μιλάμε, γελάμε, τραγουδάμε, κάνουμε σεξ κι όλα τα κάνουμε δυνατά κι ίσως να μη μας χαλάει καθόλου που δεν περνάμε ποτέ απαρατήρητοι, ίσως τελικά και να το απολαμβάνουμε που τραβάμε τα βλέμματα. Το σίγουρο πως δε θα σ’ αφήσουμε να βαρεθείς μαζί μας, γιατί κι εμείς οι ίδιοι απεχθανόμαστε τη ρουτίνα.
Νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, ολοκληρωμένοι και με αυτοπεποίθηση κι έτσι κυνηγάμε πάντα αυτό που θέλουμε απ’ τη ζωή. Ίσως σε ορισμένες περιστάσεις το «ζην επικινδύνως» να μας χαρακτηρίζει, καθώς στη σκέψη του bungee jumping, για παράδειγμα, δε θα το βάζαμε στα πόδια απ’ το φόβο μας. Αν ακούσετε κιόλας (κυριολεκτικά, γιατί εννοείται πως θα ουρλιάξουμε απ’ τον ενθουσιασμό μας) ότι έχουμε κάνει κάποιο επικίνδυνο σπορ, μη σας φανεί περίεργο.
Δεν έχουμε απλώς καλή διάθεση κι αντοχές αλλά και πάθη κι αφοσιωνόμαστε ολοκληρωτικά σ’ αυτά. Κολυμπάμε ενάντια στο ρεύμα κι είμαστε πρόθυμοι να αναλάβουμε ρίσκα. Εστιάζουμε στις ιδέες μας μέχρι να γίνουν πράξεις, αφού γνωρίζουμε καλά ότι ένα όραμα δε σημαίνει τίποτα αν δεν πραγματοποιηθεί. Βλέπουμε την αποτυχία ως μια ακόμη πρόκληση, ανίκανη να μας σταματήσει. Αισθανόμαστε καλά για καθετί μικρό ή μεγάλο που πετυχαίνουμε και δεν αφήνουμε τις κριτικές των άλλων να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία μας. Ό,τι κι αν γίνει, εμείς θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε δυνατά στον εαυτό μας!
Κι αν σε κάποιους δεν αρέσει ο αυθορμητισμός και το φασαριόζικο στιλ μας, δεν πειράζει. Δε γίνεται να αρέσουμε σε όλους, το έχουμε αποδεχτεί αυτό. Όσοι μας αγαπάνε πραγματικά είναι δίπλα μας και μας αγαπάνε ακριβώς γι’ αυτό που είμαστε∙ εκρηκτικοί, δυναμικοί, παρορμητικοί, αισιόδοξοι και λίγο τρελοί!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη