Πριν λίγο καιρό έφυγε από τη ζωή ο γοητευτικός Γάλλος ηθοποιός Alain Delon, ένα διαχρονικό σύμβολο της ανεπιτήδευτης αντρικής ομορφιάς. Ανάμεσα στα πολλά δημοσιεύματα για τη ζωή του, ειδικά την ερωτική, δε γινόταν να μη γίνει αναφορά σε εκείνο το γράμμα που δημοσίευσε ο ίδιος, εκδηλώνοντας την αγάπη του για τη γερμανοαυστριακής καταγωγής ηθοποιό Romy Schneider. Μια κατάθεση ψυχής που γράφτηκε με αφορμή το θάνατο της. Μέχρι να φτάσουμε όμως σε αυτή την επιστολή, η σχέση τους πέρασε από πολλά κύματα. Ξεκίνησε με μίσος, συνέχισε με έναν παθιασμένο έρωτα και ένα σκληρό χωρισμό, για να διατηρηθεί ως μία σπάνιας μορφής φιλία, η οποία κατέληξε σε μια αγάπη που δεν τελείωσε ποτέ.
Vogue
Οι δυο ηθοποιοί γνωρίστηκαν το 1958, όταν αυτή έκλεινε τα 20 και αυτός ήταν μόλις 3 χρόνια μεγαλύτερός της. Η Romy ήταν ήδη διάσημη, ερμηνεύοντας την Αυτοκράτειρα Σίσσυ της Αυστρίας σε μία φαντασμαγορική τριλογία. Ο Alain ήταν ακόμα άσημος, αλλά πολύ γοητευτικός. Αυτή προερχόταν από μία ευκατάστατη οικογένεια, ενώ αυτός στοιχειωνόταν από ένα μαρτυρικό παρελθόν σε θετή οικογένεια και άλλες δύσκολες καταστάσεις που είχε βιώσει. Κάπου εκεί βασίστηκε το αρχικό συναίσθημα που ένιωσαν ο ένας για τον άλλο: αυτή τον έβρισκε τεμπέλη και ανάγωγο και αυτός την είχε χαρακτηρίσει ως «σνομπ» και «φαντασμένη». Θα πρωταγωνιστήσουν στην ταινία «Christine» (1958) και λίγο πριν σβήσουν τα φώτα του τελευταίου γυρίσματος, η πρώτη ερωτική φλόγα θα ξεπηδήσει.
Ό, τι βγήκε στη διασημότητα για το πρώτο καιρό της σχέσης τους, προέκυψε από συνεντεύξεις που έδωσαν οι ίδιοι πολλά χρόνια αργότερα, αλλά και από αυτά που κατέγραφε στο ημερολόγιο της η Schneider. Ο Delon δεν ήξερε λέξη γερμανικά και είχε μάθει να της λέει μόνο τη φράση «Ich liebe dich», με τη Schneider να γράφει ότι η προφορά του ήταν τρομερά κακή. Το πρώτο καιρό, ο ένας δεν ήξερε τη γλώσσα του άλλου, αλλά είχαν ήδη βρει τα υποκοριστικά τους: αυτός την αποκαλούσε «my puppelé» («κούκλα μου») και αυτόν τον φώναζε «grandpa», γιατί ήταν -έστω και ελάχιστα- χρόνια μεγαλύτερός της. Το αστείο είναι ότι μέχρι να γνωρίσει τη Schneider, ο Delon έκανε σχέσεις μόνο με μεγαλύτερες και είχε πει ότι η Romy ήταν ουσιαστικά ο πρώτος του νεανικός έρωτας.
«Θυμάμαι την πρώτη φορά που σε είδα. Ήρθες στο Παρίσι από τη Βιέννη με αεροπλάνο και περίμενα, στο αεροδρόμιο, με ένα μπουκέτο λουλούδια που δεν ήξερα πώς να κρατήσω. Αλλά οι παραγωγοί της ταινίας μου είπαν: «Πρόσφερέ της αυτά τα λουλούδια». Περίμενα με τα λουλούδια μου, σαν ανόητος, περιτριγυρισμένος από μια ορδή φωτογράφων. Όταν προσγειώθηκες, προχώρησα. Είπες στη μητέρα σου, «Ποιο είναι αυτό το αγόρι;» Σου απάντησε: «Πρέπει να είναι ο Alain Delon, ο συμπρωταγωνιστής σου. Και μετά τίποτα, ούτε κεραυνοβόλημα, ούτε τίποτα. Και μετά πήγα στη Βιέννη όπου γυρίζαμε την ταινία. Και σε ερωτεύτηκα παράφορα. Και με ερωτεύτηκες. Συχνά, ρωτούσαμε ο ένας τον άλλον: «Ποιος ερωτεύτηκε πρώτος, εσύ ή εγώ;». Μετρούσαμε ‘Ένα, δύο, τρία!’ Και απαντούσαμε: «Μαζί!». Θεέ μου, ήμασταν τόσο νέοι και χαρούμενοι. Στο τέλος της ταινίας, είπα, «Έλα να ζήσεις μαζί μου στη Γαλλία» και μου είπες: «Θέλω να ζήσω μαζί σου, στη Γαλλία». Θυμάσαι πότε; Οι γονείς σου ήταν έξαλλοι. Εγώ, ένας Γάλλος, που δε μιλούσα ούτε λέξη γερμανικά. Κι εσύ, Κουκλίτσα, που δε μιλούσες ούτε λέξη γαλλικά…» έγραφε σε εκείνη την τελευταία επιστολή, δίνοντας μέσα σε λίγες γραμμές την εικόνα του παθιασμένου έρωτα που ζούσαν τότε.
Η καριέρα του Delon αρχίζει να εκτινάσσεται ψηλά, συνάμα με την εικόνα του καρδιοκατακτητή. Η δική της καριέρα άρχισε να φθίνει και τότε άρχισαν οι πρώτοι καυγάδες. Το 1962 ο Delon γίνεται πατέρας από τη σχέση του με τη Γερμανίδα τραγουδίστρια Nico και ένα χρόνο μετά γνωρίζει τη Nathalie Barthélémy – μετέπειτα κυρία Delon- στα γυρίσματα της ταινίας «Μαύρη Τουλίπα». Η Schneider θα μάθει από τον Τύπο για τη σχέση τους και κάπως έτσι θα δοθεί ένα λυπηρό τέλος. Ένα τέλος που και οι δύο αργότερα δήλωσαν ότι μετάνιωσαν. Ο Delon της άφησε ένα σημείωμα ότι φεύγει με την Barthélémy στο εξωτερικό και λίγο αργότερα θα της στείλει ένα λιτό γράμμα: «…ζήσαμε τον γάμο μας, πριν καν παντρευτούμε, σε αφήνω ελεύθερη αλλά σου αφήνω την καρδιά μου». Λίγα χρόνια μετά, το 1966, η Romy Schneider θα παντρευτεί τον σκηνοθέτη Harry Meyen και θα αποκτήσει μαζί του τον γιο της, τον David. Το 1975 θα χωρίσει με τον Meyen και θα παντρευτεί τον Γάλλο δημοσιογράφο Daniel Biasini με τον οποίο θα αποκτήσει την κόρη της Sara.
Η μοίρα τους όμως θα ενωθεί και πάλι μπροστά από την κινηματογραφική κάμερα στην ταινία «Η Πισίνα» το 1969. Ο διάχυτος ερωτισμός τους και η επική σκηνή του φιλιού κάνει όλο τον κόσμο να μιλάει για επανασύνδεση αλλά οι ίδιοι τους διαψεύδουν όλους. Η φιλία είχε πάρει πλέον τη θέση του έρωτα. Το 1979 ο πρώτος της σύζυγος θα αυτοκτονήσει και δύο χρόνια μετά, το 1981, η Schneider θα έρθει αντιμέτωπη με τον απροσδόκητο χαμό του γιου της μετά από ατύχημα στον κήπο του σπιτιού τους. Ο Delon βρέθηκε αμέσως δίπλα της και ανέλαβε όλες τις διαδικασίες της ταφής και της κηδείας του παιδιού. Η Romy όμως άρχισε να καταρρέει. Νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρική κλινική και ένα χρόνο μετά θα δώσει τέλος στη ζωή της μετά από μεγάλη δόση βαρβιτουρικών με αλκοόλ. Όλος ο κόσμος θα μιλήσει για τη μεγάλη απώλεια της «Αυτοκράτειρας» και ο Alain θα φροντίσει να ταφεί δίπλα στο παιδί της.
Συγκλονισμένος από το θάνατο της, θα γράψει αυτό το γράμμα που δημοσιεύτηκε στο Paris Match, αποχαιρετώντας τη «μικρή κούκλα» του: «…Σε παρακολουθώ να κοιμάσαι. Είμαι μαζί σου, δίπλα στο κρεβάτι σου. Φοράς μακρύ μαύρο χιτώνα και κόκκινο κέντημα στο μπούστο. Είναι λουλούδια, νομίζω, αλλά δεν τα κοιτάζω. Θα πω αντίο, το μεγαλύτερο αντίο, my Puppelé. (κουκλίτσα μου). Έτσι σε φώναζα. Στα γερμανικά σημαίνει «μικρή κούκλα». Δεν προσέχω τα λουλούδια αλλά το πρόσωπό σου, και νομίζω ότι είσαι όμορφη, και ποτέ ίσως δεν ήσουν τόσο όμορφη. Νομίζω επίσης ότι αυτή είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου –και τη δική σου– που σε βλέπω τόσο ήρεμη και γαλήνια. Είσαι τόσο ήσυχη, είσαι τόσο ωραία, πόσο όμορφη είσαι. Είναι σαν ένα χέρι να σκούπισε απαλά από το πρόσωπό σου όλες τις εντάσεις, όλα τα άγχη της ατυχίας. Σε βλέπω να κοιμάσαι. Μου λένε ότι είσαι νεκρή. Σκέφτομαι εσένα, εμένα, εμάς. Πού είναι το δικό μου φταίξιμο;».
Paris Match
Η επιστολή αυτή θα κλείσει με το δικό του σπαρακτικό αντίο: «…Σε κοιτάζω ξανά και ξανά. Θέλω να σε καταβροχθίσω με τα μάτια μου και να σου λέω ξανά και ξανά ότι δεν ήσουν ποτέ τόσο όμορφη και ήρεμη. Αναπαύσου. Είμαι εδώ. Έμαθα λίγα γερμανικά μαζί σου. Ich liebe dich. Σ’ αγαπώ. Σε αγαπώ Puppelé μου». Τον Σεπτέμβριο του 2018 θα ζητήσει να δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Le Figaro», ανήμερα των γενεθλίων της, ένα μήνυμα για όσους θα ήθελαν να την τιμήσουν: «Η Rosemarie Albach-Retty, γνωστή ως Romy Schneider, θα γινόταν 80 χρονών σήμερα, αυτή την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου. Είθε όσοι την αγάπησαν και ακόμα την αγαπούν, να τη φέρουν στη σκέψη τους. Υπογραφή: Alain Delon»
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη