Υπάρχουν έρωτες που δημιουργούν απωθημένα και μπορούν να σε στοιχειώσουν για πάντα. Όπως ο θυελλώδης έρωτας του Αριστοτέλη Ωνάση και της Μαρία Κάλλας. Δύο ξεχωριστές προσωπικότητες της ιστορίας που ενώθηκαν για να δημιουργήσουν άλλη μια, κοινή, αυτή τη φορά. Μια μοιραία σχέση, με στοιχεία αρχαίας τραγωδίας. Ο γοητευτικός, δυναμικός και φιλόδοξος Ωνάσης, δημιούργησε μια ολόκληρη αυτοκρατορία, χαράζοντας τη δική του πορεία στην ιστορία. Η Κάλλας, η απόλυτη ντίβα της όπερας, με τα φωνητικά της προσόντα αποτέλεσε σημείο αναφοράς στη λυρική σκηνή.
Ο Ωνάσης κι η Κάλλας γνωρίστηκαν το 1957 σε μια δεξίωση. Υπήρξε αρχικά ενδιαφέρον απ΄ τον Ωνάση, πλην όμως αυτό εκδηλώθηκε δύο χρόνια αργότερα, το 1959, όταν ο Ωνάσης κι η πρώτη σύζυγός του, Τίνα Λιβανού, κάλεσαν την Κάλλας με το δικό της σύζυγο, Μπατίστα Μενεγκίνι, στη θαλαμηγό «Χριστίνα», για διακοπές. Ένας «θεατρικός» έρωτας με μοναδικούς θεατές τους δύο συζύγους τους, μόλις, είχε ξεκινήσει. Ο Άρης, όπως τον αποκαλούσε η Κάλλας στις ιδιαίτερες στιγμές τους, δεν προβληματιζόταν με την παρουσία της συζύγου του, καθώς φλέρταρε απροκάλυπτα την Κάλλας, γεγονός που στην πορεία του ταξιδιού αντιλήφθηκε κι η Λιβανού. Η Κάλλας, μην μπορώντας ν΄ αρνηθεί τον έρωτα του Αρίστου, υπέκυψε αμέσως στη γοητεία του. Ίσως επειδή δε γνώριζε πού θα την οδηγούσε η σχέση αυτή.
Η σύνδεσή τους, όμως, ήταν ξεκάθαρη και σε τρίτους. Όταν βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, κατά τη διάρκεια των διακοπών τους, ο Πατριάρχης Αθηναγόρας τους ευλόγησε, πιστεύοντας ότι ήταν παντρεμένοι. Μάλιστα λέγεται ότι εκείνο το βράδυ, με βάρκα δραπέτευσαν απ΄ τη θαλαμηγό και τους συζύγους τους κι απομονώθηκαν σε μια ερημική παραλία, όπου έκαναν έρωτα για πρώτη φορά. Άλλοι ισχυρίζονται ότι έκαναν έρωτα στο πάτωμα του κεντρικού σαλονιού της θαλαμηγού.
Στο τέλος των διακοπών τους, η Λιβανού κατέθεσε αίτηση διαζυγίου. Λίγους μήνες μετά χώρισε κι η Κάλλας απ΄ τον σύζυγό της, παρ’ όλο που ο ίδιος αντιδρούσε, βάζοντας εμπόδια στο διαζύγιό τους. Μάταια, όμως, γιατί παρ’ όλο που ο Μενεγκίνι ήταν για την Κάλλας ο μέντοράς της στην καλλιτεχνική της διαδρομή, η ίδια ήταν αδύνατο ν΄ αντισταθεί στον έρωτα του κοσμοπολίτη Ωνάση.
Ελεύθεροι πια οι δυο τους έζησαν έντονα τον έρωτά τους. Με την Κάλλας να του ΄χει παραδοθεί ολοκληρωτικά, χωρίς ν΄ αντιλαμβάνεται ότι για τον Ωνάση η ίδια ήταν μια, ακόμη, νίκη στη σταδιοδρομία του. Ένα τρόπαιο απ΄ τα πολλά που είχε κατακτήσει και του άρεσε συνεχώς να επιδεικνύει. Η ασυμφωνία χαρακτήρων ήταν η αιτία για τους καθημερινούς, εκρηκτικούς καβγάδες τους, που ήταν ανάλογοι του ερωτικού τους πάθους. Η Κάλλας δεν έμοιαζε σε τίποτα με τις συνήθεις κατακτήσεις του Ωνάση. Ήταν μια αγριόγατα που δε δίσταζε να δείχνει τα νύχια της μπροστά σε κάθε θηλυκό αντίπαλό της. Οι συγκρούσεις τους γιγαντώνονταν, με τον Ωνάση να την προσβάλλει ακόμα και δημόσια. Για ΄κείνη ήταν αδύνατο να διακόψει τη σχέση τους. Οι καλλιτεχνικές της εμφανίσεις είχαν μειωθεί δραματικά και το μόνο που έκανε, ήταν να τον περιμένει στη θαλαμηγό του. Εκείνος, όμως, ολοένα κι απομακρυνόταν.
Ένας έρωτας, που μετρούσε, ήδη, εννέα έτη. Που δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της Κάλλας, η οποία πίστευε ότι κάποτε θα της ζητούσε να παντρευτούν. Που την οδήγησε σε ψυχολογική κατάρρευση, όταν το 1968 έμαθε απ΄ την τηλεόραση ότι ο δικός της Άρης παντρεύεται την Τζάκι Κένεντι. Κυριευμένη από ζήλια και πόνο προσπαθούσε να δείχνει δημόσια ότι ΄ναι καλά και προχωρά μπροστά. Εξακολουθούσε, όμως, να λατρεύει τον Ωνάση και να ελπίζει. Τελικά επιβεβαιώθηκε ότι κι εκείνος την αγαπούσε, καθώς συνέχισαν να διατηρούν εξωσυζυγική σχέση. Εκείνη πίστευε στην αλήθεια του έρωτά τους κι αυτός της υποσχόταν ότι θα χωρίσει τη Τζάκι για να ΄ναι μαζί. Κάτι που δεν πραγματοποίησε ποτέ.
Ο Ωνάσης μπορεί να μην αφιερώθηκε ποτέ ολοκληρωτικά σε μία γυναίκα, όμως την αγάπησε πραγματικά, με το δικό του μοναδικό τρόπο. Κι ίσως γι΄ αυτό η Κάλλας ήταν κι η μόνη, που έμεινε κοντά του για πολύ μεγάλο διάστημα. Εξάλλου ο γάμος του με την Κένεντι ήταν μια «καλή μπίζνα», όπως ο ίδιος είχε ομολογήσει στον Τομ Νέστωρ, έμπιστο συνεργάτη του, που το αποκάλυψε στην αυτοβιογραφία του.
Η Κάλλας δεν έφυγε ποτέ απ΄ τον Ωνάση. Στάθηκε πλάι του ερωτευμένη κι απόλυτα παραδομένη σ΄ εκείνον μέχρι και το θάνατό του, στις 15 Μαρτίου 1975. Βίωσε έστω και σιωπηλά όλα τα τραγικά περιστατικά που συνέβησαν στη ζωή του, μετά το γάμο του με την Κένεντι. Ο ξαφνικός θάνατος της αδερφής της πρώτης συζύγου του, Ευγενίας και το αεροπορικό δυστύχημα του γιου του Αλέξανδρου, σηματοδότησαν τη ζωή του. Η αρχή του τέλους πλησίαζε. Δύο χρόνια μετά την απώλεια του γιου του, ήρθε και το δικό του τέλος, που η Κάλλας, μάλλον, δεν άντεξε. Δεν είχε χάσει μόνο τον μεγάλο της έρωτα αλλά και τη φωνή της. Δεν μπορούσε πια να τραγουδήσει. Δύο χρόνια μετά το θάνατό του Ωνάση, «έφυγε» κι η ίδια.
Ένας μοιραίος έρωτας που ‘μεινε ανολοκλήρωτος. Ένας έρωτας που παραμένει αξέχαστος κι ας είναι θαμμένος στο κοιμητήριο της λήθης. Κι η ζωή μια ρόδα που, πάντοτε, θα γυρίζει.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου