Έπρεπε να είναι μαζί ο Μάρκος κι η Εύα;

Flashback στο μακρινό 2007. Στις τηλεοπτικές μας οθόνες κάνει πρεμιέρα άλλη μια κωμωδία που ακόμη και σήμερα μπορούμε να δούμε σ΄επανάληψη χωρίς να βαρεθούμε στιγμή, να γελάσουμε και να νοσταλγήσουμε την εφηβεία μας. Ο λόγος για το «Ευτυχισμένοι Μαζί». Οι ατάκες και το χιούμορ πάνε κι έρχονται με τον Γιάννη Μπέζο να υπηρετεί την κωμωδία στα καλύτερά της. Η Κατερίνα Λέχου πλάι του, κόβει και ράβει, γατούλες, γατόπαρδοι, λιονταράκια, μπίρες και μια τρελή οικογένεια, έρχεται να μας κάνει παρέα κάθε βράδυ Παρασκευής.

Και μέσα σ΄ένα κλίμα χιουμοριστικό, σκάει και το λαβ στόρι. Εύα + Μάρκος. Μάρκος + Εύα. Το ζευγάρι που ήρθε κι είτε μας δίχασε, είτε μας πάθιασε, είτε μας θύμισε κάτι από ισπανική σαπουνόπερα. Αλήθεια, στο τελευταίο επεισόδιο κατάλαβε ποτέ κανείς αν παρέμειναν ζευγάρι ή απλώς συζούσαν κάτω από την ίδια στέγη λόγω του παιδιού;

Πέρασαν περιπέτειες και σαράντα κύματα. Χώρισαν, τα ξανάφτιαξαν, ξαναχώρισαν, πέρασαν πίθηκοι, περιστασιακές σχέσεις, ζήλιες, πανελλήνιες κι ένας γάμος ανάκατος. Ο Μάρκος, ένας ρομαντικός μουσικός, ένας τρυφερός έφηβος που τα δίνει όλα, αλλά φοβάται για την οικογένειά του, ενώ έχει μια δυσκολία να αναπτύξει τη συναισθηματική του νοημοσύνη. Η Εύα από την άλλη, μια δυναμική αυτάρκης γυναίκα, των άκρων και των δύσκολων αποφάσεων. Που κάποιες φορές παρεξηγούσε χωρίς λόγο και μέχρι να πει το «ναι» έβγαλε την ψυχή του Μάρκου. Μια προσωπικότητα που πίστευε στον μεγάλο έρωτα και στον λευκό ιππότη κι ας μην επέτρεπε στον εαυτό της να το δείξει.

Κοιτάζοντας την ιστορία τους από μια άλλη οπτική γωνία, δημιούργησαν μια σχέση αρκετά προβληματική. Ασχέτως ότι δεν είχαν καμία συγγένεια μαζί τους, έχουν εντελώς διαφορετική φιλοσοφία ζωής, έχουν διαφορετικό επίπεδο συναισθηματικής ωριμότητας, ενώ φέρνουν σε δύσκολη θέση τα αδέρφια και τους γονείς τους- χώρια που στα ερωτικά τους μπερδέματα έχουν μπλεχτεί κι οι φίλοι τους (αν σκεφτεί κανείς ότι η Εύα ξεκίνησε ως ζευγάρι με τον κολλητό του Μάρκου.

Ένας γάμος πριν καν υπάρξουν ενήλικες, πριν καν βγουν στον κόσμο να τσεκάρουν λίγο τα πατήματά τους. Πόσο έτοιμος μπορείς να είσαι για ένα τέτοιο άλμα; Που όχι μόνο θα σου αλλάξει τη ζωή, αλλά θα σε κάνει να μεγαλώσεις και πιο γρήγορα απ’ ό,τι υπολόγιζες. Πώς πορεύεσαι με κάποιον που δεν τον έχεις ζήσει έξω από την ασφάλεια της οικογένειας ούτε λίγο; Πώς έχεις την απαίτηση να έχει όλες τις απαντήσεις για μια σχέση ζωής ένας άνθρωπος στα 17 του; Πώς μπορείς να τα ξέρεις όλα και να προβλέπεις καταστάσεις, κάνοντας skip σε επεισόδια της ζωής σου;

Όσο ρομαντικά κι αν θέλουμε να δούμε τη σχέση τους, με τα στιχάκια και τις αφιερώσεις, το πρώτο φιλί, την πρώτη φορά, την πρώτη επανάσταση, μέχρι την οργάνωση του ημιτελούς γάμου, η πορεία τους έκρυβε μια τεράστια ανασφάλεια ν’ ανακαλύψουν τον εαυτό τους πέρα από το ασφαλές περιβάλλον της οικογένειας, ενδεχομένως γιατί κι οι δύο υπέφεραν από μια γονεϊκή απώλεια, ο Μάρκος λόγω θανάτου κι η Εύα λόγω διαζυγίου. Σίγουρα, αν ένα δικό μας άτομο βρισκόταν σε αντίστοιχη θέση, θα το παρακινούσαμε να ξεκολλήσει, να λογικευτεί και να μην πιστεύει σε έρωτες παρορμητικούς, χωρίς την προσωπική τριβή του ζευγαριού στη ρουτίνα και το βάθος χρόνου. Ή ίσως να του λέγαμε να το ζήσει, αλλά με ρέγουλα. Ίσως πάλι, να τ’ αναλύουμε όλα κι ο έρωτας δεν απαιτεί ανάλυση, ακόμη κι αν φέρνει αναστάτωση και μπελάδες.

ΥΓ.: Τελικά η αγάπη αρκεί;