Φρανσουάζ Ζιλό: Η μόνη γυναίκα που άφησε τον Πικάσο

«Η μητέρα μου μου είπε: Αν είσαι στρατιώτης, θα γίνεις στρατηγός. Αν είσαι μοναχός, θα γίνεις ο Πάπας. Αντ’ αυτού, ήμουν ζωγράφος και έγινα ο Πικάσο», αναφέρει σε ένα από τα γνωμικά του ο διάσημος Ισπανός καλλιτέχνης. Το όνομα Πάμπλο Πικάσο έχει συνδεθεί με τον 20ο αιώνα και με τη διαμόρφωση και εξέλιξη της σύγχρονης μοντέρνας τέχνης. Ο Πικάσο αποτελεί ίσως τον διασημότερο ζωγράφο του αιώνα του και το ταλέντο του αναγνωρίζεται αδιαμφισβήτητα, σε αντίθεση με την ηθική του που βάλλεται από διάφορες δηλώσεις-καταγγελίες. Λογίζεται ως κορυφαίος καλλιτέχνης, όμως σαν προσωπικότητα έχει κατηγορηθεί για βάναυσες, αλαζονικές και σαδιστικές συμπεριφορές κυρίως απέναντι στο πρόσωπο των συντρόφων του, τις οποίες χειραγωγούσε και θεωρούσε κατώτερες.

Πληθώρα γυναικών καταστράφηκαν πλάι του, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτά της Μαρί-Τερέζ και της Ζακλίν, οι οποίες αυτοκτόνησαν, καθώς και της Όλγκα και της Ντόρα Μαάρ, οι οποίες έφτασαν στα πρόθυρα παραφροσύνης. Ο Πάμπλο άλλαζε συνεχώς ταίρι, τις απατούσε σχεδόν όλες και τις χώριζε με δραματικό τρόπο. «Κάθε φορά που αλλάζω γυναίκα πρέπει να καταστρέψω την προηγούμενη», δηλώνει. Όλες όμως οι σύντροφοι και ερωμένες του αδυνατούσαν να τον εγκαταλείψουν παρά την κακοποιητική του συμπεριφορά, με εξαίρεση τη Φρανσουάζ Ζιλό, η οποία σε συνέντευξη της δήλωσε: «είμαι η μοναδική γυναίκα που σώθηκα από τον Πικάσο και δεν έχω μετανιώσει στιγμή γι’ αυτό». Όταν τη ρώτησαν πώς, απάντησε «παρατώντας τον».

Η Φρανσουάζ Ζιλό είναι μοναχοπαίδι οικογένειας υψηλής αστικής τάξης. Επρόκειτο για μια θαρραλέα προσωπικότητα. Απαρνήθηκε μια προκαθορισμένη πορεία και χάραξε τη δική της διαδρομή. Ακολούθησε την κλίση της και την αγάπη της στη ζωγραφική διακόπτοντας τις σπουδές της παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της, ο οποίος τη χτύπησε και την έδιωξε από το σπίτι για αυτή της την επιλογή. Η Ζιλό δηλώνει: «Αρνήθηκα να υποκύψω σε κανόνες που δεν είχαν νόημα». Επίσης, έλαβε μέρος σε διαδηλώσεις κατά της ναζιστικής κατοχής και πάλεψε για την ανεξαρτησία της. Η ίδια αναφέρει «Δεν είμαι υποτακτική γυναίκα», ενώ ο Πικάσο την αποκαλούσε «Η γυναίκα που λέει όχι», καθώς ήταν η μόνη που τόλμησε να του φέρει αντίρρηση.

Η γνωριμία του ζευγαριού έλαβε χώρα σε ένα εστιατόριο, όταν εκείνη ήταν 21 και εκείνος 61. Η διαφορά ηλικίας δε στάθηκε εμπόδιο στην ανάπτυξη του ειδυλλίου και η σχέση τους κράτησε μια δεκαετία. Ο Πικάσο μαγεύτηκε από τη σπιρτάδα και τη νεότητα της Ζιλό. Για χρόνια αποτελούσε το μοντέλο του, τη μούσα του, την οικονόμο του και τη μητέρα των παιδιών του, καθώς μαζί απέκτησαν δύο τέκνα. Η ίδια αναφέρει σε συνέντευξή της πως τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. «Ήταν το μεγαλύτερο πάθος της ζωής μου. Δεν έχω ξαναζήσει ούτε αγαπήσει τόσο έντονα. Η σχέση μας έχει γραφτεί μέσα μου με πύρινα γράμματα». Όμως, όσο συμβίωνε μαζί του αναγκαζόταν να βάζει σε δεύτερη μοίρα την καλλιτεχνική της φύση. «Γυναίκες που είναι τόσο όμορφες δεν μπορούν να γίνουν ζωγράφοι», έλεγε ο Πικάσο στη Ζιλό. Η ίδια ανέφερε πως η ζωή με τον Πικάσο πολλές φορές γινόταν αφόρητη και συγκεκριμένα κάνει λόγο για διανοητικό σαδισμό. Από κάποια στιγμή και μετά συνειδητοποίησε πως δεν ήταν διατεθειμένη να παραγκωνίσει το καλλιτεχνικό της ταλέντο και την προσωπικότητά της, γι’ αυτό και τον εγκατέλειψε το 1953, δεχόμενη απειλές από τον Πικάσο, του τύπου «Καμιά γυναίκα δεν αφήνει έναν άνδρα σαν εμένα».

Πράγματι, μετά τον χωρισμό τους, ο Πικάσο επιδόθηκε σε μια παθιασμένη προσπάθεια καταστροφής της. Την κυνηγούσε και επιδίωκε να τη διασύρει σε κάθε ευκαιρία, καθώς πέρα από τις απειλές προς το πρόσωπό της, χλεύαζε και το έργο της. Σύμφωνα με ιστορικούς τέχνης, ο Πικάσο απαγόρευσε στους εμπόρους τέχνης που γνώριζε να αγοράζουν έργα της. Θεωρίες συνομωσίας υποστηρίζουν ακόμα και ότι ο γνωστός ζωγράφος είχε σκεφτεί να μισθώσει δολοφόνο για να απαλλαγεί από την παρουσία της.

Η Ζιλό θαρραλέα υπερασπίστηκε την απόφασή της περί χωρισμού δίχως κανένα πισωγύρισμα. Το 1970 κατέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ξαναέφτιαξε τη ζωή της στο πλευρό του Αμερικανού ιατρικού ερευνητή Τζόνας Σολκ, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Στα καλλιτεχνικά μονοπάτια, το ταλέντο της φαίνεται να αναγνωρίστηκε τα τελευταία χρόνια, με τη Γαλλική κυβέρνηση να της αποδίδει το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής το 2009 και τους ανθρώπους της τέχνης να τη συγχαίρουν για το έργο της.

Η Ζιλό έφτιαξε μια λαμπρή καριέρα και μια ευτυχισμένη ζωή. Σεβάστηκε τις απόψεις της και την προσωπικότητά της και ούσα ανεξάρτητη αρνήθηκε να υποταχθεί στην εξουσία που της ασκούσε ο Πικάσο και στην κακοποιητική του συμπεριφορά. Όρισε την πορεία της, πήρε το ρίσκο να τον εγκαταλείψει δίχως φόβο και τα κατάφερε μένοντας στην πολυτάραχη ερωτική ζωή του ζωγράφου ως η μόνη γυναίκα που τον άφησε.

Αυτό το παράδειγμα ζευγαριού, μέσα από τη θυελλώδη ερωτική του ζωή, μας κάνει να αναρωτιόμαστε εάν γνωρίζουμε ποτέ πραγματικά τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας πριν τον χωρισμό και αν έχουμε αντιληφθεί ως πού μπορεί να φτάσει. Επίσης, επιβεβαιώνει πως μάλλον δεν είμαστε και τόσο καλά ενημερωμένοι για τις προσωπικότητες που άφησαν ιστορία μέσα από το έργο τους.

Πηγή φωτογραφίας: Culturenow.gr

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!