Gala: Η γυναίκα που υπήρξε η μούσα κι ο μεγάλος έρωτας του Dalí

Σαλβαντόρ Νταλί (1904-1989), Ισπανός ζωγράφος, άμεσα συνδεδεμένος με το καλλιτεχνικό κίνημα του υπερρεαλισμού. Δημιουργός σπανίων έργων τέχνης, ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους του 20ου αιώνα. Συγγραφέας, φωτογράφος, γλύπτης, σεναριογράφος. Μια πολυσχιδής προσωπικότητα των τεχνών, μια καλλιτεχνική ιδιοφυΐα που αφοσιώθηκε απόλυτα σε έναν μόνον άνθρωπο, την Γκαλά του.

Έτος 1929: Χρονιά σταθμός για τη ζωή του Νταλί. Η γνωριμία του με τη σύζυγο τού φίλου του Πωλ Ελυάρ, Γκαλά -κατά κόσμον Ελένα Ιβάνοβα Ντιακόνοβα- έμελλε να αλλάξει για πάντα το ρου της ιστορίας του. Ο Νταλί, τής παραδίνεται απόλυτα, εκείνη χωρίζει τον σύζυγό της γι’ αυτόν και μαζί ξεκινούν την κοινή τους πορεία.

Η σχέση τους χαρακτηρίζεται από πάθος, σ3ξουαλικά όργια, απιστίες αλλά και την αιώνια συναισθηματική αφοσίωσή του σ’ εκείνη. Ο Νταλί βλέπει τον πραγματικό της εαυτό, την αγαπά και μέσω εκείνης καταφέρνει να αγαπήσει και τον εαυτό του. Λέγεται ότι εκείνη ήταν ένας περίπλοκος και ταυτόχρονα συναρπαστικός χαρακτήρας, που κρατούσε μαγεμένο τον νάρκισσο Νταλί, ενώ μέσα από την πίστη της στο ταλέντο του τον έκανε να πιστέψει ότι «δεν είμαι τόσο μέτριος όσο νόμιζα», όπως έχει δηλώσει κι ο ίδιος. Η Γκαλά για εκείνον είναι η μούσα του, η οικογένειά του, η μάνατζέρ του. Τον βγάζει από τα οράματά του και τον φέρνει στην πραγματικότητα, απογειώνοντάς τον καλλιτεχνικά. Παντρεύονται στις 30 Ιανουαρίου 1934, με πολιτικό γάμο.

Ο Νταλί, λάγνα εξαρτημένος από εκείνη, τη ζωγραφίζει σαν πυρηνική έκρηξη, σαν Παναγία. Υπογράφει με τα ονόματα και των δύο στους πίνακές του, γιατί όπως χαρακτηριστικά έλεγε «Κυρίως με το αίμα σου, Γκαλά, βάφω τους πίνακές μου». Αναφέρεται σ’ εκείνη στην αυτοβιογραφία του σαν την Ενάτη Συμφωνία, την παραλληλίζει με τα μεγαλύτερα έργα της Αναγέννησης, είναι για εκείνον τα πάντα: «Στιλβώνω την Γκαλά, ώστε να λάμψει, να είναι όσο ευτυχέστερη γίνεται», αναφέρει.

Στον πίνακα του «Γκαλαρίνα», απεικονίζεται η Γκαλά ημίγυμνη, με τα διασταυρωμένα χέρια της να μοιάζουν με καλάθι και το στήθος της σαν γωνία από ψωμί, με τον Νταλί να ανγνωρίζει πως «τώρα που η Γκαλά έχει ανέβει στην ιεραρχία της αριστοκρατίας μου, έχει γίνει το καλάθι με το ψωμί». Ένα από τα δύο δίπτυχα που δημιουργεί σε ολόκληρη την πολύ πετυχημένη καριέρα του, είναι αφιερωμένο σ’ εκείνη, όπως το «Ζευγάρι με κεφάλια γεμάτα Σύννεφα», ένα έργο που δείχνει την ταύτιση που νιώθει μαζί της. Ολόκληρο το έργο του, φαίνεται να είναι επηρεασμένο από εκείνη.

Η ζωή τους, γεμάτη οργιώδη s3x parties που οργανώνουν στο σπίτι του κι ευχαριστούν και τους δύο. Ο Νταλί, βαθιά ερωτευμένος μαζί της, της επιτρέπει να έχει σ3ξουαλικές επαφές με όποιον επιθυμεί και χρηματοδοτεί τις ερωτικές ιστορίες της, μέσα από την τέχνη του. Δε δείχνει να τον ενδιαφέρει κάτι περισσότερο από εκείνη: «Αγαπώ την Γκαλά περισσότερο από τη μητέρα μου, περισσότερο από τον πατέρα μου, περισσότερο από τον Πικάσο κι ακόμη περισσότερο από το χρήμα.»

Για να τη βλέπει ευτυχισμένη, της χαρίζει έναν πύργο και την επισκέπτεται μόνο με την έγγραφη άδειά της. Παρ’ όλα αυτά, ο έρωτάς του για εκείνη παραμένει, της συγχωρεί τις απιστίες της καθώς κι εκείνος διατηρεί συντροφιά από όμορφες παρουσίες. Έχουν μια σχέση που δε βασίζεται στη μονογαμία, αφού κανένας από τους δύο δε φαίνεται να πιστεύει σε αυτή. Ο έρωτας του Νταλί για την Γκαλά του, δεν περιορίζεται σε κοινωνικά πρότυπα, είναι ένας έρωτας που ξεπερνάει τα στερεότυπα και τα στεγανά της καθωσπρέπει κοινωνίας που ζουν, είναι ένας έρωτας όπως τον έχουν επιλέξει εκείνοι, γεγονός απόλυτα φυσιολογικό για το «παρανοϊκό» ζευγάρι. Δεν περιορίζονται σε μια τυπική μικροαστική οικογενειακή ευτυχία, αφού και οι δύο επιζητούν το χρήμα, την καλή ζωή και τις σαρκικές απολαύσεις.

Τελικά, βλέποντας την ιστορία τους καταλαβαίνουμε πως ο Νταλί στο πρόσωπο της Γκαλά βρήκε το άλλο του μισό κι αυτό γιατί της αφιερώθηκε απόλυτα, ακόμα κι όταν ο έρωτας τους συντηρούνταν μόνο από τις στάχτες του. Εκείνη, στον πύργο της με εραστές κι εκείνος στο θέατρο Νταλί, όπου περνούσε τον καιρό του δημιουργώντας και κοιτώντας ανθρώπους να θαυμάζουν τα έργα του.

Ο Σαλβατόρ Νταλί έλεγε: «Νοιάζομαι γι’ αυτήν περισσότερο απ’ όσο νοιάζομαι για τον εαυτό μου, καθώς χωρίς αυτήν όλα θα τελείωναν» κι αυτό ακριβώς συνέβη. Μετά τον θάνατο της Γκαλά, ο Νταλί κλείστηκε στον εαυτό του, δε δημιουργούσε πια, αρνούνταν να τραφεί και να δεχθεί επισκέψεις. Ο τύπος με το περίεργο μουστάκι, είχε χάσει τη σύντροφο της ζωής του και δεν έβρισκε νόημα σε τίποτα πια, καθώς, όπως φαίνεται, ο δε θα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος χωρίς εκείνη. Την Γκαλά του.

Πηγή φωτογραφίας: TheCollector