Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που μια σχέση, αντίθετα με τον κανόνα που τη θέλει να ξεκινάει ανάμεσα σε δύο αγνώστους, μπορεί να ξεκινά κι έπειτα από μια μακροχρόνια φιλία. Η περίπτωση του Άλκη και της Κάτιας, που ενσαρκώνουν ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης και η Αθηνά Οικονομάκου στη δραματική κομεντί του Αντέννα «Ο Πρώτος Από Εμάς», είναι ίσως η απόδειξη πως πολλές φορές, ένας πλατωνικός έρωτας μπορεί να ξεκινήσει από εκεί που κανένας δεν το περιμένει, με κάποιον που ίσως δε φανταζόταν έως τότε.
Φαινομενικά, η Κάτια έχει όλα όσα χρειάζεται· ετοιμάζεται για γάμο με τον σύντροφό της τον Έβαν, έχει μια δουλειά που πληρώνει καλά, είναι στυλάτη κι αεράτη. Ο Άλκης είναι χωρισμένος και πατέρας μιας έφηβης, ψυχολόγος, ζεν κι αθλητικός. Παραμένουν όλα αυτά τα χρονιά δύο πολύ καλοί φίλοι, στα πλαίσια της παρέας τους. Μέχρι που όταν θα ρωτήσουν τα υπόλοιπα μέλη της παρέας την Κάτια, εκείνη μοιάζει να μην ξέρει ούτε γιατί παντρεύεται αλλά ούτε κι αν θέλει σίγουρα να παντρευτεί, γυρνώντας να κοιτάξει εκείνον, σαν να περιμένει ένα σημάδι του.
Κάθε σκηνή από εκεί κι έπειτα, περνώντας και τη δύσκολη διαδικασία της γνωμάτευσης του Άλκη περί καρκίνου, επιβεβαιώνει αυτό ακριβώς το υποβόσκον συναίσθημα. Κάθε βλέμμα, μέσα από τα υπέροχα εκφραστικά μάτια της Αθηνάς Οικονομάκου μαρτυράει, όχι μόνο τη στεναχώρια για όσα περνάει ο φίλος της, αλλά και μια ενδόμυχη συνειδητοποίηση πως ίσως χάσει για πάντα την αληθινή ευτυχία.
Ένας έρωτας που ξεκινάει με πλατωνικό τρόπο σαν εξέλιξη μιας φιλίας, περνάει πρώτα από όλα από το δύσκολο στάδιο του σοκ, σχετικά με το πώς αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις κάποιον. Αναρωτιέσαι πώς γίνεται να μην είχες αντιληφθεί τόσο καιρό τα αισθήματα που πραγματικά ένιωθες και κάλυπτες πίσω από το πέπλο της φιλίας. Κι έπειτα, έρχεται η διαύγεια. Πρακτικά, μπορεί κάποιος να σκεφτεί πως μια φιλία μπορεί να μετατραπεί σε έρωτα, διότι είναι πιο εύκολο να έρθει κοντά κανείς με κάποιον άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά τα ελαττώματα και τα προτερήματά του, διότι ξέροντας τις αντοχές και τις δυνάμεις του, δε χρειάζεται να συστηθεί μαζί του ξανά. Ταυτόχρονα, όμως, ίσως αυτό να είναι και το δύσκολο κομμάτι που αποκαλύπτει τις οποιεσδήποτε αναστολές υπάρχουν.
Δύο άνθρωποι που θα έκαναν τα πάντα ο ένας για τον άλλο και που τώρα συνειδητοποιούν πόσα πράγματα έχασαν στη διάρκεια αυτών των χρόνων. Πέρασαν ως φίλοι στάδια που τους ωρίμασαν για να φτάσουν ακόμα και μέσα από αυτή δύσκολη συγκυρία της ασθένειας να παραδεχτούν τα αισθήματά τους, παρά το γεγονός πως η παρέα τους είχε ήδη αρχίσει να νιώθει πως κάτι υπάρχει στην ατμόσφαιρα και δεν είναι ένα απλό φιλικό ενδιαφέρον.
Άλλωστε το μυστήριο του έρωτα φτιάχνεται από τον κάθε άνθρωπο αποκλειστικά, οι άνθρωποι είναι εκείνοι οι οποίοι δημιουργούν όσα τους γοητεύουν στους φίλους και στους συντρόφους. Έτσι, μπορεί να δουν ξαφνικά τον μέχρι πρότινος φίλο τους «με άλλα μάτια» και να τον ερωτευθούν, χωρίς καν να έχει περάσει η παράμετρος αυτή από τη σκέψη τους έως τότε. Από την άλλη πλευρά, όταν δύο άνθρωποι είναι φίλοι, συνήθως ξέρουν ο ένας τον άλλον πολύ καλά, κι αυτό μπορεί να οδηγήσει την αγάπη τους σε λιγότερες απογοητεύσεις, απομυθοποιήσεις και γιατί όχι, να τη βγάλει από μερικά ευάλωτα μονοπάτια.
Αυτό το ζευγάρι αγαπήθηκε, όχι μόνο εξαιτίας της χημείας των δύο ηθοποιών, αλλά γιατί είναι σαν να το σενάριο συμβαδίζει με τη ζωή -ίσως και να την προλαβαίνει. Υπάρχουν σίγουρα ζευγάρια το οποία από φίλοι εξελίχθηκαν σε σύντροφοι. Έτσι, για πολλούς, ο Άλκης και η Κάτια είναι η προσωποποίηση ενός έρωτα πλατωνικού, αλλά εξίσου εντυπωσιακού που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους έρωτες που ονομάζουμε “μεγάλους”.
Συντάκτης: Μαριάννα Χατζή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
