Michelle-Barack Obama· η δική τους ιστορία

«Σε κάθε σκηνή είσαι το αστέρι μου». M΄ αυτά τα λόγια, στις 17 Ιανουαρίου 2020, ευχήθηκε ο Ομπάμα στη Μισέλ, για τα γενέθλιά της. Αυτό αντίκρισε στα μάτια της, απ΄ την αρχή της γνωριμίας τους. Ένα αστέρι και μια σκηνή, που τους περίμενε ν΄ ανέβουν για να λάμψουν μπροστά στα μάτια εκατομμυρίων πολιτών απ΄ όλο τον κόσμο.

Η Μισέλ Ρόμπινσον, το κορίτσι με τα κοτσιδάκια, μεγάλωσε στο Σικάγο, σε μια μεσοαστική οικογένεια. Με δύναμη κι αποφασιστικότητα και μέσα από σκληρή δουλειά κατόρθωσε να κερδίσει το ρόλο της Πρώτης Κυρίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ίδια στην αυτοβιογραφία της ομολόγησε: «Ούτε δευτερόλεπτο δε σκέφτηκα ότι είχα αναλάβει κάποιον λαμπερό, εύκολο ρόλο. Στεκόμουν στους πρόποδες του βουνού, γνωρίζοντας ότι θα έπρεπε ν΄ ανέβω μόνη μου στην κορυφή και να κατακτήσω την αποδοχή».

Ο Μπαράκ Ομπάμα, Πρόεδρος της Αμερικής για οκτώ έτη, με δύναμη κι εξουσία, που σήμερα ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να συναγωνισθούν, ήταν ένα μικρό αγόρι, με δύσκολα παιδικά χρόνια. Η ασεβής για πολλούς λόγους συμπεριφορά του πατέρα του ήταν η αιτία να χωρίσει με τη μητέρα του, όταν ο Μπαράκ ήταν ακόμη μικρός. Μεγάλωσε χωρίς αυτόν. Ο πατέρας του έχασε τη ζωή του σε τροχαίο, στα 46 του χρόνια.

Ομπάμα και Μισέλ. Απόφοιτοι της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ κι ανερχόμενοι δικηγόροι γνωρίστηκαν το 1989 στη δικηγορική εταιρία που, ήδη, η Μισέλ εργαζόταν. Εκείνη, μόλις, είκοσι πέντε ετών κι αυτός είκοσι οκτώ. Τότε ήταν που ανατέθηκε στη Μισέλ ο ρόλος του μέντορα ενός νεαρού δικηγόρου, το παιδί-θαύμα, όπως τον έλεγαν. Τον τέταρτο Αμερικανό πρόεδρο των ΗΠΑ, που έλαβε Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Δε χρειάστηκε μεγάλο διάστημα για να κερδίσει ο Ομπάμα τη φιλία της Μισέλ. Χρειάστηκαν, όμως, αρκετοί μήνες για να τον ερωτευθεί παράφορα. Στην αρχή ήταν επιφυλακτική. Τ΄ όνομά του, μάλιστα, της είχε φανεί παράξενο. Στη συνέχεια όμως την κέρδισε ο διακριτικός χαρακτήρας του. Η ίδια στο βιβλίο της γράφει ότι: «Από τη στιγμή που αφέθηκα να νιώσω κάτι για τον Μπαράκ, τα συναισθήματα ήρθαν σαν θύελλα, σαν ανατρεπτική έκρηξη ηδονής, ευγνωμοσύνης, ολοκλήρωσης, θαυμασμού». Και συνεχίζει: «Μου φαινόταν σαν μονόκερως των παραμυθιών, τόσο ασυνήθιστος, που ν’ αναρωτιέσαι αν είναι πραγματικός».

Ήταν καλοκαίρι του 1989. Ένα ζεστό βράδυ, που τους βρήκε να βγαίνουν από έναν κινηματογράφο, στο Σικάγο και να περπατούν στο δρόμο, σχολιάζοντας την ταινία που είδαν. Μια στιγμή μπροστά στη βιτρίνα ενός παγωτατζίδικου, ήταν αρκετή για να εκδηλωθεί ο έρωτάς τους. Σκύβοντας η Μισέλ στη βιτρίνα και γυρίζοντας προς τον Ομπάμα, εκείνος την αγκάλιασε και τη φίλησε. Η στιγμή αυτή τους ένωσε για πάντα. Τρία χρόνια αργότερα, το 1992, παντρεύτηκαν κι απέκτησαν δύο κόρες, τη Μάλια και τη Σάσα.

Παρ’ όλο που όλοι τους αναγνωρίζουμε ως ένα απ΄ τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια στον πλανήτη κι οι δύο έχουν ομολογήσει δημόσια ότι για να πετύχει ένας γάμος χρειάζεται πολλή και συνεχή δουλειά. Η ίδια η Μισέλ παραδέχθηκε ότι η συμβουλευτική γάμου, τους βοήθησε να μιλάνε μεταξύ τους για τη διαφορετικότητα του χαρακτήρα τους.

Οι διαφορές τους μπορεί να ΄ταν πολλές, εξίσου όμως πολλές ήταν κι οι ομοιότητες. Μάχονταν για οτιδήποτε θεωρούσαν ότι προσβάλλει τις πεποιθήσεις τους. Με σπουδαιότερη τον αγώνα τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Προσωπικά, απ΄ τη διαδρομή τους στα δημόσια πράγματα γενικότερα, θα τους χαρακτήριζα ως ανθρώπους που δε βολεύονταν με τις υπάρχουσες δομές και μάχονταν συνεχώς να βρουν τρόπους να διορθώσουν, ν΄ αντικαταστήσουν και τελικώς να εξελίξουν τον κόσμο.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι παρ’ όλο που η Μισέλ δε συμφωνούσε με την πολιτική καριέρα του Ομπάμα, επειδή θεωρούσε ότι δεν ήταν η κατάλληλη χρονική στιγμή για να βρεθεί η οικογένειά τους στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, η ίδια είχε εκφράσει δημόσια ότι ο Ομπάμα ήταν γεννημένος για πολιτικός ηγέτης. Το ίδιο αξιοσημείωτη ήταν κι η ενεργή της παρουσία στην προεκλογική εκστρατεία του συζύγου της για τη θέση της Προεδρίας. Και ναι μεν η ίδια δίσταζε να εμφανίζεται δημόσια, καθώς δεν ήθελε να βρίσκεται στο προσκήνιο, παρ’ όλο που ήταν πολύ καλή σ’ αυτό, εντούτοις το έπραττε, επειδή τον στήριζε. Όπως κι εκείνος τη στήριζε.

Αλληλοϋποστηρίζονταν στο γάμο, στην οικογένειά τους, στην πολιτική, στα οκτώ έτη στο Λευκό Οίκο κι εξακολουθούν να πράττουν το ίδιο κι ως «απλοί» πολίτες. Ίσως σήμερα, περισσότερο ξέγνοιαστοι απ΄ τα προβλήματα, τις ευθύνες και το άγχος της εξουσίας, να φαντάζουν περισσότερο θαυμαστοί κι απολαυστικοί στα δικά μας μάτια. Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να συνεχίζουν να εστιάζουν πάνω τους, όμως εκείνοι ζουν ελεύθεροι και βιώνουν την αγάπη κι όσα τους συνδέουν, κάνοντας καθημερινά όλα εκείνα που τους ευχαριστούν.

Πιστεύω ότι η φράση του Πάμπλο Πικάσο «το νόημα της ζωής είναι να ανακαλύπτεις το ταλέντο σου και σκοπός της ζωής είναι να το προσφέρεις στους άλλους», σκιαγραφεί ένα πορτραίτο της Μισέλ και του Ομπάμα. Ένα ερωτευμένο ζευγάρι, που αντάλλαξε όρκους αιώνιας αγάπης, υπό τον ήχο του δικού τους τραγουδιού· «You and I» του Στίβι Γουόντερ. «In my mind we can conquer the world.» Και το κατάφεραν.