Ανατρεπτικός, σβέλτος, καλόκαρδος, ευσυγκίνητος, θαρραλέος, ευφάνταστος, ταπεινός και ο καλός μας άνθρωπος που ποτέ του δεν έπαψε να πιστεύει και να παρακινεί εμάς να πιστεύουμε στο καλό των ανθρώπων. «Καλοί μου άνθρωποι» έλεγε και γέμιζε το στόμα του με τις λέξεις που αγαπούσε κάνοντας το κοινό άλλες φορές να γελάει με τα κινηματογραφικά του καμώματα κι άλλες να συγκινείται με το βλέμμα που ήξερε να μιλάει απ’ ευθείας στην κάμερα και να τρυπώνει στην ψυχή των ανθρώπων.
Ο Θανάσης Βέγγος, ο πράκτορας, ο φωτογράφος, ο εργάτης, ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Οι ρόλοι του αποτυπώνουν τον Έλληνα της τότε εποχής που με τιμιότητα αλλά πολλές φορές και άγνοια προσπαθεί να ανταπεξέλθει σε οικονομικά αδιέξοδα για να βγάλει στην κυριολεξία το ψωμί του. Πρόσφερε το γέλιο με αφθονία κι έλαβε αγάπη, σεβασμό κι αναγνώριση από το κοινό αλλά και τους συναδέλφους του.
Πέρα από τους ρόλους και τη δική του μοναδική συνεισφορά στον ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο, ο ταλαντούχος Θανάσης Βέγγος έζησε έναν πολύ ευτυχισμένο κι επιτυχημένο γάμο πλάι στη γυναίκα της ζωής του την κ. Ασημίνα Βέγγου. Απέκτησαν δυο γιούς, το Χάρη και το Βασίλη, ενώ υπήρξαν από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια με κοινή πορεία πάνω από 60 χρόνια, την οποία διέκοψε μόνο ο θάνατος. Ο Θανάσης Βέγγος απεβίωσε το Μάιο του 2011 κι η αγαπημένη του Ασημίνα 13 χρόνια μετά το θάνατο τού άντρα που αγάπησε πολύ.
Η ίδια ήταν επίσης μια προσωπικότητα με χαμηλό προφίλ και ταπεινότητα. Σπάνια έδινε συνεντεύξεις ενώ μετά το θάνατό του, όλες κι όλες μίλησε στον τύπο μονάχα δυο φορές. Είχε αναφέρει πως της λείπει πολύ σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Espresso και πως του λέει καληνύχτα κάθε βράδυ, σαν να είναι μαζί της. Βλέποντας τις φωτογραφίες του, θυμόταν όλα όσα έζησαν μαζί.
Κι όσα απέκτησαν μαζί, ο Θανάσης Βέγγος τα υπερασπίστηκε με νύχια και με δόντια. Σύμφωνα με την αγαπημένη του Ασημίνα, ο «παπατρέχας» της κινηματογραφικής οθόνης, προσπαθούσε να αποφύγει τις κακοτοπιές και τα χαστούκια της ζωής, ξεπληρώνοντας όπως μπορούσε τους τοκογλύφους για να μη ρημάξουν το σπίτι τους και το θέατρο. Και τα κατάφερε, με πολύ τρέξιμο όπως πάντα τον χαρακτήριζε, πολλές θυσίες, πολλή δουλειά αλλά και με την αγαπημένη του σύζυγο ως στήριγμά του. Η γλυκιά και χαμογελαστή Ασημίνα, ήταν ο δικός του καλός άνθρωπος.
Η ιστορία πίσω από το ειδύλλιο που μέτρησε πάνω από 60 χρόνια σχέσης κι έγγαμου βίου είναι μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, και με κινηματογραφικό χαρακτήρα. Μας αποκαλύπτει μια ακόμη πτυχή του αγαπημένου Θανάση Βέγγου, την πιο ρομαντική και πιο παιδική, που με απίστευτη επιμονή κατάφερε να κάνει δική του τη γυναίκα που ερωτεύτηκε. Μιλάμε για έναν πολύ δυνατό έρωτα αφού άντεξε πολλά και περίμενε αρκετό χρονικό διάστημα για να πάρει έγκριση και να επισημοποιηθεί.
Πιο συγκεκριμένα η Ασημίνα με καταγωγή από το Καλαμίτσι της Λευκάδας, βρέθηκε στην Αθήνα να προσέχει σαν ψυχοκόρη τα παιδιά του θείου της. Η γνωριμία της με το Θανάση δεν άργησε να γίνει. Εκείνος δούλευε ως γαλατάς για την ΕΒΓΑ και κάπου ανάμεσα στα δρομολόγιά του, υπήρχε κι αυτό που θα άφηνε το γυάλινο μπουκάλι με το γάλα στην πόρτα της αγαπημένης του. Σύμφωνα με πληροφορίες του κ Παναγιώτη Σκληρού, συντοπίτη της Ασημίνας που είχε κάνει τη δική του προσωπική έρευνα για το αγαπημένο ζευγάρι, ο Θανάσης Βέγγος ήταν ο χαμογελαστός καραφλός νεαρός με μουστακάκι που έκλεψε την καρδιά της. Όταν της ζήτησε να παντρευτούν, η απάντηση ήταν αρνητική από πλευράς του θείου και της οικογενείας της διότι ο Θανάσης ήταν ένας άνθρωπος που δεν είχε μια σταθερή δουλειά κι εκείνη ήταν ακόμη πολύ μικρή.
Αργότερα, ο Θανάσης Βέγγος βρίσκεται στη Μακρόνησο λόγω του πατέρα του ο οποίος ήταν ήρωας της Εθνικής Αντίστασης.Όσο βρίσκεται εκεί, κερδίζει τις εντυπώσεις και τη συμπάθεια, ενώ ανακαλύπτει το ταλέντο του στην υποκριτική και ο ίδιος μετά από τη συμμετοχή του σε μια θεατρική παράσταση που στήθηκε πάνω στη σκηνή που με τα χέρια του, εργάστηκε για να φτιάξει υπό το βλέμμα και τις υποδείξεις του Νίκου Κούνδουρου. Όταν επιστρέφει από τη Μακρόνησο στην Αθήνα αναζητά και πάλι την αγαπημένη του Ασημίνα. Φανταζόμαστε λοιπόν πως για εκείνον υπήρξε ο μεγάλος κι αθεράπευτος έρωτας της ζωής του. Και για εκείνη, όμως, ίσχυσε το ίδιο, αφού δεν είχε φτιάξει τη ζωή της ακόμη.
Αφού συμμετέχει και πάλι με τη βοήθεια του Νίκου Κούνδουρου σε κάποιες ταινίες, ο ατρόμητος και πολύ ερωτευμένος Θανάσης ζητάει για δεύτερη φορά την Ασημίνα σε γάμο ελπίζοντας πως η άποψη των δικών της για εκείνον και την οικονομική του κατάσταση θα έχει αλλάξει πια. Κι έτσι έγινε. Ο Θανάσης κι η Ασημίνα παντρεύτηκαν στις 16 Δεκεμβρίου το 1956 κι έκτοτε έζησαν μαζί όπως εκείνοι επέλεξαν. Μακριά από τα φώτα και την αίγλη της επιτυχίας του Θανάση, με μια ζωή ταπεινή κι ήρεμη. Δε συμμετείχαν πολύ σε κοινωνικές εκδηλώσεις και πάρτι. Όριζαν τους ρυθμούς της κοινής τους ζωής μέσα στα όρια που οι ίδιοι είχαν θέσει. Φρουροί της ευτυχίας τους και μάλλον έπραξαν σωστά, κρίνοντας από την οικογενειακή τους ευτυχία. Λέγεται, μάλιστα, πως το σπίτι που ο Θανάσης έχτισε στο Καλαμίτσι έμοιαζε με φρούριο, ενώ τα υλικά για το σπίτι τα πήγαιναν με τα χέρια διότι δεν μπορούσε να περάσει αυτοκίνητο.
Ο Θανάσης Βέγγος αγάπησε την Ασημίνα του πολύ. Μοιράστηκε μαζί της τη ζωή του με όλη τη σημασία της λέξης. Υπερασπίστηκε την αγάπη του για εκείνη. Μόχθησε για να αποκτήσουν ένα σπίτι και ένα θέατρο. Αντιστάθηκε στους τοκογλύφους πληρώνοντας με το παραπάνω για κάθε του κοινή ανάμνηση με την Ασημίνα. Όμως όλα αυτά δεν τα κατάφερε μόνος του. Ο φάρος της ζωής του, το δικό του στήριγμα, ο σιωπηλός και πράος παρατηρητής αλλά και συμβουλάτορας, η Ασημίνα της καρδιάς του, ήταν πάντοτε πλάι του. Πλέον, η τέφρα και των δυο βρίσκεται στο σπίτι που έφτιαξαν κι έζησαν μαζί.
«Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δυο χέρια, που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαιδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.» Η απάντηση του αείμνηστου Θανάση Βέγγου, του απλού και ταπεινού δικού μας καλού ανθρώπου, σκιαγραφεί την κατάκτηση της απόλυτης ευτυχίας πλάι στην αγαπημένη του Ασημίνα Βέγγου. Κι αυτό είναι πραγματικός έρωτας θα συμπληρώσουμε εμείς, καλοί μας άνθρωποι.