Όλοι έχουμε έναν κολλητό ή κολλητή που μοιραζόμαστε τα πάντα μαζί του. Κι όταν λέω τα πάντα εννοώ ακόμα κι αυτή την τόσο δα μικρή σκέψη. Ανέκαθεν, άρεσε το κουτσομπολιό κι ας μην το παραδέχτηκε ποτέ κανείς. Κλασική στιγμή μάζωξης σε σπίτι. Ποιο είναι το πρώτο θέμα που προσγειώνεται στο διαχρονικό τραπέζι των συζητήσεων; Δεν είναι άλλο απ΄τα ερωτικά του κολλητού.
Προσπερνώντας εν τάχει τα θετικά κομμάτια, κάνετε μια στάση στα αρνητικά. Εδώ ξεκινάει το ενδιαφέρον της υπόθεσης. Έρχεται το «μαγικό φτυαράκι» και ξεκινάει να σκάβει γύρω του λαγούμια. Εφόσον χώρισε ο κολλητός πρέπει να τον στηρίξεις. Δεν αργείς να συμβάλλεις κι εσύ στην προσπάθεια της «ταφής». Περνάνε οι ώρες. Το σκηνικό δεν αλλάζει. Το πολύ-πολύ να πεινάτε, αλλά δεν πτοείστε, παραγγέλνετε κάτι και συνεχίζετε.
Σε λίγο το διασκεδάζετε. Γελάτε, κοροϊδεύετε. Όσο πιο βαθιά θάβετε τόσο πιο πολλά βρίσκεται να πείτε. Καταλήγετε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν και τόσο καλός όσο νομίζατε. Πρώτος κι αγέρωχος ακολουθεί αυτή την τελευταία άποψη ο κολλητός σου κι ύστερα εσύ από πίσω πιστός ακόλουθος.
Όμως, ρόδα είναι και τουμπάρει ανάποδα πολλές φορές. Γίνεται κάτι αναπάντεχο, κάτι που δεν είχες υπολογίσει. Ο κολλητός ή η κολλητή σου μετά τα όσα ειπώθηκαν τα ξαναβρίσκει με τον πρώην. Βέβαια, άλλο να το ακούς κι άλλο να το βλέπεις. Δεν ήσουν αρκετά τυχερός κι έπρεπε να υποστείς τη μοιραία συνάντηση.
Τους αντικρίζεις. Το βλέμμα σου κολλάει σε εκείνον. Καταιγίδα ξεσπά μέσα σου. Κατηφορίζουν μία-μία οι εικόνες στο μυαλό σου. Οι κουβέντες, τα σχόλια, οι χαρακτηρισμοί. Θέλεις να ανοίξει η γη να σε καταπιεί. Πόσο άβολη κι αμήχανη στιγμή. Δεν μπορείς να κοιτάζεις άλλο τον πρώην-νυν. Θέλεις να φύγεις, αδυνατείς να κουνηθείς. Να γελάσεις, να κλάψεις, ούτε και ξέρεις.
Απορείς με την ψυχραιμία του κολλητού σου. Μια άνεση, μια χάρη, σαν να μην έγινε τίποτα απολύτως. Λες κι ήταν κάποιος άλλος εκείνη την ημέρα στο σπίτι, που κατέκρινε τον ίδιο άνθρωπο με τον οποίο τώρα κρατιέται αγκαζέ. Έχεις απογοητευτεί πολύ αλλά κυρίως έχεις ξενερώσει.
Σφίγγεσαι, δεν πρέπει να καταλάβει τίποτα κανείς απ’τους δυο. Συγκεντρώνεσαι. Δεν πρέπει να το φανερώσεις. Υπάρχει κι ο κώδικας της εχεμύθειας στη φιλία σας. Δε θέλεις να τον καταπατήσεις. Απ’ την άλλη όσο το σκέφτεσαι τόσο πέφτει στα μάτια σου ο κολλητός σου. Οπότε ψάχνεις αιτίες να τον δικαιολογήσεις. Σίγουρα κάποιο τέχνασμα εφάρμοσε ο πρώην-νυν για να τον εξαπατήσει. Άσε που αυτό το άβολο που ένιωσες πριν, δε λέει να φύγει από πάνω σου.
Περίεργα συναισθήματα και δύσκολα διαχειρίσιμα. Ίσως που κρατήθηκες και δεν αντέδρασες ήταν καλύτερο. Δεν επιθυμείς να χωθείς ανάμεσα σε δυο. Παρατηρείς τον κολλητό μα δε βγάζεις λέξη. Με την πρώτη ευκαιρία ξέρεις πως θα εμφανίσει το «μαγικό φτυαράκι» και θα συνεχίσει τη δουλειά του απ΄κει που την άφησε. Ό,τι γίνεται λάθος μία φορά, γίνεται και δεύτερη αν δεν αλλάξει ο λόγος για τον οποίο έγινε.
Βιώνοντας τέτοια εμπειρία δε θέλεις να ξαναμπείς σε αυτή την τελετουργία της «ταφής». Είναι μέχρι να το ξεχάσεις φυσικά και να κατρακυλήσεις στον εθισμό του κουτσομπολιού. Το τραβάει ο οργανισμός σας. Κι εσένα και του κολλητού ή της κολλητής σου. Είναι μέρος της φιλίας σας. Για άλλους μεγαλύτερο, για άλλους μικρότερο.
Πρόσεχε μόνο τις απρόοπτες συναντήσεις.
Συντάκτης: Λένα Δεληγιαννίδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
