Ο αλλός σου εαυτός βρίσκεται κάπου εκεί έξω

Πόσο γλυκά αντηχούν οι συλλαβές της και εγώ σαν σκλάβος τους ακολουθώ το θρόισμά τους. Στην ύπαρξή της απλώνεται ο χώρος, θαρρείς η γη ανταποκρίνεται στο κάλεσμά της. Μιλώ για την αγάπη, για αυτή όλοι γνωρίζουμε όμως έρχομαι να τονίσω μία πλευρά της τόσο ξεχωριστή και σπάνια, εκείνη την ερωτική αλλά ταυτόχρονα και τόσο ανθρώπινη.

Είναι η στιγμή που το δύο γίνεται ένα. Το εγώ γίνεται εσύ και το εσύ γίνεται εγώ. Δύο μισά αλλά ένας εαυτός. Ναι, μιλάω για εκείνο το συναίσθημα που νιώθεις πως βρήκες το νόημα για να ζεις, πως σε αυτόν τον άνοστο και γεμάτο αισχρότητα κόσμο έχεις λόγο να ελπίζεις, έχεις λόγο να ακολουθήσεις ξανά τα μέχρι τώρα ευνουχισμένα σου όνειρα.

Για όλους εμάς υπάρχει ένα μισό μας εκεί έξω και δεν το στηρίζω σε ρομαντικές σκέψεις και ιδέες αλλά στο γεγονός ότι γεννιόμαστε με ένα κενό στο μέσα μας, θα το έχεις νιώσει ίσως και εσύ. Αυτός ο «ίλιγγος» που σε πιάνει καμιά φορά τα βράδια και δεν μπορείς να πλαγιάσεις πουθενά, είναι η ανάγκη να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, έμφυτη τάση της ανθρώπινης ύπαρξης. Την αναζητάς σαν τρελός, πολλές φορές υποσυνείδητα, άλλοτε συνειδητά και όταν τη βρεις σε αυτό το άλλο σου μισό, όταν το αγαπήσεις περισσότερο από ό,τι ήξερες ότι μπορούσες, παραπάνω από το ίδιο σου το εγώ, όταν αυτά τα δύο μάτια κοιτάξουν μέσα στην ψυχή σου και την αναρριχήσουν, την ενστερνιστούν, τη λατρέψουν τότε θα νιώσεις την τρανή αγαλλίαση που έψαχνες.

Γιατί πλέον δε χρειάζεται να φοβάσαι, το μισό σου θα είναι εκεί πάντα για σένα, η αγκαλιά που θα κουρνιάζεις σαν μικρό παιδί. Ο άνθρωπός σου θα σε συμπληρώνει, θα ζει μέσα στη χαρά σου, μέσα στη λύπη σου και καθώς σκουπίζει τα δάκρυά σου, θα σε κάνει πιο δυνατό. Κάθε μέρα θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, θα ισορροπεί όσα είσαι με όσα νομίζεις ότι είσαι. Θα υπάρχουν στιγμές που θα σε αγαπάει, ενώ εσύ δε θα αγαπάς τον εαυτό σου για να σε σηκώνει όταν το χρειάζεσαι. Δεν υπάρχει κάτι πιο ζεστό από το να ξυπνάς δίπλα του, να νιώθεις το σώμα του σιμά στο δικό σου, να βρίσκεις κάθε απάντηση στο βλέμμα του και να παραδίνεσαι σε κάθε χάδι, σε κάθε άγγιγμα.

Συνοδοιπόροι σε ένα ταξίδι, επιβιβασμένοι σε ένα πλοίο που μόνο εσείς ξέρετε τον προορισμό. Ίσως και να μην σας δει ξανά κανείς, ίσως να μην υπάρχει πλέον γυρισμός. Κινητήρια δύναμη η αγάπη. Κάθε σταθμός μια περιπέτεια, κάθε βίωμα μία εμπειρία, κάθε στιγμή ευτυχίας ένα βήμα κοντύτερα στον παράδεισο, στην Εδέμ σας. Ένα απατηλό όνειρο για τους απέξω, εσείς όμως καταφέρατε να το πραγματοποιήσετε. Υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτό; Υπάρχει καλύτερος λόγος για να χαμογελάς κάθε πρωί που ανοίγεις τα μάτια; Εγώ έψαξα μα δε βρήκα.

Ακόμα και η απόσταση δε χωρίζει δύο μισά, θυσιάζονται εγωισμός και μικροπρέπειες στο βωμό των συναισθημάτων τους. Έχουν πάντα την ανάγκη να βρίσκουν το ένα το άλλο, να τείνουν προς την αταξία γιατί ο σκοπός της δημιουργίας τους είναι να είναι ένα. Άσχετα τι λέμε εμείς, άσχετα τι πιστεύουμε, δεν έχει νόημα, είναι πάνω από εμάς. Κάποιος φύτεψε την αγάπη ανάμεσα τους και ο σπόρος αυτός όσο μεγαλώνει και εξαπλώνεται δεν πρόκειται να αφήσει την τελευταία του πνοή πριν το κάνουν πρώτα εκείνοι.