Πόσο ωραίο να ζεις σε σπίτι χωρίς τηλεόραση

Μπήκε στη ζωή μας κάπου το 1960 κι άλλαξε τα μέχρι τότε δεδομένα. Μιλάω για το ορθογώνιο κουτάκι που έχεις στο σαλόνι σου, αυτό το οποίο έχει μια θέση ξεχωριστά δική του σε όλα τα σπίτια. Καλά κατάλαβες κι αν δεν κατάλαβες αναφέρομαι στην τηλεόραση. Δεν μπορείς να το αρνηθείς, είχε διεισδύσει την καθημερινότητά μας για τα καλά. Ξεκίνησε δυναμικά,όμως παρατηρώ την πορεία της να φθίνει. Εάν μου επιτρέπεται θα έλεγα ότι προβλέπω και τον «θάνατό» της. Μπορεί όχι στο άμεσο μέλλον, αλλά προς τα εκεί οδεύει με γοργούς ρυθμούς και θα σου εξηγήσω παρακάτω τον λόγο.

Καλώς ή κακώς το διαδίκτυο έχει κερδίσει πλέον τα πρωτεία. Επιστρέφεις σπίτι απ’ τη δουλειά σίγουρα κουρασμένος κι επιθυμείς να ενημερωθείς για τα νέα της επικαιρότητας. Σκέφτεσαι να πατήσεις αυτό το κόκκινο κουμπί πλέον. Προτιμάς να διαλέξεις εσύ τι θέλεις να δεις ή να ακούσεις χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο. Άλλωστε εκεί δεν ακούς μια ξένη φωνή μέσα στο κεφάλι σου να σου παρουσιάζει γεγονότα όπως τη βολεύει εκείνη, όπως την καθοδήγησαν να σου τα αναγγείλει. Σε αυτό το χώρο εσύ φιλτράρεις, με δική σου ευθύνη, όλες τις πληροφορίες.Εκτός αυτού, κρατώντας την κλειστή γλυτώνεις κι όλη τη βαβούρα της στο σπίτι.

Πάντα ήταν μέσο για προπαγάνδα και χειραγώγηση, αλλά τώρα έχει παραγίνει το κακό. Άσε που σου χαλάει και την ψυχολογία, τσακωμοί κι αρνητικότητα και στην ουσία δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς παρακολουθείς.

Καλύτερα χωρίς τηλεόραση στο σπίτι, δίνουμε σημασία σε διαφορετικά πράγματα. Μιλάμε περισσότερο μεταξύ μας, συσπειρώνεται η οικογένεια στο σαλόνι και παραθέτει τα προβλήματά της. Φτάνουν οι χωρίς λόγο στενάχωρες ειδήσεις που υποσκάπτουν την αλήθεια, οι χαζές διαφημίσεις που μας παρασέρνουν. Είμαστε ελεύθεροι στο νου να κρίνουμε πότε είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε για λίγο το μικρό μας κόσμο και να βγούμε δειλά-δειλά στο μεγαλύτερο κι ακόμα πιο απαιτητικό. Δε θα μας επιβάλλει ένα κουτί πότε και πώς θα το κάνουμε. Εμείς του δώσαμε αξία, εμείς του την αφαιρούμε συνειδητά. Μπορούμε αν το θελήσουμε.

Πόσο ωραίο να βάζεις δυνατά τη μουσική και να τραγουδάς κρυφά, μήπως και σε ακούσει κανένας. Έτσι διακριτικά κάνεις πως χορεύεις. Αν είσαι λάτρης του ραδιοφώνου, θα το έχεις τοποθετημένο σε σταθερό μέρος για να πιάνεις τον αγαπημένο σου σταθμό. Η τηλεόραση βουβή, προσπαθεί κάποιες στιγμές να σε δελεάσει. Εσύ είσαι ανένδοτος και το ευχαριστιέσαι.

Άκου αυτό, συνταγή για να μη νιώθεις μόνος σπίτι: άνοιξέ την για να σπάσει αυτή την εκκωφαντική σιγή. Δεν είναι λίγο αστείο; Μειώνει το αίσθημα της μοναξιάς, λέει. Και πώς γίνεται αυτό; Αδυνατώ να καταλάβω. Μόνο μια εκπομπή να δεις, χειρότερα θα γίνεις. Καλά για ταινία δεν το συζητώ, θα σου λείπουν οι κολλητοί σου, οι χαζομάρες που κάνατε κατά τη διάρκειά της, τα γέλια, οι σχολιασμοί. Σαν να σε ωθεί προς την μοναξιά μου φαίνεται, σε αναγκάζει να καθηλωθείς στον καναπέ σου και να την παρακολουθείς μαρμαρωμένος.

Αν νιώθεις μόνος στο σπίτι, πολύ απλά μη μείνεις σπίτι ή αλλιώς κάλεσε παρέα. Σου έχω και μια ακόμα εναλλακτική, τη μουσική. Αν είσαι κουρασμένος παίξε κάτι να σε χαλαρώσει, αν έχεις διάθεση για χορό ξέρεις τι να ακούσεις για να σε ανεβάσει. Αν έχεις όρεξη για σκέψη, γέμισε το ποτήρι σου με το ποτό που σε ευχαριστεί και άκου τη ραδιοφωνική εκπομπή που μεταδίδει τις βραδινές ώρες. Α, έχεις και τον εαυτό σου για παρέα, μην ξεχνιόμαστε.

Τελικά πόσο ωραίο είναι να ζεις στο σπίτι χωρίς τηλεόραση; Πολύ, θα έλεγα.