Όσο τα χρόνια περνούν τόσα περισσότερα επαγγέλματα με άμεση σχέση με τον άνθρωπο κάνουν την εμφάνισή τους, δείχνοντας ότι ο άνθρωπος έχει καταλάβει τη σπουδαιότητα του να γνωρίζει πράγματα για τον άλλον και για να βρίσκει τρόπους να κάνει τη ζωή του και την επαφή μαζί του καλύτερη. Μια ομάδα επαγγελμάτων που σχετίζονται με τον άνθρωπο απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, αφού ασχολείται με πρόσωπα που βρίσκονται στη διαδικασία της μάθησης. Όταν κάποιος ενηλικιωθεί δε χρειάζεται άμεση φροντίδα κι εκπαίδευση από κάποιον άλλον -θεωρητικά τουλάχιστον, γιατί καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωή μας μαθαίνουμε- όμως ένα παιδί έχει ανάγκη όλη τη βοήθεια που μπορεί να λάβει από τον περίγυρό του. Όσοι λοιπόν αποφασίσουν να ασχοληθούν με τα παιδιά, όπως οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, οι παιδίατροι, οι παιδοψυχολόγοι, πρέπει να είναι σίγουροι για τον εαυτό τους, απαντώντας πρώτα σε ορισμένες ερωτήσεις.

 

1. «Θα έχω την απαραίτητη υπομονή;»

Δεν είναι ντροπή να παραδεχθούμε πως κάποιες φορές χάνουμε την υπομονή μας και φτάνουμε στα όριά μας. Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη συχνότερα όταν ασχολούμαστε με παιδιά, αφού θα υπάρχουν φορές που εκείνα δε θα μας ακούν. Πρέπει να θέσουμε αυτό το ερώτημα στον εαυτό μας πριν διαλέξουμε ένα επάγγελμα που σχετίζεται με παιδιά. Η διδασκαλία ή η εξέταση του παιδιού (αν είσαι παιδίατρος) απαιτεί υπομονή και να το αντιμετωπίζεις με καλοσύνη κι ευγένεια, ώστε να θέλει να συνεργαστεί μαζί σου.

 

2. «Θα μπορέσω να δώσω το 100%;»

Αυτό είναι ένα ερώτημα που απασχολεί πολλούς πριν πάρουν την απόφαση να ασχοληθούν με παιδιά, καθώς αναγνωρίζουν το αίσθημα της ευθύνης που κουβαλά κάθε τους πράξη. Στην ουσία όταν είσαι εκπαιδευτικός ευθύνεσαι για τις γνώσεις που θα αποκτήσει το παιδί και εν μέρει για τη στάση ζωής του και θες να το πλάσεις με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να πετύχει τους στόχους του και να είναι η ελπίδα που περιμένουμε για τον κόσμο.

 

3. «Θα μπορέσω να αντιμετωπίσω όλες τις καταστάσεις;»

Τα παιδιά αντιδρούν πολύ διαφορετικά από τους ενήλικες σε πληθώρα καταστάσεων κι εσύ που ασχολείσαι μαζί τους καλείσαι να αντιδράσεις με διαφορετικό τρόπο. Τα παιδιά είναι απρόβλεπτα, γι’ αυτό πρέπει να είσαι ευέλικτος και να θυμάσαι ότι μιλάς σε πρόσωπα ευαίσθητα με εύθραυστη ψυχολογία, οπότε δε θέλεις να κάνεις ή να πεις κάτι που μπορεί να τα κάνει να φοβούνται στη μετέπειτα ζωή τους, όταν έρθουν αντιμέτωπα με δύσκολες καταστάσεις.

 

4. «Θα είμαι κατάλληλο πρότυπο;»

Ένα παιδί βλέπει τον εκάστοτε εκπαιδευτικό ως επίγειο Θεό, γι’ αυτό προσπαθεί σε πολλά πράγματα να τον μιμηθεί. Είναι εύλογο να αναρωτιέσαι αν θα μπορέσεις να αποτελέσεις σωστό πρότυπο που θα καταφέρει να βοηθήσει το παιδί να υιοθετήσει τρόπους καλής συμπεριφοράς. Το παιδί μιμείται και του χρωστάμε κάτι σωστό να μιμηθεί, αν και καταλαβαίνουμε όλοι ότι όσοι ασχολούνται με παιδιά είναι επίσης άνθρωποι και μπορεί να κάνουν και λάθη.

 

5. «Θα μπορέσω να το κάνω να με εμπιστευτεί;»

Η εμπιστοσύνη είναι βασικά στοιχείο κάθε σχέσης. Όταν ασχολούμαστε με παιδιά πρέπει να είμαστε κοντά τους και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους, ώστε αν το παιδί αντιμετωπίζει κάτι και για οποιοδήποτε λόγο δε θέλει να το μοιραστεί με την οικογένειά του, να μπορεί να έρθει να μας το πει και να το βοηθήσουμε. Μην ξεχνάς ότι η εμπιστοσύνη πρέπει να είναι αμφίδρομη∙ αν του δείξεις εμπιστοσύνη, θα σ’ εμπιστευτεί κι αυτό.

 

6. «Θα καταλάβω αν έχει κάποιο πρόβλημα;»

Πολλά είναι τα παιδιά στις μέρες μας που αντιμετωπίζουν κάποιο μαθησιακό θέμα ή κάποιο οικογενειακό πρόβλημα. Μια σκέψη που παιδεύει συχνά όσους ασχολούνται με παιδιά είναι αν θα μπορέσουν να καταλάβουν πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα, ώστε να επέμβουν και να δώσουν στο παιδί την καλύτερη λύση. Αρκεί πολλές φορές να εμπιστευτείς το ένστικτό σου και να είσαι παρατηρητικός, ώστε  να αντιληφθείς πότε κάτι δεν πάει καλά.

 

7. «Με τις αδυναμίες τι γίνεται;»

Όλοι οι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερες συμπάθειες. Υπάρχουν φορές που κάποιοι σου είναι περισσότερο αγαπητοί ή συμπαθείς, που σε κερδίζουν με τον τρόπο τους, ακόμα και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Όταν όμως δουλεύεις με παιδιά, οφείλεις να δείχνεις πως δεν ξεχωρίζεις κανένα ανάμεσά τους, να υιοθετήσεις την ίδια συμπεριφορά απέναντι σε όλα, ώστε κανένα να μη νιώσει απόρριψη, να μη λυπηθεί, να μην αισθανθεί πως βρίσκεται έστω και για λίγο στο περιθώριο.

 

8. «Κι αν συμβεί κάτι άσχημο, πώς θα του το πω;»

Αυτό ίσως είναι ένα απ’ τα πιο δύσκολα θέματα που καλείσαι να διαχειριστείς όταν δουλεύεις με παιδιά. Η ζωή δεν έχει μόνο ευχάριστες στιγμές και μπορεί να υπάρξουν φάσεις που θα χρειαστεί να ανακοινώσεις στα παιδιά κάτι που θα τα στεναχωρήσει. Η στιγμή αυτή είναι ο εφιάλτης όλων αφού κανείς δε θέλει να τραυματίσει τις παιδικές ψυχούλες. Τα κακά μαντάτα όμως είναι κι αυτά μες τη ζωή και αν διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και είσαι εκεί για να λύσεις κάθε απορία τους, να ‘σαι σίγουρος πως θα πάνε όλα καλά.

 

9. «Αν μου τύχει κάποιο πολύ δύσκολο παιδί, τι θα κάνω;»

Είναι γεγονός πως όταν είσαι εκπαιδευτικός κάθε παιδί χρειάζεται ιδιαίτερη μεταχείριση. Πιθανόν κάποια να προσπαθήσουν να τραβήξουν την προσοχή περισσότερο από άλλα ή να νιώθουν παραμελημένα στο σπίτι και να προσπαθούν να γεμίσουν από αυτά που θα τους προσφέρεις εσύ ή να θέλουν να εκφράσουν κάτι, χωρίς να βρίσκουν τον κατάλληλο τρόπο. Ένα παιδί που δε σου κάνει τη ζωή εύκολη, που μπορεί να σε φέρει στα όριά σου, να κάνει φασαρία ή ζημιές, δεν είναι παρά ένα ακόμη παιδί που ζητάει την αγάπη σου. Να του τη δώσεις και μην το φοβάσαι. Δεν είναι κακό παιδί, μπορεί να είναι απλώς πληγωμένο.

 

10. «Θα έχω καλή συνεργασία με τους γονείς;»

Πες μου έναν που να ασχολείται με παιδιά και να μην τον ανησυχεί η συνεργασία με τους γονείς. Οι γονείς πολύ συχνά δυσκολεύουν την καλή επικοινωνία με το παιδί, εφόσον τείνουν να παίρνουν αποφάσεις και να απαντούν εκπροσωπώντας το. Πολλές φορές δε δέχονται αυτό που τους λες για το καλό του παιδιού τους και θεωρούν πως επειδή έχουν τον πρώτο λόγο ξέρουν πάντα καλύτερα. Μη σε αγχώνει αυτό, αφού με τον καιρό θα βρεις τρόπο να τους συμβουλεύεις και στην τελική είναι δική τους η απόφαση και αν θα σ’ ακούσουν.

 

Μήπως καλό θα ήταν ν’ ακούγαμε λίγο παραπάνω τα παιδιά; Έχουν τόσα να πουν, τόσα να μοιραστούν κι όλα θα ήταν ευκολότερα αν τους δίναμε λίγο περισσότερο χρόνο να εκφραστούν και να ανοίξουν την καρδιά τους. Αν σε παιδεύουν και σένα αυτά τα ερωτήματα και καταφέρεις να τους δώσεις απάντηση, θα δεις ότι θα γίνεις πολύ καλός άπαξ και αποφασίσεις να ασχοληθείς με παιδιά!

Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.