7 πράγματα που μπορείς να νιώσεις μόνο αν είσαι εκπαιδευτικός

Το επάγγελμα που επιλέγεις να κάνεις στη ζωή σου, θα σου χαρίσει πολλά διαφορετικά συναισθήματα κι εμπειρίες. Θα σε κάνει να βιώσεις πράγματα που ποτέ άλλοτε δεν περίμενες, θα σε θέσει προ των ευθυνών σου και θα σε «αναγκάσει» να δεις τη ζωή μέσα από τα μάτια της τέχνης ή της επιστήμης, που μαζί τους επέλεξες να πορευτείς μέσα στα χρόνια που θα έρθουν. Κάθε δουλειά με τη χάρη της, αλλά εδώ θα βρεις 7 πράγματα που μπορείς να νιώσεις μόνο αν ασχολείσαι με το επάγγελμα του καθηγητή.

1. Ενθουσιασμό όταν οι μαθητές σου λύνουν μια άσκηση που τους δυσκόλευε πολύ

Μοιράζεσαι κι εσύ μαζί τους το ζόρι τους, τον φόβο τους για την αποτυχία και την κούρασή τους όταν τους παίρνει παραπάνω ενέργεια και χρόνο να καταλάβουν κάτι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος ενθουσιασμός από το να βλέπεις ένα σου παιδί- γιατί σαν δικά σου παιδιά τα νιώθεις κι αυτά- να καταφέρνει κάτι που μέχρι πρότινος του φαινόταν αδύνατο.

2. Ευτυχία για την ευγνωμοσύνη των γονιών

Κι έρχεται εκείνη η στιγμή που ένας γονιός θα έρθει να σου πει «σ’ ευχαριστώ για αυτά που κάνεις για το παιδί μου» κι εσύ φτάνεις στα όρια τού να βάλεις τα κλάματα μπροστά του, αφού δεν είχες ιδέα. Δεν είχες την παραμικρή ιδέα του πόσο μπορεί να έχεις επηρεάσει τη ζωή ενός παιδιού κάνοντας απλώς αυτό το οποίο αγαπάς τόσο: να διδάσκεις.

3. Συγκίνηση όταν το παιδί σού λέει «νιώθω έτοιμος/έτοιμη»

Χρόνια ολόκληρα μπορεί να προσπαθείς να τα πείσεις ότι μόνα τους μπορούν να καταφέρουν τα πάντα, ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν όλα τους τα όνειρα αρκεί να τα θέσουν ως στόχο κι ότι εσύ θα είσαι όντως δίπλα τους σε κάθε τους βήμα, αλλά πρέπει να μάθουν να προχωρούν μόνα τους. Όμως, όταν βλέπεις πως στέκονται στα πόδια τους με αυτοπεποίθηση, λαμβάνεις κι εσύ εκείνη την επιβεβαίωση ότι κάτι έχεις κάνει καλά, ότι κάπου βοήθησες.

4. Χαρά όταν σου λένε ότι χαίρονται να έρχονται για μάθημα

Ας μην γελιόμαστε κι εμείς ως μαθητές βαριόμασταν να πάμε για μάθημα και χαιρόμασταν να πηγαίνουμε μόνο σε μαθήματα που έκαναν συγκεκριμένοι καθηγητές που θεωρούσαμε πιο «κουλ». Ε, αυτό μας κάνουν να νιώθουμε και τα παιδιά μας, όταν λένε ότι χαίρονται να έρχονται για μάθημα, αφού νιώθουμε οι κουλ καθηγητές. Είναι καλό -κι ίσως λειτουργικό- το να είσαι ο αυστηρός καθηγητής που τηρεί το πρόγραμμα, αλλά ας μην ξεχνάς ότι μπροστά σου έχεις παιδιά και μαθαίνουν καλύτερα, όταν μαθαίνουν με χαρά και γέλιο.

5. Θυμό όταν δεν πιστεύουν στους εαυτούς τους

Βεβαίως και δεν είναι όλα τα συναισθήματα θετικά. Μπορεί να νιώσεις απίστευτο θυμό όταν βλέπεις ότι ένα παιδί μπορεί να καταφέρει πολλά παραπάνω αλλά ρίχνει τον εαυτό του και νιώθει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ή θεωρεί ότι υστερεί σε σχέση με άλλα. Εννοείται ότι δεν του βάζεις τις φωνές, αλλά θυμώνεις με σένα που δεν μπόρεσες να το κάνεις να πιστέψει παραπάνω σε όσα εσύ βλέπεις ότι έχει τη δυνατότητα να φέρει εις πέρας.

6. Τιμή όταν σου εμπιστεύονται τα μυστικά τους

Δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα να σου εμπιστευτεί ένας άνθρωπος κάτι προσωπικό του- οποιοσδήποτε άνθρωπος. Φαντάσου τώρα να σου εμπιστεύονται τα μυστικά τους έφηβοι άνθρωποι που βιώνουν την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής τους. Είναι μεγάλη τιμή να νιώθει άνετα ο μαθητής σου να σου μιλήσει για οτιδήποτε τον προβληματίζει και να ζητά τη συμβουλή σου κάνοντάς σε έτσι να νιώθεις ότι έχεις την απόλυτη εμπιστοσύνη του.

7. Ευθύνη μη τυχόν δείξεις κάτι λάθος

Το βασικότερο που νιώθεις στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, είναι αυτό το συναίσθημα της ευθύνης. Νιώθεις έντονα ότι η ζωή τους βρίσκεται στα χέρια σου κι εσύ πρέπει να κάνεις το καλύτερο που μπορείς -κι ακόμα παραπάνω- προκειμένου τα παιδιά να έχουν όλα τα εφόδια που χρειάζονται για να καταφέρουν να ζήσουν όπως ονειρεύονται.

Δεν είναι εύκολο να πλάθεις συνειδήσεις, να δίνεις ερεθίσματα σε παιδιά ώστε να θέλουν να εξερευνήσουν τον κόσμο, να εμπνεύσεις ανθρώπους για να θελήσουν να λάβουν γνώση, να τους παρακινήσεις να φέρουν την αλλαγή στον κόσμο που ζούμε. Είναι όμως, εύκολο να σταθείς δίπλα τους πρώτα από όλα ως άνθρωπος που νοιάζεται, καταλαβαίνει τις δυσκολίες τους και χαίρεται με τις νίκες τους.

Να κερδίζετε και να χάνετε μαζί με τους μαθητές σας. Εξάλλου, τα παιδιά είναι η ελπίδα αυτού του κόσμου!