Τρίτη λυκείου και μόλις έχεις τελειώσει με τις πανελλήνιες, ανυπομονείς να μπεις στο πανεπιστήμιο και να ζήσεις στο φοιτητικό σου σπίτι ή βρίσκεσαι ήδη εκεί, οπότε φαντάζεσαι τι θα πούμε. Κουράστηκες πολύ με το διάβασμα και το τρέξιμο σε σχολεία και φροντιστήρια, οπότε τον πρώτο καιρό δε θα κάνεις τίποτα κι απλώς θα χαλαρώσεις για να γεμίσεις δυνάμεις. Εξάλλου, αυτό δεν είναι το νόημα της φοιτητικής ζωής; Καλοπέραση, ξεγνοιασιά, ξενύχτια, παρέες, ανεξαρτητοποίηση κι έρωτες;

Ναι, είναι κι αυτά κομμάτι αυτής της περιόδου, αλλά αυτό για το οποίο ξέχασαν να σε ενημερώσουν, πέρα απ’ το πόσο διάβασμα θα σε περιμένει στις καθόλου αθώες εξεταστικές και πόσες ώρες θα χρειαστεί να περνάς στη σχολή σου, ήταν ότι θα αναλάβεις εξολοκλήρου και το νοικοκυριό του σπιτιού σου.

Μετακομίζεις, και στην αρχή όλα μοιάζουν βγαλμένα από παραμύθι. Επιτέλους, θα έχεις την ελευθερία σου, δε θα χρειάζεται να δίνεις λογαριασμό σε κανέναν για το τι ώρα γύρισες, πού κοιμήθηκες, αν διάβασες, αν έφαγες κτλ. Βέβαια, ξέρεις ότι οι γονείς σου θα συνεχίσουν να σε ρωτάνε γι’ αυτά, όχι μόνο όσο είσαι φοιτητής, αλλά ακόμα κι αν είσαι 52 κι έχεις σύζυγο και παιδιά, αλλά από μακριά όπως και να το κάνουμε είναι αλλιώς. Είσαι ανεξάρτητος πια και καλά κάνεις που το χαίρεσαι. Θυμήσου, όμως, πως πάντα οι ελευθερίες του ανθρώπου συνοδεύονται από μια σειρά από ευθύνες και στη συγκεκριμένη περίπτωση, εκτός απ’ τη συνέπειά σου στις σπουδές σου, κύρια ευθύνη σου είναι κι η διαχείριση του σπιτιού σου.

Δε ζούσες σε χοιροστάσιο κι ούτε πρόκειται να ζήσεις τώρα. Μπορεί στο πατρικό σου να μην ήξερες καν πώς ανοίγει η σκούπα κι ο μόνος λόγος να την πιάσεις να ήταν για να την δώσεις στη μαμά σου που σκουπίζει το μπαλκόνι, αλλά τώρα όχι μόνο θα μάθεις να την χρησιμοποιείς, αλλά θα αλλάζεις κι όλα εκείνα τα μικρά εξαρτήματα που έχει η ηλεκτρική για τα δύσκολα σημεία. Υπερβολή; Μπορεί.

Τα ρούχα σου, τώρα, που τα έβρισκες πάντα καθαρά και σιδερωμένα μέσα στην ντουλάπα σου, στη θέση τους, σαν να μην είχαν βγει ποτέ, τα θυμάσαι; Δεν έμπαιναν εκεί με κάποιον μαγικό τρόπο, τύπου ραβδί της Nanny Mcphee, αλλά κάποιος είχε βάλει σε λειτουργία το πλυντήριο ρούχων προηγουμένως, μετά τα άπλωσε και τέλος τα σιδέρωσε για να τα ξαναβάλει στη θέση τους. Όλο αυτό τώρα θα το κάνεις εσύ, γιατί θέλεις να βγαίνεις καθαρός και περιποιημένος έξω και το πλάνο να αγοράζεις κάθε μέρα καινούργια ρούχα για να μη χρειαστεί να πλύνεις ποτέ δε μοιάζει και πολύ ρεαλιστικό. Επομένως, απορρυπαντικά, μαλακτικά, χρωμοπαγίδες, μανταλάκια κλπ γίνονται αναγκαστικά φιλαράκια σου, κι ας αντιστέκεσαι ακόμα στο μαρτύριο του σίδερου. Θα στρώσει, μωρέ. Καλό τίναγμα και στην ανάγκη, στρώσε το κάτω απ’ το κρεβάτι.

Φυσικά, τώρα που μεγάλωσες κι ωρίμασες κι έκανες και λάντζα, θα ‘σαι υπεύθυνος και για το οικονομικό κομμάτι. Δεν είσαι πλέον σπίτι σου να ζητάς κάθε μέρα χαρτζιλίκι. Όχι πως έχει αλλάξει και δραματικά αυτό, μιας και λογικά οι γονείς σου θα σε συντηρούν και τώρα. Η διαφορά, όμως, είναι πως θα σου καταθέτουν ένα συγκεκριμένο ποσό μία φορά τον μήνα κι εσύ θα πρέπει να σκεφτείς με σύνεση τι θα ξοδέψεις και με ποιον τρόπο, ώστε να μην ξεμείνεις απ’ την πρώτη βδομάδα και να μην κρεμάσεις τις υποχρεώσεις σου (λογαριασμοί, κοινόχρηστα κλπ).

Σου φαίνονται λίγο βαριές όλες αυτές οι ευθύνες; Σκέψου τη θετική πλευρά.  Μπορεί να ανακαλύψεις κρυφά ταλέντα που ίσως δεν είχες σκεφτεί ποτέ ότι έχεις. Όταν αδειάσεις τα ταπεράκια απ’ την κατάψυξη, κι όταν σιχαθείς το delivery –ναι, συμβαίνει κι αυτό–, θα πειραματιστείς με την ησυχία σου στην κουζίνα του σπιτιού σου, χωρίς τον φόβο πως κάποιος θα σε κρίνει. Θα βρεις εύκολες και γρήγορες συνταγές στο ίντερνετ που θα σε εμπνεύσουν κι ακόμα κι αν κάποιες αποτύχουν, άλλες φορές θα αισθανθείς ο νέος Άκης Πετρετζίκης.

Μπορεί όλα αυτά κάποτε να σου φαίνεται κουραστικά κι απογοητευτικά, αφού κάποια στιγμή ανακαλύπτεις πως η φοιτητική ζωή δεν είναι τελικά μόνο η καλοπέραση που ονειρευόσουν, αλλά όλα αποτελούν μέρος της ουσιαστικής σου ενηλικίωσης κι ανεξαρτητοποίησης.

Θετικά ή αρνητικά, πετυχημένα ή όχι, όλα όσα κάνεις, ελεύθερος στο δικό σου σπίτι, θα σε οδηγήσουν στο να γνωρίσεις καλύτερα ποιος είσαι και ποιος θέλεις να γίνεις, κάνοντάς σε πιο υπεύθυνο. Εξάλλου, κανείς δεν έγινε κυρίαρχος του εαυτού του περιμένοντάς τα όλα απ’ τους άλλους.

 

Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη