Aν σ' έχουν για δεδομένο να τους θυμίσεις πως είσαι εκεί από επιλογή

Αυτό που πραγματικά ζητάς με το πέρασμα των χρόνων στη ζωή σου κι αφού έχεις ολοκληρώσει τους περισσότερους στόχους σε άλλους τομείς της, είναι ένας αμοιβαίος έρωτας. Ένας έρωτας που θα έρθει για να μείνει, που θα δώσει το σήμα στη ζωή σου αλλά δε θα είναι σήμα καπνού που αχνοφαίνεται από τη ζωή κάποιου τρίτου. Είναι σημάδι κανονικό κι ολοφάνερο, για σένα και μόνο.

Αυτό είναι το μυστικό του αμοιβαίου˙ να θέλουν δυο άνθρωποι να προσπαθούν για μια κατάσταση. Τόσο πολύ το ήλπισες κι αυτό και τόσο το προσπάθησες, που θεώρησες ότι το βρήκες. Βρήκες τον άνθρωπο που σου λέει να κανονίσετε να βρεθείτε κι όντως βγαίνετε· για ποτό, για καφέ ή για φαγητό. Που σε προσκαλεί να σε γνωρίσει στην παρέα του, που σε συμπεριλαμβάνει στα σχέδιά του, που σε κάνει να νιώθεις ότι σε θέλει και τον θέλεις κι εσύ.

Πόσο διαρκεί όμως; Η εύλογη απάντηση -κι ίσως αυτή που μας έρχεται ευκολότερα στο μυαλό- είναι «όσο το προσπαθήσετε». Πολλές φορές, όμως, η προσπάθεια παύει να είναι κοινή. Τότε είναι που μπαίνει στο παιχνίδι κι η ανάγκη να διατηρήσεις αυτό που τόσο οραματίστηκες. Έτσι, με αγωνία πια και χωρίς να υπάρχει η χαρά κι η αμεσότητα, ακριβώς επειδή εσύ έχεις στο μυαλό σου ότι έχεις βρει αυτό ακριβώς που ψάχνεις, συνεχίζεις να προσπαθείς και να παλεύεις προς εκείνη την κατεύθυνση θέλοντας να αποδείξεις ότι νοιάζεσαι, ώστε να δώσεις την ασφάλεια εκείνη που χρειάζεται η άλλη πλευρά, για να μπορέσει να αναπτύξει και να εξωτερικεύσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις της.

Σου ’χω νέα! Δεν τον χρειάζονται όλοι τον χώρο, ούτε έχουν όλοι ανάγκη να σιγουρέψουν πρώτα τη δική σου πλευρά για να νιώσουν ασφάλεια και να ξεδιπλώσουν και τη δική τους και σίγουρα, όποιος σου δείχνει ενδιαφέρον, δεν μπορείς να πεις ότι νοιάζεται με βεβαιότητα. Εσύ πίστεψες κι αφέθηκες, ομοίως όμως το έτερον ήμισυ έδωσε ό,τι θεωρούσε ότι μπορούσε να δώσει κι έπειτα αποχώρησε σιωπηλά, αφήνοντας εσένα να κρέμεσαι πάνω από το κινητό, μήπως και χάσεις την επανεμφάνισή του. Scroll down, again and again μέχρι να πονέσει το κεφάλι σου από τις πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη.

Κι έτσι, εντελώς ξαφνικά από εκεί που η καρδιά σου ήταν γεμάτη ενθουσιασμό κι έρωτα, γέμισε αναμονή κι αμφιβολία. Γέμισε με ερωτήσεις που πιθανόν να μη βρουν σύντομα απάντηση, ή και ποτέ. Σε ζόρισε κι ανέλαβες τον ρόλο της Πηνελόπης να περιμένεις έναν Οδυσσέα που έχει φύγει για μακρινά ταξίδια, αλλά ξεχνάς πως ο δικός σου Οδυσσέας δεν αναζητά την Ιθάκη του, διαφορετικά δεν θα έφευγε. Σε είχε βρει! Και το ξέρει ότι σε είχε βρει. Οι άνθρωποι γύρω μας γνωρίζουν καλά τι είμαστε ικανοί να τους προσφέρουμε και είναι πολλές οι φορές, φεύγουν ακριβώς γι’ αυτό. Πώς να τη δεχθεί την αγάπη και τη σταθερότητα που δίνεις αν θέλει να παίζει παιχνιδάκια αφήνοντάς σε να περιμένεις πάνω από το «προβλήθηκε»;

Ο άνθρωπος που ενδιαφέρεται δε θα προσπαθήσει να σε γεμίσει με αμφιβολίες και να σε δηλητηριάσει με αναπάντητα ερωτήματα. Θα δείξει ότι νοιάζεται από την αρχή ως το τέλος. Δε θα παίξει παιχνίδια γιατί η μεταξύ σας αλληλεπίδραση είναι σημαντικότερη από το ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις. Αυτός που ενδιαφέρεται θα αφήσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας την Πηνελόπη, τον Οδυσσέα και την ατέρμονη αναμονή γιατί θα επιδιώκει να δει το παρόν του.

Αν παλεύεις μόνος, αν στέλνεις κυρίως εσύ κι ο άλλος απαντά σαν να του έχει έρθει το μήνυμα με ταχυδρομικό περιστέρι, αν οι κλήσεις σου μένουν κυρίως αναπάντητες όπως της Παπαρίζου, αν πλέον μόνο εσύ προτείνεις εξόδους, τότε μάλλον ήρθε η στιγμή να δείξεις ότι το εκάστοτε ταίρι σου το έχεις από επιλογή κι όχι από ανάγκη. Και μην ξεχνάς, ο έρωτας κι οι σχέσεις, έχουν νόημα μόνο όταν είναι αμοιβαία. Όχι για λίγο, μέχρι να σε κερδίσουν, αλλά σταθερά και διαχρονικά.