Ένα ρολόι που τρώει τα λεπτά του απαιτεί κι από εμάς να ζούμε γρηγορότερα, να σκεφτόμαστε πιο άμεσα, να μην αργούμε να πάρουμε αποφάσεις και γενικότερα να είμαστε σε μια μόνιμη κατάσταση τρεξίματος κι αναστάτωσης που μόνο πανικό θα μπορούσε να μας δημιουργήσει, ενώ ταυτόχρονα μας απομακρύνει ακόμα κι από την υποψία γαλήνης.
«Μην αγχώνεσαι. Πρέπει να έχεις ψυχραιμία για να τα καταφέρεις.» Με το χέρι στην καρδιά, αν μετρούσες πόσες φορές έχεις ακούσει αυτή τη φράση ενώ μέσα σου έβραζες από το ζόρι και πληρωνόσουν γι’ αυτό, πιθανότητα τώρα θα είχες γίνει κολλητός με τον διευθυντή της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου και το όνομά σου θα φιγούραρε στη Wall Street. Βέβαια, κανείς δε σκέφτηκε να μας πληρώνει κάθε φορά που ακούμε βλακείες μέσα στο συναισθηματικό μας χάος κι αντί να τους βρίσουμε, θα πρέπει να είμαστε κι ευγενικοί.
Είναι η ζωή μας τέτοια που μας κάνει να νιώθουμε ότι πνιγόμαστε, μας κάνει να θέλουμε να βυθιστούμε στο κρεβάτι και να μην ξανασηκωθούμε ποτέ, αφού η έξοδός μας από εκείνον τον χώρο σηματοδοτεί αυτόματα μια έξοδο στο πεδίο της μάχης.
Περισσότερο αγχωνόμαστε από ό,τι χαιρόμαστε. Λέμε συνεχώς πόσο «πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας και να χαρούμε την κάθε μας στιγμή» αλλά ακόμα κι αυτό έρχεται αγκαλιά με μια πίεση για να το πραγματοποιήσουμε κι ένα ταυτόχρονο άγχος να προλάβουμε να το κάνουμε κι αυτό μέσα στην ατελείωτη λίστα με τα to do μας που μονίμως προγραμματίζουμε εντός του 24 ώρου- 16 ώρου. Θα μου πεις, πρέπει να προλάβουμε και να κοιμηθούμε αλλά οκ, ας κοιμηθούμε όταν πεθάνουμε.
Ο άνθρωπος που πιέζεται να προλάβει είναι ο άνθρωπος που θα δεις μονίμως με το κινητό στο χέρι να του θυμίζει τι έχει να κάνει μετά, με μια τσάντα στον ώμο που περιλαμβάνει τα απολύτως απαραίτητα για κάθε περίσταση, συνάντηση ή δουλειά έχει μέσα στην μέρα, είναι συνεχώς βιαστικός και συνήθως ξεχνάει κάτι που θα του πουν οι φίλοι του ή κάποια πληροφορία που δεν έχει άμεση σχέση με τα όσα έχει να τακτοποιήσει στο μυαλό του.
Multitasker τον λένε στο χωριό μου και το τελευταίο που χρειάζεται ν’ ακούσει είναι το γνωστό και πολύ μισητό απ’ όλους μας «μην αγχώνεσαι». Μπορεί να έχει νευρά ή να κλαίει εύκολα όταν του πεις κάτι, γιατί μέσα του νιώθει πως κανείς δεν τον καταλαβαίνει. Κανείς δεν μπορεί να έρθει στη θέση του για να συνειδητοποιήσει πόσο κουρασμένος ψυχικά και σωματικά νιώθει, αλλά συνήθως δεν τολμά και να παραπονεθεί γιατί θα λάβει ως πληρωμένη απάντηση τη φράση «κανείς δε σε υποχρέωσε να τ’ αναλάβεις όλα αυτά. Σ ’αρέσει εσένα να τρέχεις.».
Επιλέγει τη σιωπή από το να προσπαθήσει να εξηγήσει τη λαχτάρα που νιώθει όταν αναλαμβάνει κάτι καινούργιο, το πάθος με το οποίο θέλει να το κάνει και την ικανοποίηση όταν το φέρνει εις πέρας. Σαφέστατα αυτός ο άνθρωπος θα βιώσει αισθήματα άγχους που ενδεχομένως να φθάσουν στα επίπεδα της κρίσης άγχους ενίοτε, γιατί η έντονη καθημερινότητά του θα του καθιστά απαγορευτικό να πάει μια βόλτα, να δει τους φίλους του ή έστω να χαλαρώσει βλέποντας μια ταινία στον καναπέ αγκαλιά με το ταίρι. Πέρα από το άγχος του, έχει ν’ αντιμετωπίσει και τους γύρω του που αδυνατούν να σεβαστούν την καθημερινότητά του.
Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί πάλι δεν μπορεί να βγει, γιατί νιώθει τόση κούραση, γιατί δεν έχει όρεξη ή γιατί δεν προλαβαίνει. Δεν μπορεί να εξηγεί μονίμως πώς θα επιλέξει να φτιάξει τη ζωή του ούτε να απολογείται για όσα κάνει και τον φθάνουν ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο του.
Όποιος θέλει, θα σεβαστεί και θα καταλάβει, θα σε πάρει μια αγκαλιά στα ζόρια και θα πανηγυρίσει μαζί σου στις επιτυχίες. Οι υπόλοιποι θα σου πουν «μην αγχώνεσαι. Όλα καλά θα πάνε.». Σ ’αυτούς ν’ απαντάς μ’ ένα πλατύ χαμόγελο ότι τους ευχαριστείς για την ενημέρωση.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
