Αχ εκείνα τα κρυφά ραντεβουδάκια!

Το κρυφό έχει πάντα άλλη χάρη. Σε διεγείρει το να μην πρέπει ή να μη θες να μαθευτεί, σε τονώνει, σε εξιτάρει το μυστήριο. Όταν κάτι το μαθαίνουν πολλοί, το κατσιάζουν είτε από χαρά είτε από ζήλια. Γι’ αυτό, αυτή τη φορά, αποφάσισες πως θες να κρατήσεις έστω κάτι απ’ όλο αυτό κρυφό. Θυμάσαι κι εκείνα τα κρυφά πρώτα ραντεβουδάκια της εφηβείας κι αλήθεια, πόσο πιο γνήσια ήταν!

Θυμήσου εκείνες τις ματιές που έπαιρναν φωτιά και φώναζαν «σε θέλω» ενώ απ’ το στόμα έβγαιναν λέξεις τυπικές, γιατί κανείς δεν ήξερε και κανείς δε θέλατε να μάθει. «Είμαστε μόνο φίλοι» υποστηρίζατε, αλλά μέσα σας ξέρατε ότι το βράδυ θα βρεθείτε οι δυο σας σε ένα απόμερο μέρος για να πείτε και να κάνετε τα δικά σας, που μόνο φίλους δε σας καθιστούν. Πόση ένταση σας χάριζε αυτό το κρυφτό;

Ακόμη κι όταν βρίσκεσαι σε σχέση που φωνάζει την ύπαρξή της, μπορείς να θέλεις να βγεις ένα κρυφό ραντεβουδάκι. Να αλλάξετε εικόνες και σκηνικά, να φτιάξετε μυστικά που θα γνωρίζετε μόνο εσείς, συνωμοσία ερωτευμένων. Τρόπος είναι κι αυτός να ανανεώσεις τη σχέση σου, να ξεφύγετε λίγο απ’ τα αδιάκριτα βλέμματα και να απολαύσετε ο ένας τον άλλον. Να είστε μόνο οι δυο σας. Μόνο εσύ κι ο λόγος που αργείς να κοιμηθείς τα βραδιά!

Από μικρά παιδιά μας ενθουσίαζε το κρυφτό. «1,2,3 φτου και βγαίνω». Κάποιος το φώναζε κι εσύ ένιωθες την καρδιά σου να σκιρτά για να μη σ’ ανακαλύψουν. Έτσι και τώρα που μεγάλωσες, το ίδιο παιχνίδι σου χαρίζει ακόμα ζωντάνια κι έντονες στιγμές. Βγαίνεις κρυφά ραντεβού λέγοντας ψέματα σε φίλους και συγγενείς για το πού είσαι, με ποιον και τι κάνεις. Όχι επειδή δεν τους εμπιστεύεσαι, αλλά επειδή θέλεις για λίγο να το ζήσετε μόνοι σας.

Ίσως να θέλησες να προστατευτείς απ’ την επιρροή και τις συμβουλές των γύρω σου -καλώς ή κακώς όλοι λένε τη γνώμη τους για κάτι, ακόμη και χωρίς να τη ζητήσεις. Δεν το κάνουν πάντα για κακό, κάποιοι απ’ αυτούς σ’ αγαπάνε και θέλουν να βρεις την ευτυχία με τον άνθρωπο που επέλεξες. Φίλοι σου είναι και καταλαβαίνεις τώρα, ανησυχούν μήπως σου ραγίσει την καρδιά και τους φας τα σοκολατάκια.

Έπειτα κι ο έρωτας σε κάθε φάση του έχει ανάγκη την απομόνωσή του. Όταν ήσασταν στην αρχή της σχέσης σας, ανυπομονούσατε να ξεφύγετε λίγο, να βρεθείτε μόνοι για να ενωθούν τα χείλη σας, τα κορμιά σας, τα μυαλά σας. Δεν άντεχες να βρίσκετε δίπλα-δίπλα και να έπρεπε να περιοριστείς σε κάνα-δυο πεταχτά φιλιά. Ε, δεν είναι ό,τι καλύτερο να γίνεσαι θέαμα σε δημόσιο χώρο, ούτε δείχνει και σεβασμό απέναντι στην παρέα σας το να βγαίνετε μαζί κι εσείς να σαλιαρίζετε.

Δε θες να διαφημίζεις τη σχέση σου, σας άρεσε έτσι. Γνωστό μεν το ότι είστε μαζί, κρυφό δε το πότε βγαίνετε και τι κάνετε. Έχετε ανάγκη από στιγμές μόνο για τους δυο σας. Δε σας προλαβαίνει η καθημερινότητα έτσι, δίνει περισσότερες ανάσες στον έρωτα το μυστήριο κι έτσι δεν ετοιμάζει βαλίτσες για να την κάνει για άλλες αγκαλιές.

Σίγουρα υπάρχει κι η άλλη πλευρά του νομίσματος και δεν μπορούμε να μην τη συζητήσουμε, γιατί σχεδόν σ’ όλους μας έχει συμβεί. Κάποτε βγαίνεις κρυφά ραντεβού με κάποιον επειδή ντρέπεσαι ή απλώς ακόμα δεν είσαι σίγουρος. Ντρέπεσαι για το πώς θα τον παρουσιάσεις στους φίλους σου, ανησυχείς γιατί μπορεί να έχετε μεγάλη διαφορά ηλικίας, ντρέπεσαι γιατί τον θεωρείς κατώτερο, ντρέπεσαι γιατί δε θα έβγαινες μαζί του υπό άλλες συνθήκες, αλλά τώρα κάτι σε τραβάει που δεν το ελέγχεις κι έτσι αποφασίζεις να το κρατήσεις κρυφό.

Είναι δύσκολο να παραδεχθείς, τόσο στον εαυτό σου όσο και στον άλλον, ότι ο λόγος που θέλεις να βρίσκεστε κρυφά δεν είναι επειδή «όσοι λιγότεροι ξέρουν για την ευτυχία σου τόσο περισσότερο θα κρατήσει», αλλά γιατί όσοι λιγότεροι ξέρουν γι’ αυτόν τον έρωτα, τόσο περισσότερο θα διατηρήσεις την εικόνα σου ατσαλάκωτη.

Ξέρεις ότι η καρδιά δε διαλέγει αυτόν που θα ερωτευτεί ούτε κοιτά αν συμφωνεί με τα κριτήρια του μυαλού για να καθορίσει αν κάποιος είναι κατάλληλος ή ακατάλληλος.  Συνήθως μάλιστα περνάς καλύτερα με τον πιο «ακατάλληλο» άνθρωπο, έχει εξάλλου περισσότερη πλάκα. Απλώς αν ντρέπεσαι για τον άνθρωπο δίπλα σου, μην τον κρατάς, δεν του αξίζεις.

Τη μαγεία των κρυφών ραντεβού κανείς δεν την αμφισβητεί κι όλοι λίγο-πολύ την αναζητούν. Είναι όμως πάντα ανάγκη απομόνωσης και προστασία της ιδιωτικότητας ή κάποιος επιλέγει να σε κρύβει και το καμουφλάρει με τη διέγερση του μυστηρίου;