Δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο

Λίγο το καλοκαίρι που όλα είναι πιο ανέμελα και παθιασμένα, λίγο ο χειμώνας που τις θέλει τις αγκαλιές του. Την άνοιξη ερωτεύεται όλη η φύση, εσύ γιατί όχι; Το φθινόπωρο θεωρείται η πιο ρομαντική εποχή, τα φύλλα πέφτουν, η βροχή στήνει ένα ειδυλλιακό πλαίσιο μέσα στο οποίο όλοι ονειρεύονται να περπατούν κάτω από μία ομπρέλα κρατώντας το χέρι του συντρόφου τους. Έτσι, ο έρωτας βρίσκεται πάντα στο ζενίθ του. Μ’ αυτά και με τ’ άλλα, ερωτεύτηκες κι εσύ και τώρα σκας πώς θα κατακτήσεις το άτομο που σ’ ενδιαφέρει.

Ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι κι όπως κάθε παιχνίδι απαιτεί κι αυτό τη στρατηγική του. Θέτεις το στόχο, το άτομο που θέλεις να κάνεις δικό σου, κάνεις τις κινήσεις σου και περιμένεις να κερδίσεις την παρτίδα, την προσοχή και τα συναισθήματά του.

Απ’ τους πιο δημοφιλείς τρόπους να χειριστεί κανείς το παιχνίδι είναι η αδιαφορία, το γνωστό σε όλους «όσο φτύνεις τόσο κολλάει». Μη φτύσεις πολύ όμως και φύγει τελείως η κόλα. Κανείς δε μένει ασυγκίνητος στην αδιαφορία του άλλου, κάνει ο εγωισμός εκεί τα δικά του. Τον τρώει η περιέργεια: Είμαι τόσο ασήμαντος, γιατί δεν ασχολείται μαζί μου; Για να πιάσει, όμως, το κόλπο κι ο άλλος να κολλήσει αντί να ξενερώσει δε θα είσαι αγενής, ούτε εξαφανισμένος, θα δίνεις σημεία ζωής κι υποψίες ενδιαφέροντος, αλλά δε θα δείχνεις κι υπερβολικό ζήλο. Κάπως έτσι, ελπίζεις ότι μέσω της αμφισβήτησης που έχεις σπείρει μέσα του, θα θελήσει να σου τραβήξει την προσοχή προσπαθώντας περισσότερο.

Παλιά παραδοσιακή και δοκιμασμένη συνταγή είναι το σκωτσέζικο ντους, ή αλλιώς «μία ζέστη-μία κρύο»∙ δε θα ανάψουμε θερμοσίφωνα, εσύ θα το καταφέρεις κι αυτό. Τη μια στιγμή δείχνεις το ενδιαφέρον σου, κάνεις ερωτήσεις, σε νοιάζει πώς πέρασε τη μέρα του, αν τον απασχολεί κάτι και την άλλη στιγμή τα διαγράφεις όλα και το γυρίζεις πάλι στην αδιαφορία. Εντάξει, ίσως, πιστέψει ότι διακατέχεσαι από κυκλοθυμία, αλλά κι αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό ερωτεύσιμο. Εξάλλου, έχεις καταφέρει να μην περάσεις καθόλου απαρατήρητος ή προβλέψιμος με αυτές σου τις διακυμάνσεις κι αυτό είναι σίγουρα μια καλή αρχή.

Ανάσα και συνεχίζουμε γιατί έχουμε κι ένα ερωτικό παιχνίδι να κερδίσουμε. Μήπως να τον σκάσουμε απ’ τη ζήλια, να δει τι χάνει; Μια στρατηγική που όλοι λίγο-πολύ έχουμε δοκιμάσει είναι να προσποιηθούμε ότι υπάρχει άλλο άτομο στη ζωή μας. Ξέρεις, όλο και κάποιος παίρνει τηλέφωνο και μιλάς με υπονοούμενα, διαβάζεις μηνύματα και χαμογελάς (ιδίως αν το άτομο που σ’ ενδιαφέρει βρίσκεται κάπου κοντά και σε βλέπει). Μάντεψε ποιος μέσα του βράζει σαν καζάνι! Μπίνγκο, κερδίσαμε μια παρτίδα.

Ανεβάζεις τον πήχη του ανταγωνισμού έτσι, κάνεις το άτομο που σ’ ενδιαφέρει να βάλει τον εαυτό του σε διαδικασία σύγκρισης και να επιθυμεί απεγνωσμένα να αναδειχθεί νικητής -εξάλλου πρόκειται για παιχνίδι. Αν μιλάτε και με μηνύματα, μπορείς ξαφνικά να βγαίνεις offline, να εξαφανίζεσαι για λίγες ώρες και να αφήνεις το συνομιλητή σου να αναρωτιέται πού είσαι, τι κάνεις κι αν περνάς τόσο καλά που δεν κοιτάς καν το κινητό σου.

Υπάρχει κι ένας πιο παράδοξος τρόπος, που σε εκθέτει λίγο παραπάνω, αλλά εγγυάται αποτελέσματα. Κάποιοι έχουν πληγωθεί από προηγούμενες σχέσεις κι έτσι τους είναι πιο δύσκολο να ενδώσουν σ’ ένα νέο έρωτα. Τέτοια άτομα θέλουν ειδικό χειρισμό, γι’ αυτό κι εσύ δείχνεις άμεσα το ενδιαφέρον σου, ίσως μάλιστα και σε υπερβολικό βαθμό. Προσπαθείς να τον κάνεις να νιώσει ασφάλεια μαζί σου για να αφεθεί, δείχνοντας απ’ την αρχή ξεκάθαρα τι θέλεις -αυτό βέβαια ενέχει τον κίνδυνο του δεδομένου, γι’ αυτό εναλλάσσεις αργότερα τη στρατηγική σου με λίγη αδιαφορία.

Χρήσιμες και μάλιστα πολύ οι στρατηγικές, τα παιχνίδια κι οι προβαρισμένες συζητήσεις, αλλά ο έρωτας είναι πιο όμορφος όταν είναι αυθόρμητος, τρελός και παθιασμένος. Μπορεί όλα τα παραπάνω να βοηθήσουν, αλλά δεν αξίζει περισσότερο να σε ερωτευτεί επειδή είσαι ο εαυτός σου; Γι’ αυτό βάλε και λίγη αυθεντικότητα στη στρατηγική σου.