Έρωτες έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας και τίποτα δεν είναι μόνιμο, αφού ό,τι έφυγε μπορεί να ξανά έρθει κι ότι ήρθε μπορεί να φύγει. Ένα όμως που μένει πάντα από αυτές τις ιστορίες, είναι οι αναμνήσεις. Αναμνήσεις για όσα έχουν συμβεί, για όσα έχετε ζήσει μαζί και για όλα όσα σας ένωσαν κάποια στιγμή στο παρελθόν.
Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο η μοίρα να σάς φέρει τον έναν στη ζωή του άλλου ξανά και τότε να πρέπει να έρθετε αντιμέτωποι με το αν θα ζήσετε με τις αναμνήσεις σας, θα φτιάξετε καινούργιες ή θα προσποιηθείτε ότι δεν υπήρξαν ποτέ. Μπορεί να καταλάβετε ότι κάτι δυνατό είχατε τότε, ή τότε δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να ευδοκιμήσει η σχέση μεταξύ σας και να προχωρήσει, οπότε τώρα σάς δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία να το πάτε από την αρχή και να δείτε πού μπορεί να καταλήξει.
Σίγουρα, το να συναντάς έναν άνθρωπο μετά από καιρό κι εκείνος να προσποιείται ότι δε γνωρίζει τίποτα για σένα, ότι πρώτη φορά έρχεστε σε αλληλεπίδραση -σκέψου να ξανασυστηθεί, αυτό θα ήταν παράνοια- σε βάζει σε σκέψεις για το κατά πόσο μπορεί τώρα να υπερασπιστεί την παρελθοντική επιλογή του, ή τη θεωρεί τόσο ευτελή που θέλει να τη διαγράψει στο παρόν του. Μόνο για σένα ήταν σημαντικές έστω κι οι ελάχιστες στιγμές που είχατε; Μόνο εσύ ερωτεύτηκες τότε;
Πραγματικά, μια τέτοια συμπεριφορά είναι λογικό να σε γεμίζει προβληματισμούς, ακόμα και να σου γεννά το αίσθημα της προδοσίας κι ας έχετε χωρίσει. Ειδικά αν συνοδεύεται αυτή η συμπεριφορά με μια προσπάθεια για επανένωση, λες και παρελθόν δεν υπήρξε. Κι αν ξανακάνει τα ίδια; Αν εξαφανιστεί όπως τότε, ή αποφασίσει μια μέρα πως απλώς δεν υπάρχεις ή δεν υπήρξες;
Θα ήταν πολύ βολικό να παίζει ένα τρέιλερ της ιστορίας μεταξύ δυο ανθρώπων την πρώτη φορά που ξανασυναντιούνται με σκοπό να το πάνε από την αρχή. Κάτι σαν εκπαιδευτικό σεμινάριο, τύπου “θυμάσαι τι έγινε τότε; Ας μην ξανακάνουμε την ίδια βλακεία”. Έτσι, θα μπορούσαν όλοι να γλιτώσουν πόνο, χρόνο, δάκρυα και σίγουρα τις πληγωμένες τους καρδιές. Αλλά, δυστυχώς δεν έχουμε τον τεχνικό εξοπλισμό ή τον χρόνο για κάτι τέτοιο. Άρα βασιζόμαστε στη μνήμη.
Ίσως βέβαια και καλύτερα που δε γίνεται, εφόσον με αυτόν τον τρόπο δίνεται σε όλους τους ανθρώπους η ευκαιρία να ζήσουν κάτι συναρπαστικό κι απρόσμενο την επόμενη φορά που θα ξαναβρεθούν. Εξάλλου, είναι αποδεδειγμένο ότι αυτά που δε σχεδιάζεις είναι τα καλύτερα. Ενδεχομένως λοιπόν να είναι ανάσα ελευθερίας κι ανακούφισης να ξεκινάς πάλι από το μηδέν σαν να μην είχατε παρελθόν, όμως είναι διαφορετικό όταν είναι επιλογή σου.
Αποδεδειγμένο είναι και το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν να παραδεχθούν ότι θυμούνται τι έχει συμβεί ή ότι γνωρίζουν καλά τους λόγους και τις συνέπειες των πράξεών τους για να μη χρειαστεί να το συζητήσουν και κυρίως να μην προκύψει η ανάγκη να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν για όσα συνέβησαν. Πολλές φορές επικρατεί η άποψη ότι αν κάτι κάνεις πώς δεν υπάρχει και κλείσεις τα μάτια απέναντι στην πραγματικότητα τότε αυτό όντως θα σταματήσει να υπάρχει. Ξέρουμε όλοι, όμως ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Ακόμη κι αν κάνετε ότι δεν έγινε ποτέ τίποτα, ακόμη κι αν το πάρετε όλο από το μηδέν χωρίς να συζητήσετε ποτέ για οτιδήποτε είχε συμβεί στο παρελθόν ή για τους λόγους για τους οποίους καταλήξατε χωριστά και δε συνεχίστηκε η μεταξύ σας ιστορία, ξέρετε κι οι δύο μέσα σας ότι κάποια στιγμή θα πρέπει κάτι να ειπωθεί -είτε από τη μια πλευρά είτε από την άλλη- ώστε να μπορεί η αρχή σας (η δεύτερη αρχή σας) να είναι ξεχωριστή και να βασίζεται σε γερά -πια- θεμέλια.
Ωστόσο, αυτό δε χρειάζεται να συμβεί από τις πρώτες εβδομάδες που αποφασίζετε να κάνετε μια νέα προσπάθεια. Μπορείτε να το κάνετε λίγο αργότερα, αφού πρώτα έχετε δει ότι περνάτε καλά μεταξύ σας και πλέον είστε σε διαφορετικό σημείο από ό,τι στο παρελθόν. Τότε θα είστε έτοιμοι να συζητήσετε οτιδήποτε σας βάραινε στο παρελθόν και να το πάτε παρακάτω χωρίς να εθελοτυφλείτε ή να φοβάστε.
Οι σχέσεις -είτε καινούργιες είτε επανασυνδέσεις- πρέπει να βασίζονται στην επικοινωνία κι έτσι θα μπορέσουν να προχωρούν με σταθερά βήματα προς το μέλλον. Τώρα ξέρεις τι είχε πάει λάθος στο παρελθόν, οπότε ξέρεις ποια λάθη δε χρειάζεται να επαναλάβετε! Σας δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία και χρωστάτε στους εαυτούς σας να την αξιοποιήσετε. Χωρίς να κάνετε ότι δεν ξέρετε πως κάποτε χωρίσατε, χωρίς να αγνοείτε, πως ο δρόμος σας, σάς έφερε και πάλι κοντά.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου