Όταν ξεκινάς να νιώθεις έλξη για έναν άνθρωπο, είναι σχεδόν αδύνατο να μη σου δημιουργείται η προσδοκία πως όλα θα πάνε καλά, θα το ζήσετε στο έπακρο, πως κάπως η τύχη και η θέληση θα σας βρουν μαζί. Γνωρίζεις όμως ότι στη ζωή δεν είναι όλα ρόδινα, πόσο μάλλον περισσότερο στον έρωτα, κατά τον οποίο κυριαρχεί το συναίσθημα και η χρήση της λογικής αποχωρεί ησύχως από το παράθυρο.
Κι εσύ έχεις τόσο παραδοθεί στο συναίσθημα που δεν μπορείς να διακρίνεις τίποτα αρνητικό που ν’ αφορά το άτομο που επιθυμείς, ούτε βλέπεις και τι θα μπορούσε να χαλάσει αυτό που πάτε να χτίσετε. Ούτε σαφώς αντιλαμβάνεσαι γιατί, αφού υπάρχει επικοινωνία, υπάρχουν και μπηχτές, υπάρχει και συμπάθεια, να μην υπάρχει έρωτας βαρύς. Εσύ άλλωστε τον νιώθεις. Μπορεί από την πλευρά σου να νιώθεις έντονα, ειλικρινή συναισθήματα, να έχεις φανταστεί σκηνές από την κοινή σας ζωή και ν’ ανυπομονείς όσο τίποτα άλλο να τα κάνεις όλα πράξη μ’ αυτόν τον άνθρωπο. Πόσο σίγουρος είσαι όμως, ότι κι εκείνος νιώθει τα ίδια; Στο έχει δείξει ή είναι αποκύημα της φαντασίας σου;
Ένας ερωτευμένος δε χρειάζεται πολλά για να πάρει ελπίδες, μπορεί κάλλιστα να τις δημιουργήσει και μόνος του από τα ψίχουλα ενδιαφέροντος που ενδεχομένως δείχνει το αντικείμενο του πόθου του. Όταν ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο, τον θέλεις φυσικά μόνο δικό σου, απαιτείς από εκείνον την αμέριστη προσοχή του, κάμποσο από τον χρόνο του και την καρδιά του ολόκληρη. Εφόσον κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί, τρέφεσαι από τα γύρω-γύρω και ξεγελάς την πείνα σου.
Αν δε θέλει να σερβίρει όμως το κάτι παραπάνω στο τραπέζι; Ένα άτομο που ενδιαφέρεται για σένα σου δείχνει με πράξεις το ενδιαφέρον του κι ακόμη κι αν δε στο λέει ξεκάθαρα, μπορεί με μικρές κινήσεις να το φανερώνει. Το ίδιο κάνει και το άτομο που δεν ενδιαφέρεται- απλώς σ’ αυτή την περίπτωση, συνήθως εθελοτυφλούμε. Μπερδεύουμε την ευγένεια, το γενικό ενδιαφέρον με το ερωτικό ενδιαφέρον και το συναίσθημα. Μπορεί να είναι κάποιος απλώς ευγενικός μαζί μας κι εμείς επειδή θέλουμε πολύ να νιώθει κάτι για μας, να το συγχέουμε με την ερωτική έλξη, κάνοντας προβολή όσων νιώθουμε. Μπορεί να ρωτάει τι κάνουμε σχεδόν μηχανικά κι εμείς -επειδή θέλουμε ντε και σώνει να νιώθει κάτι- να θεωρούμε ότι μας νοιάζεται.
Οι άνθρωποι μας δείχνουν ακριβώς τι θέλουν από τη ζωή μας· εμείς δημιουργούμε ένα διαφορετικό σενάριο στο μυαλό μας, ένα σενάριο που μας κάνει να κοιμόμαστε καλύτερα τα βράδια, κι είναι εν τέλει αυτό που μας πληγώνει. Κατηγορούμε τους άλλους ότι μας πληγώνουν επειδή δεν ήταν ισάξιοι των προσδοκιών μας ή μας κορόιδεψαν δίνοντάς μας ελπίδες που εν μία νυκτί διέλυσαν, αλλά ξεχνάμε πως μοναδικοί υπαίτιοι όλων των παραπάνω ήμασταν εμείς.
Ένας άνθρωπος που θέλει να είναι μαζί σου, θα επικοινωνεί συχνά, θα θέλει να σε δει όσο πιο σύντομα γίνεται και δε θα αφήσει ευκαιρία να πάει χαμένη μεταξύ σας. Ένας άνθρωπος που θέλει την επαφή και μόνο και δεν ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω συναισθηματικά, θα επικοινωνεί πάντα βράδυ, θα αποφεύγει τις συζητήσεις εκτός κι αν γίνουν με πεσμένες άμυνες μετά το κρεβάτι ή μετά από αλκοόλ, θα εστιάζει στη χημεία τη σωματική και δε θα αφήσει την παραμικρή υποψία ύπαρξης μέλλοντος μεταξύ σας. Κάποιος που δε γουστάρει καθόλου, θα απαντά μεν αλλά θα το κόβει, θα αρνείται ευγενικά ή και όχι και τόσο προτάσεις για εξόδους, δε θα ρωτάει, θα δηλώνει, δε θα σε ψάχνει.
Παρά το γεγονός πώς γνωρίζεις καλά τι σημαίνουν όσα κάνει το άτομο που σ’ ενδιαφέρει και ξέρεις καλά ποια στάση πρέπει να κρατήσεις- ή αν πρέπει να πάρεις την αφεντιά σου και να φύγεις- δεν το κάνεις. Βλέπεις ότι δεν καίγεται και μένεις γιατί μεταφράζεις την αμηχανία και το χάωμα σε κρυφό ενδιαφέρον. Δε φταίει αυτός που σε πληγώνει, φταις εσύ που στο δίλημμα «με θέλει, δε με θέλει» δεν κατάλαβες ότι αν υπάρχει δίλημμα, η απάντηση είναι πάντα αυτή που δε θέλεις ν’ ακούσεις.
«Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα» λέει μια φίλη μου κι ίσως είναι η καλύτερη παροιμία γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Ναι, θα περπατήσεις στα κάρβουνα αλλά θα περπατήσεις με καμάρι. Να βλέπεις τα σημάδια και να τ’ αναγνωρίζεις για να ξέρεις τι σου γίνεται. Και στην τελική, δε νομίζεις πως παρατράβηξε αυτό το αστείο με τους έρωτες που δεν ξέρουν τι θέλουν;
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
