Οι σχέσεις των ανθρώπων, είτε είναι φιλικές είτε ερωτικές ή επαγγελματικές περνούν από διάφορα στάδια στην πορεία του χρόνου. Άλλοτε είναι γεμάτες ενθουσιασμό, ζωντάνια κι ενέργεια, έτοιμες να ζήσουν το άπιαστο, άλλοτε τους πνίγει η καθημερινότητα, βαριούνται και δεν ξέρουν τι να κάνουν με όσα συμβαίνουν μεταξύ τους. Θεωρητικά, το δεύτερο δε θα αποτελούσε μεγάλο πρόβλημα αν δεν αφορούσε την ερωτική μας ζωή. Το έχουμε πει, άλλωστε και σε προηγούμενο άρθρο- η ερωτική έλξη αν χαθεί, δεν ξαναβρίσκεται.
Στην ερωτική μας ζωή, αργούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι το έτερον ήμισυ δεν περνάει τόσο καλά όσο εμείς- εκτός βέβαια αν μας το πει. Το υποψιαζόμαστε, αλλά το απωθούμε. Μπορεί να έβλεπες ή όχι τα σημάδια -έστω μικρά, απειροελάχιστα που θα χρειαζόσουν μεγεθυντικό φακό για να τα δεις- απλώς δεν έδωσες σημασία ή εθελοτυφλούσες για να μη χρειαστεί να τ’ αντιμετωπίσεις. Όταν όμως, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια υπαρκτή κατάσταση και χρειάζεται να κάτσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πριν διαλυθεί η σχέση σου, τι γίνεται;
Νιώθεις πολύ λίγος εφόσον δεν μπορείς να χαρίσεις την ίδια ικανοποίηση που λαμβάνεις, στο ταίρι σου. Σου δημιουργείται μια αίσθηση μόνιμου άγχους για το αν αυτά που κάνεις του αρέσουν, ακόμη και τα πιο απλά, όπως ένα φιλί ή ένα χάδι. Τα σκέφτεσαι και τα ξανά σκέφτεσαι προσπαθώντας να βρεις πού είναι το λάθος, τι δεν πάει καλά και πρέπει να τ’ αλλάξεις για να περνάει καλά μαζί σου. Ενοχές, που δε χαρίζεις την ευτυχία και την ικανοποίηση σ’ εκείνον που στα χαρίζει πίσω.
Πιθανόν, το να μη γνωρίζεις πώς να κάνεις τον άνθρωπό σου χαρούμενο, να μη γνωρίζεις πώς να τον ικανοποιήσεις, είναι από τα δυσκολότερα συναισθήματα που θα μπορούσες να νιώσεις. Αν δεν ξέρεις, δεν μπορείς να διορθώσεις ό,τι πηγαίνει στραβά κι απλώς νιώθεις βλάκας και λίγος. Κι όλο αυτό το στρες που σαφώς κι αποτυγχάνει να φέρει τη χαρά, οδηγεί στη ματαίωση και σ’ εμποδίζει από το να είσαι ο εαυτός σου. Μέχρι που πια δε θα νιώθεις άνετα να κάνεις ό,τι σκέφτεσαι ή αν -στο χειρότερο σενάριο- προτείνει το έτερον ήμισυ να δοκιμάσετε κάτι νέο, που ενδεχομένως να μη σε βρίσκει σύμφωνο θα διπλοσκεφτείς να αρνηθείς γιατί θα αισθάνεσαι ότι ακόμη κι αυτό του στερεί κάποια χαρά που θα μπορούσες να προσφέρεις.
Και μιλώντας για ικανοποίηση, όσο και να υποστηρίζουμε ότι η σεξουαλική επαφή δεν είναι το βασικό κομμάτι σε μια σχέση, καταλαβαίνουμε ότι κάτι τέτοιο το λέμε κυρίως θέλοντας να δείξουμε ότι βλέπουμε στο έτερόν μας ήμισυ πολλά περισσότερα χαρακτηριστικά από την έλξη την οποία νιώθουμε για κείνο -χωρίς βέβαια το συναίσθημα της έλξης να είναι κάτι κατακριτέο. Θέλουμε να δείξουμε τον σεβασμό μας προς το πρόσωπό του αλλά και το μέγεθος της αγάπης μας, αφού μη συζητώντας για τη σπουδαιότητα που παίζει το σεξ στη μεταξύ μας σχέση, θεωρούμε ότι του αποδεικνύουμε ότι εμείς θα μείνουμε μαζί του, ακόμη κι αν δεν υπάρχει καλή σεξουαλική χημεία μεταξύ μας. «Η ουσιώδης αγάπη μεταξύ των συντρόφων είναι ανεξάρτητη από το σεξ.» Το έχεις ακούσει σίγουρα, αλλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ∙ αν δεν υπάρχει, κάποια στιγμή θ’ αναζητηθεί αλλού. Είναι φυσική ανάγκη του ανθρώπου.
Φυσικό είναι και το άγχος που θα νιώσει κάποιος που μαθαίνει για την μη ικανοποίηση του συντρόφου του αλλά δε χρειάζεται να έρθει το τέλος του κόσμου. Αντιθέτως, το ταίρι του θέλει να βρουν λύση στο ερωτικό κομμάτι και δε θεωρεί ευθύνη μόνο του ενός από τους δύο την ερωτική ικανοποίηση, που θα φέρει και τη γενικότερη. Δεν έκανες κάτι λάθος που δεν κατάλαβες ότι δεν ικανοποιείς το ταίρι σου. Απενεχοποιήσου. Δε χωράνε ενοχές σε ό,τι αφορά τον ερωτισμό και την αγάπη- κι εδώ που τα λέμε δεν είναι χρήσιμες πουθενά. Αν θέλετε κι οι δυο να πετύχει, θα μιλήσετε, θα ψαχτείτε, θα δοκιμάσετε, θα συμβουλευτείτε. Ο χρόνος θα δείξει, αν κάνετε ο ένας τον άλλο χαρούμενο, ή αν τελικά, οι δρόμοι θα σας βρουν χαρούμενους χωριστά.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου