Δεν μπορείς να είσαι ερωτευμένος και μέσα στα μέλια κάθε μέρα της ζωής σου. Υπάρχουν φορές που μια ιστορία αγάπης τελειώνει κι εσύ μένεις για λίγο παρέα με την αρχοντιά σου για να ξανά χτίσετε τα γκρεμισμένα σας σιγά-σιγά μαζί. Είναι όμως εθιστική η μοναξιά κι αν τη συνηθίσεις, δύσκολα θέλεις μετά να την αλλάξεις. Και γιατί να την αλλάξεις άλλωστε;
Μια χαρά δεν είσαι μόνος; Δε χάνεις για κανέναν τον ύπνο σου, δε σε ρωτά κανείς πού θα πας, γιατί επιλέγεις αυτό κι όχι το άλλο, δε χρειάζεται να υπολογίζεις κι άλλο άτομο στα σχέδιά σου ούτε να προσαρμόζεις λίγο και τα δικά σου στα δικά του. Δε μοιράζεσαι το κρεβάτι σου, δε δέχεσαι μηνύματα και κλήσεις τόσο ρομαντικά που μέχρι κι ο Σαίξπηρ θα ξερνούσε και φυσικά δε ρισκάρεις να πονέσεις, να κλάψεις και να στεναχωρηθείς από μια ερωτική ιστορία που δε θα είχε την έκβαση που εντελώς μη ρεαλιστικά προσδοκούσες.
Όταν είσαι γι’ αρκετό καιρό μόνος, έχεις βάλει την καρδιά και το μυαλό σου σ’ έναν τέτοιο προγραμματισμό ώστε και να τα δύο να έχουν γίνει περισσότερο επιλεκτικά και καχύποπτα όσον αφορά τους ανθρώπους που παίρνουν εισιτήριο εισόδου στη ζωή σου ώστε να αποφύγουν πάση θυσία τα χειρότερα όπως τα γνώρισαν την τελευταία φορά. Πέραν αυτού όμως εθίζεσαι στη μοναχικότητα και γίνεσαι σκληρός κι ελαφρώς κυνικός, ενώ αποκτάς θεωρίες που με ευκολία ξεστομίζεις γιατί εν απουσία συναισθηματισμού στα ερωτικά σου αισθάνεσαι ότι έχεις τον έλεγχο. Μα δεν είναι παρά η υπεροψία που φέρνει η μοναξιά από επιλογή, γιατί ταυτόχρονα φέρνει θέλοντας και μη μια συναισθηματική απομάκρυνση.
Επέλεξες τον εαυτό σου για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα θέλοντας να τον προστατεύσεις από όλα όσα διέλυσαν τον εσωτερικό σου κόσμο και να σου δώσεις χρόνο να ξεπεράσεις ό,τι είχε συμβεί στη ζωή σου. Όλο αυτό χάρισε στον εαυτό σου μια διαφορετικού είδους δύναμη, μια δύναμη που δε ρισκάρεις εύκολα να τη χάσεις πλέον. Κι αυτό σε έχει κάνει φοβικό, καθώς τελικά λειτούργησε αντίστροφα κι από δυναμισμός έγινε κεκαλυμμένη ανασφάλεια που είναι πιο δύσκολο να εντοπίσεις γιατί δε στην προκαλεί άλλος, μα εσύ στον εαυτό σου.
Όταν συνηθίσεις τη μοναξιά και γίνει η νέα σου καθημερινότητα, είναι πολύ δύσκολο να την αποχωριστείς και μάλιστα με τη θέλησή σου και προγραμματισμένα. Συνηθίζεις να είσαι κύριος του εαυτού σου∙ να διαλέγεις τι θα κάνεις, πότε και κυρίως να έχεις ήσυχο το κεφάλι σου ότι κανείς δε θα πληγώσει. Μα τελικά, αυτό που καταφέρνεις είναι να φτιάχνεις έναν κλοιό γύρω σου με θεωρίες και τσιτάτα, γιατί απέχεις από το να εκτεθείς συναισθηματικά ή να δεχτείς αντίλογο, πράγμα που μεταφορικά μπορεί να θεωρηθεί ο έρωτας. Ένας αντίλογος ανθρώπων με σκοπό μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Όσο και ν’ απολαμβάνεις -ή μάλλον καλύτερα έχεις βολευτεί- μ’ αυτή την κατάσταση, κρυφά μέσα σου σου λείπει αυτό το «κάτι καινούργιο», το άτομο που θα έρθει από τα ξαφνικά με διάθεση να σε φλερτάρει και να σου ανεβάσει το ηθικό, να χαμογελάσεις σε μια οθόνη επειδή διαβάζεις κάτι που σου προκαλεί ένα σκίρτημα, να σου λείπει η αγωνία του πρώτου ραντεβού, η σκέψη ότι κάποιος ξύπνησε και σκέφτηκε να σου στείλει καλημέρα ή θέλει να σε δει αργότερα γιατί ευχαριστιέται την παρέα σου. Μα πιο πολύ, σου λείπει το να το θες. Γιατί όταν χάνεις την επιθυμία να το νιώσεις, την όρεξη να το ζήσεις, είναι σαν να υποβάλλεις τον εαυτό σου σε μια διαρκή συναισθηματική πείνα χωρίς τέλος.
Είναι όμορφο να νιώθει κανείς εκείνο το συναίσθημα του δισταγμού στη σκέψη «να στείλω ή να μη στείλω;», να νιώθει τους χτύπους της καρδιάς του να εναλλάσσονται λιγάκι πιο γρήγορα όταν βλέπουν ένα συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο -ή προσωνύμιο- στις κλήσεις και τα μηνύματά του. Είναι γενικότερα όμορφος ο έρωτας, ακόμη κι αν δεν τον θέλεις στη ζωή σου αυτή την περίοδο, ακόμη κι αν συνήθισες να είσαι εσύ κι ο εαυτός σου και περνάς μια χαρά ήρεμα έτσι. Είναι ωραίο το ενδεχόμενό του, το άνοιγμα, το «λες;» ή το «είμαι ανοιχτός». Καλές οι συνήθειες, καλή κι η μοναξιά κι η γαλήνη ψυχής και νου αλλά ο,τι μένει στην αδράνεια, παγώνει. Και τελικά ποιο το νόημα να είσαι ήσυχος, αν είσαι μόνο αυτό;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
